Raúl gwarantem wielomilionowych przychodów

Przygoda trwała i trwa nadal. W sobotę Raúl González Blanco rozpoczął swój potencjalnie ostatni sezon jako trener Castilli porażką 0:1 z Marbellą. A może nie, ponieważ wbrew plotkom, zaufanie klubu do jego pracy jest całkowite i absolutne, z Florentino Pérezem na czele. Jego kontrakt wygasa 30 czerwca 2025 roku, a to już jego szósty rok w drużynie rezerw, ale były kapitan Realu Madryt realizuje stawiane przed nim cele, kształtując wielu zawodników do gry w profesjonalnym futbolu, co przynosi klubowi milionowe zyski. „Dopóki Raúl chce…”, można usłyszeć w Valdebebas, pisze José Félix Díaz z dziennika MARCA.

Kolejnym wyzwaniem Raúla jest ukształtowanie zespołu młodzieżowców rywalizującego z profesjonalistami. Robi to w ciszy, wiernie służąc swojemu klubowi. W rezerwach nie ma miejsca dla 25-letnich weteranów, jak to często bywa w Atlético, Barcelonie czy Villarrealu. W Valdebebas patrzą poniżej tej granicy wiekowej, stawiając na młodzież, podkreśla dziennikarz.

CIES Football Observatory, czyli piłkarski oddział Międzynarodowego Centrum Studiów Sportowych, opublikował raport, z którego wynika, że cantera Realu Madryt, prowadzona przez Manuela Fernándeza, jest najbardziej produktywną akademią w Europie, z 67 piłkarzami występującymi na najwyższym szczeblu rozgrywkowym w 58 ligach, którzy spędzili w klubie co najmniej trzy lata między 15. a 21. rokiem życia. Za plecami Królewskich znajdują się Barcelona (64 graczy) i Ajax (61 graczy). Ta liczba ma również istotne znaczenie ekonomiczne, co jest jednym z największych osiągnięć Raúla.

364 miliony euro z transferów
Według raportu CIES Football Observatory, Los Blancos zarobili 364 miliony euro na sprzedaży zawodników w wieku od 15 do 21 lat do stycznia tego roku. Do tego trzeba dodać około 40 milionów euro uzyskanych tego lata z transferów Rafy Marína, Nico Paza, Álexa Jiméneza, Juanmiego Latasy, Petera Federico, Álvaro Carrillo i kilku innych operacji.

Brakuje tylko wisienki na tym torcie, a mianowicie – jednego wychowanka, który przebiłby się do pierwszej drużyny, co jest coraz trudniejsze ze względu na wysokie wymagania klubu. Joan Martínez wydawał się tego bliski, ale poważna kontuzja jak na razie przeszkodziła mu w realizacji marzenia.

W ciągu ostatnich pięciu lat z Raúlem na ławce trenerskiej Castilli do najwyższy poziom rozgrywkowy awansowali tacy piłkarze jak Rafa Marín, Miguel Gutiérrez, Latasa, Antonio Blanco, Sergio Arribas, Dotor, Gila, Cañizares, Marvin, Peter Federico, Aranda, Nico Paz, Mario Martín, Chust, Gelabert czy Álex Jiménez. Wszyscy oni grają w pierwszych ligach w różnych krajach, a klub przeprowadzał różne operacje z nimi związane. Nie można zapomnieć też o tych, którzy przeszli do drugiej ligi, jak Carrillo, Marvel, Theo i Obrador.

Na uznanie i docenienie zasługuje również rolą, jaką Raúl odgrywa u boku Carlo Ancelottiego w pierwszym zespole. Pracują wspólnie ramię w ramię. Tak było i tak będzie. Hiszpan i Włoch doskonale się wzajemnie rozumieją. Na tyle doskonale, że – jak twierdzi José Félix Díaz – El Siete często jest po prostu jednym z członków sztabu szkoleniowego pierwszej drużyny.