Ranieri: Musimy zdobyć trzy punkty

Jak zawsze jesteś pełen energii. Jak to robisz? Bierzesz witaminy?
Nie. Jestem żołnierzem, piłkarskim gladiatorem, który wymaga maksimum od siebie i swoich graczy. Nigdy się nie poddaję.

Żołnierzem z problemami. Juve ma kłopoty z obroną, czyli z jedną z najważniejszych rzeczy tutaj we Włoszech.
W pierwszych siedmiu meczach tego roku zrobiłem sześć zmian w defensywie. W tym sezonie, w tym samym czasie, zrobiłem ich szesnaście. Wszystko przez kontuzje! Wtedy straciliśmy pięć goli, teraz cztery. Problemem jest to, że mniej strzelamy.

Juventus postawił bardziej na siłę niż na jakość?
Juventus miał niepotrzebnych drużynie graczy i chcieliśmy to poprawić. Poprzedni rok był świetny dla Nedvěda i Camoranesiego, wrócili Del Piero i Trézéguet. Świetnie sprawdzali się dwaj pivoci, Zanetti i Sissoko. W tym sezonie nie mogłem czasami skorzystać z usług Zanettiego, innym razem Sissoko. Dlatego jest tak ciężko.

Jak gra Juve?
Szukam zrównoważenia. Drużyna jest w czasie odbudowy po upadku. Powinienem szanować klubowe zwyczaje, dwóch wolnych zawodników i dwóch napastników, ale to oznacza, że muszę mieć piłkarzy, którzy wiedzą, jak zabrać piłkę i przywrócić równowagę.

Mówi się, że nie masz dobrych relacji z kluczowymi piłkarzami.
Kłamstwo. Del Piero, Nedvěd i Buffon zachowali się lojalnie po spadku. To oni są siłą i historią tej drużyny. Są piłkarzami kompletnymi i chcą zwyciężać, jak Camoranesi czy Trézéguet.

Obchodzi ciebie to, że jesteś identyfikowany jako wielki zwolennik catenaccio?
Nie. (śmiech) Hiszpanie zawsze widzą we mnie i we Włochach dużo catenaccio. Coś jest na rzeczy. W Hiszpanii gra się pięknie, ale Włosi lubią wygrywać bez względu na okoliczności. Nawet Hiszpania, która zdobyła Mistrzostwo Europy, to robiła, ponieważ Aragonés postawił w środku na Sennę.

Ale ty wystawiasz dwóch.
To prawda, ponieważ tutaj mamy inną mentalność.

Dlaczego?
To charakter Włochów, którzy lubią robić postęp i zdobywać kolejne tytuły. Trener musi być praktyczny i zgrać zespół. Hiszpanie wolą grać pięknie, bardziej cieszą się z życia.

Zdefiniuj swój charakter...
Mieszanka wszystkiego: włoska esencja, koncentracja i równowaga, posiadanie piłki i kontrola spotkania jak w Hiszpanii i posiadanie siły oraz mentalności Anglików.

Mówisz to tak, jakby to było proste.
Lubię prostotę. Piłka nożna bez szybkości jest niczym. Dobrze, może być, jeśli gracz posiada ogromne umiejętności. Mogą mieć piłkę, burzyć mury... Ale we Włoszech nie ma hiszpańskiej jakości i trzeba być bezpośrednim. Szybko grać piłką do napastników omijając środkową linię, ponieważ tam nie ma jeszcze przeciwnika.

Jak motywujesz swoich graczy?
Pod wpływem chwili. Jestem bardzo bezpośredni i ekspresyjny. Lubię się uśmiechać, ale chcę, żeby wszyscy ciężko pracowali.

Zostałeś źle zrozumiany w Hiszpanii?
Nigdy. Cieszyłem się z prowadzenia Valencii. W Atlético też nie mogłem nic nie robić. Ta praca była jedną z najbardziej surrealistycznych rzeczy jakie mi się przydarzyły. Rubí Blanc sprowadzał graczy. Jednak zostawiłem im drużynę dobrze radzącą sobie w lidze i Pucharze Króla. Niedługo potem przyszedł kataklizm.

Jak wiele meczów Realu widziałeś?
Widziałem tyle ile mogłem, ale mam zespół ludzi, który wybiera mi części spotkań, które chcę zobaczyć.

Co powiesz o rywalu?
Grają bardzo solidnie. Schuster dał im siłę. Wiedzą, czego chcą. Może nie grają pięknie, ale są silni.

Miałbyś problem z posadzeniem Raúla na ławce?
Problem przychodzi, kiedy nic się nie wygrywa. Raúl to piłka nożna, jak Del Piero. Jednak rok temu do grudnia sadzałem go na ławce. Zacząłem go wystawiać później, kiedy złapał rytm. I został królem strzelców.

Zdefiniuj. Van Nistelrooy.
Gol!

Sneijder.
Konkretny.

Guti.
Fantastyczny, podobnie Van der Vaart.

Robben i Casillas.
Szybkość i równowaga.

Sergio Ramos.
Siła, inteligencja i młodość!

Myślisz, że wyrównają dawne porachunki i pokonają Juventus?
Musimy zdobyć trzy punkty w obu meczach z Realem Madryt. Remisy nam nie wystarczą.