Güler zaskakuje Ancelottiego

Real Madryt zainaugurował pretemporadę sezonu 2024/25 w Chicago pierwszym sparingiem z bardziej przygotowanym Milanem (był to ich trzeci mecz; dla Królewskich – pierwszy), w którym poniósł skromną porażkę 0:1. Należy jednak wyróżnić kilka rzeczy: Courtois to nadal ten sam niezawodny Courtois, Joan Martínez to materiał na obrońcę pierwszej drużyny z dużą osobowością, Brahim wciąż ma niespożyte zasoby energii, a Arda Güler jest obecnie z pewnością najlepiej dysponowanym zawodnikiem Realu, mimo że dołączył do zespołu dopiero w niedzielę 28 lipca i odbył zaledwie trzy sesje treningowe.

Turek zrobił wielki postęp, zwłaszcza pod względem fizycznym. Poprzedni sezon był dla niego trudny w tym aspekcie. Przyszedł ze zbyt wątłą sylwetką i w Madrycie uznano, że trzeba popracować nad jego wzmocnieniem, żeby dodać mu więcej tężyzny i uczynić go bardziej konkurencyjnym na najwyższym poziomie. Doznał kilku kontuzji, w tym pęknięcia łąkotki, które wykluczyły go z gry na kilka miesięcy, co uniemożliwiło mu debiut aż do stycznia 2024 roku. Ale nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. W ciągu tych miesięcy intensywnie pracował na siłowni i poprawił pewne aspekty swojej fizjonomii, które wymagały dopracowania. I on sam doskonale zdawał sobie z tego sprawę. Kiedy w końcu nadeszła jego szansa, nie zawiódł: strzelił sześć goli na przestrzeni zaledwie 440 minut spędzonych na murawie.

Jedyne wątpliwości dotyczyły jego pozycji. Czy Güler może grać w środku pola, czy też jego wciąż zbyt młodzieńcza budowa ciała stanowi ryzyko w tej strefie boiska? Carlo Ancelotti wydawał się mieć jasną odpowiedź na to pytanie: „Myślę, że im bliżej bramki, tym lepiej. Jest bardzo skuteczny, strzela wiele goli, mając mało miejsca, ma wyjątkowy talent. Pokazuje to najlepiej, będąc bliżej bramki”. Jednak występ Gülera przeciwko Milanowi i jego niewielka liczba treningów po powrocie zmusiły trenera do ponownego przemyślenia sprawy.

Güler w środku pola
W meczu z ekipą wicemistrza Włoch Güler nie zdobył bramki, choć próbował szczęścia strzałem z dystansu, który był niecelny. Najlepsze było jednak to, co robił w zadaniach typowych dla środkowego pomocnika: poprawiał każdą piłkę, którą otrzymał, oferował opcje zarówno na lewej, jak i na prawej stronie, a wszystko to wykonywał z dużym zaangażowaniem i presją w obronie. Ancelotti zauważył, że znaczna część tej poprawy wynika z jego pracy fizycznej, która dała mu wytrzymałość i masę do walki ciałem: „Przyjechał w bardzo dobrej formie, dużo pracował w wakacje. Przyjechał silniejszy, bardziej wytrzymały i z tą samą jakością”.

W związku z tym możliwość zobaczenia Gülera w środku pola staje się realną możliwością. Oficjalna strona internetowa Los Blancos klasyfikuje go jako pomocnika, ale Carletto postrzegał go jako kolejnego atakującego, alternatywę dla Rodrygo na prawym skrzydle na początku nowej kampanii, teraz, gdy Real zamierza przejść na formację 4-3-3 po przybyciu Kyliana Mbappé.

Jednak po takich spotkaniach, wystawianie go w trójce w drugiej linii jako klasycznego pomocnika w stylu Luki Modricia nie brzmi jak szaleństwo. Również dla Ancelottiego: „Myślę, że ten sezon będzie dla niego ważny z większą rolą w porównaniu do poprzedniego roku. […] Najlepsza pozycja Ardy jest między formacjami. Może być numerem 10, może być ustawiony trochę bardziej na prawej stronie. […] A w przyszłości myślę, że ma szansę grać jako jeden z trójki pomocników w środku pola”. Ancelotti nie ma jednak wątpliwości, że niezależnie od wszystkiego trzeba wykorzystać jedną z jego największych broni, czyli strzał: „Nie sądzę, że gra na lewym boku jest dla niego dobra, bo z jego lewą nogą lepiej, żeby zostawał na prawej stronie. Wtedy ma więcej szans na strzały”.