Joselu napędza Bellinghama

Joselu, dziewiątka Realu bez numeru „9” na plecach, choć nie strzelił gola w Klasyku, to był jedną z ważniejszych postaci po wejściu na boisko. Brudna robota, którą wykonywał 33-latek, pomogła Realowi lepiej organizować ataki i znajdować wolne przestrzenie. Największym tego beneficjentem był oczywiście Jude Bellingham, który docenia pracę Joselu polegającą na wyciąganiu obrońców, by w formacji defensywnej mogły powstać wyrywy, przez które Anglik wślizguje się w pole karne. 

Zmiana obrazu El Clásico nie nastąpiłaby, gdyby Joselu nie pojawił się na boisku. Nie chodzi o to, że jego wkład znalazł odzwierciedlenie w statystykach (zaledwie 14 dotknięć piłki i tylko sześć dokładnych podań), ale jego wpływ był ponad te liczby. Jego siła w walce wręcz umożliwiła realizować Realowi inny rodzaj ataków. Joselu na ostatnich metrach może uprościć grę zespołu, bo mając go w polu karnym, sprawiasz, że uwaga obrońców naturalnie koncentruje się na klasycznym napastniku. Christensen i Iñigo Martínez musieli się nim opiekować, co nie miało miejsca w przypadku Rodrygo, ponieważ Brazylijczyk jest piłkarzem, który atakuje z głębi pola. Dlatego ofensywa Los Blancos  pozostawiła w pierwszej połowie wiele do życzenia (tylko 21 kontaktów z piłką w polu karnym rywala). 

Końcowy wynik 1:2 doskonale podsumował znaczenie Joselu. Prawie nie dotykając piłki, stał się ważnym elementem taktyki, absorbując Chirstensena i otwierając drogę dla Bellinghama. Napastnik przyszpilił duńskiego obrońcę i stworzył przewagę atakującym Królewskim. To była doskonała synteza tego, dlaczego gra z napastnikiem ułatwia Realowi życie. Klasyk wzmocnił Joselu. 33-latek pełni bardzo specyficzne funkcje, których nie jest w stanie wykonywać żaden inny zawodnik drużyny z Madrytu. Nie ma lepszego argumentu, by grał niż ten, że przy nim lepiej czuje się Bellingham. Anglik ma korzyści z posiadania dziewiątki biegającej przed nim, która może zajmować obronę i tworzyć przestrzenie. Z 13 bramek, które strzelił pomocnik, 8 padło, gdy był na boisku Hiszpan.

Na poziomie ogólnym wpływ Joselu widać także w sposobie, w jaki Real atakuje. Mając z przodu Viníciusa i Rodrygo, zespół nastawiony jest na bieganie. W tym celu muszą jednak regenerować siły i szybko wyjść z własnej połowy lub zmierzyć się z defensywnie grającymi ekipami, takimi jak Braga w ostatnim meczu Ligi Mistrzów. Jeśli były napastnik Deportivo jest na murawie, Królewscy mogą posłać dośrodkowania z bocznych sektorów i ułatwić sobie dostęp do bramki. Zespół wykonuje średnio 13 dośrodkowań na mecz z Joselu na boisku i 9 bez niego.

Bardzo możliwe, że 33-latkowi brakuje umiejętności wymaganych od podstawowego napastnika Realu, ale nie ma też wątpliwości, że jego obecność ułatwia Los Blancos ataki pozycyjne i wspiera wejścia Bellinghama z drugiej linii. Piłka ponownie jest po stronie Carlo Ancelottiego. Włoch konsekwentnie stawia na Rodrygo, choć Brazylijczyk gra na pozycji, na której nie czuje się komfortowo, do tego stopnia, że ​​wyraził to słownie w niedawnym wywiadzie. Ponadto Joselu daje mu możliwość powrotu do ustawienia 4-3-3 w zależności od sytuacji meczowej.