Przede wszystkim obrona

Czyste konto w starciu z Granadą było kolejną próbką filozofii Carlo, który nie raz i nie dwa powtarzał, że szanse na zwycięstwo znacznie wzrastają, jeśli drużyna jest solidna w obronie. 64-latek w obecnym sezonie stara się jeszcze bardziej przestrzegać tej zasady, ponieważ w poprzedniej kampanii z bliska mógł zaobserwować, jak Barcelona sięga po mistrzostwo w znacznej mierze właśnie dzięki bardzo małej liczbie traconych goli.

Trudno przy tym wszystkim nie odnieść wrażenia, że trener Królewskich poniekąd oszukuje przeznaczenie. Ancelotti potrafił bowiem świetnie poukładać drużynę w tyłach pomimo braku dwóch kluczowych zawodników – Courtois i Militão. Jeszcze bardziej uwagę przykuwa to, że Włoch wcale nie znalazł jednego zestawu gwarantujacego sukces. Z różnych powodów w bramce stawali na zmianę Kepa (siedem wpuszczonych goli w 10 spotkaniach) i Łunin (dwa w pięciu), w defensywie zaś również trudno jednoznacznie nazwać kogoś nienaruszalnym filarem.

Gdyby już trzeba było wymienić kogoś z imienia i nazwiska, w roli lidera w pierwszej kolejności trzeba by było postawić chyba na Antonio Rüdigera (1570 minut). Kontuzje Alaby, Mendy'ego czy zawieszenie Nacho nieraz sprawiały jednak, że trener musiał głowić się nad doraźnymi rozwiązaniami. Dość wspomnieć, że w meczu z Osasuną na środku obrony wystąpił Aurélien Tchouaméni. Efekt mimo to pozostaje cały czas ten sam: Królewscy tracą bardzo mało bramek.

W sobotę Łunin nawet nie miał okazji sprawdzić przyczepności rękawic. Służyły mu one wyłącznie do tego, by nie zamarzły mu palce. Granada nie oddała choćby jednego celnego strzału, choć Andaluzyjczycy mają w swoich szeregach jedno z odkryć sezonu, Bryana Zaragozę czy Uzuniego. Z Rayo taka sama historia przytrafiła się Kepie. Choć Królewscy bezbramkowo zremisowali, to jednak sam rywal nie był w stanie w żaden sposób zagrozić gospodarzom. Od wygranej w Klasyku Królewscy stracili w lidze tylko jednego, pozostającego bez żadnego znaczenia, gola z Valencią.