Guardia Civil: Działania Negreiry nie były „bezstronne”

Guardia Civil ukończyła raport wymagany przez sąd badający „sprawę Negreiry” i stwierdza, że pod kierownictwem Victoriano Sáncheza Arminio i jego prawej ręki José Maríi Enríqueza Negreiry, Komitet Techniczny Arbitrów działał „nieprawidłowo”, a jego decyzje „nie zawsze gwarantowały bezstronne wsparcie sportowe”.

El Mundo miało wyłączny dostęp do dokumentu, który jest już w posiadaniu sądu w Barcelonie i który śledzi masowy odpływ gotówki z kont Negreiry, któremu FC Barcelona zapłaciła ponad 8 milionów euro w ciągu dwóch dekad za usługi, które Guardia Civil uważa za całkowicie fałszywe. „Jego usługi nie są poparte żadną dokumentacją poza fakturami”, które wydały firmy należące do Negreiry, podkreślają śledczy, którzy odrzucają istnienie jakiegokolwiek rodzaju prawdziwej pracy doradczej.

Nie na próżno Guardia Civil podkreśla, że sama FC Barcelona została zmuszona do uznania przed fiskusem „niewłaściwości wydatków” i musiała zapłacić za to wysoką karę podatkową. Dodano, że Barça „nie podała tożsamości specjalistów, którzy mieliby świadczyć usługi” w imieniu firm Negreiry, ani nie przekazała „kopii filmów, dokumentów lub raportów, w których określono konkretne prace doradcze”.

W raporcie zwrócono również uwagę na fakt, że Negreira, pomimo otrzymania bardzo dużej kwoty pieniędzy od Barcelony, „nie doświadczył wzrostu aktywów” oraz że wypłacił środki z banków za pomocą „czeków na okaziciela” i wypłat gotówkowych przekraczających pół miliona euro.

Podkreśla również stopień wpływu, jaki Negreira miał w organie zarządzającym arbitrami w Hiszpanii, zgodnie z deklaracjami wielu członków. Guardia Civil przypisuje mu zdolność do promowania sędziów: „Należy pamiętać, że tylko sędziowie pierwszej ligi mogą zostać sędziami międzynarodowymi, co wiąże się ze wzrostem wynagrodzenia”. „Co więcej, wynagrodzenie zależy od całkowitej liczby sędziowanych meczów, która jest ustalana przez Komitet Techniczny Arbitrów”, dodaje. „Sam Komitet Techniczny Arbitrów jest odpowiedzialny za karanie sędziów za ich błędy (co w żargonie nazywa się wkładaniem ich do lodówki) lub wyznaczanie ich na duże mecze”.