Gra o tron w Hiszpańskiej Federacji Piłkarskiej

Hiszpańska Federacja Piłkarska znajduje się w trakcie katharsis, licznych zmian strukturalnych. Wszystko zaczęło się miesiąc temu od sukcesu w mistrzostwach świata kobiet oraz od pocałunku Luisa Rubialesa z Jennifer Hermoso i późniejszego zachowania lidera hiszpańskiej piłki nożnej. Kryzys instytucjonalny i sportowy nie został jeszcze rozwiązany, ale ostatnie kilka godzin wszystko przyspieszyło, czego dowodem jest odwołanie Andreu Campsa ze stanowiska sekretarza generalnego.

Zmiany, których domaga się rząd i duża część opinii publicznej, będą stopniowo wprowadzane w życie, ale w federacji starają się nie działać pochopnie. Atmosfera jest okropna. Lawina decyzji ruszyła, a kadra kierownicza i pracownicy wiedzą, że wkrótce nadejdą kolejne kroki. Przez głowy wielu osób przychodzi słowo, którego obawiają się wszyscy w każdym miejscu pracy: zwolnienie.

Przed, w trakcie i po rozwiązaniu konfliktu mówiono o natychmiastowych wyborach, oczywiście z udziałem obecnego zgromadzenia, pozostawiając wrażenie, że to formalność możliwa do załatwienia z dnia na dzień. Rzeczywistość jest jednak taka, że federacja pozostanie pod przewodnictwem​ Pedro Rochy do 2024 roku, a proces wyborczy rozpocznie się dopiero w styczniu. 

Elvira Andrés, dyrektor gabinetu Pedro Rochy, stała się prawdziwym mózgiem nowej strategii federacji, tej, o którą proszą piłkarki i którą liderzy hiszpańskiego futbolu zobowiązali się realizować. Wszystko przechodzi przez jej ręce. Pierwszym z tych posunięć jest nic innego jak awansowanie Alfredo Olivaresa, szefa rozgrywek federacji od czasu objęcia prezesury Rubialesa, na drugie najważniejsze miejsce po Elvirze Andrés. Mający za sobą przeszłość związaną z federacjami koszykówki i rugby, Olivares był w ostatnich latach jedną z najważniejszych osobistości, brał udział przy reformie Copa del Rey i wprowadził liczne zmiany we wszystkich rozgrywkach kontrolowanych przez federację. Z kolei Marisa González odzyskała swoje stanowisko w dziale komunikacji.

Víctor Francos, prezes Krajowej Rady Sportu, ogłosił w środę o świcie rychłe zmiany i odejścia, jakie obiecał mu Pedro Rocha podczas kilku spotkań. Problem w tym, że RFEF, żeby sformalizować zwolnienia, najpierw musi otworzyć sprawy, a dopiero potem je rozstrzygnąć i podjąć decyzje. Niektórzy z wymienionych jasno mówią, że jeśli dojdzie do zwolnień, będą sądzić się do końca. Co więcej, takie odejścia w każdej firmie wiążą się także ze znacznymi nakładami finansowymi. Wobec obietnic dla piłkarek część zwolnień wydaje się nieunikniona, aby nowy zespół nabrał kształtu, jaki jeszcze na początku tego tygodnia wydawał się niemożliwy. Wymaganych było osiem zmian, a raczej dymisji, począwszy od sekretarza generalnego Andreu Campsa po Gonzáleza Cueto, który nie będzie już doradcą zewnętrznym. 

Nowej selekcjonerce także nie będzie łatwo pozostać na stanowisku po zakończeniu dwóch kolejnych meczów, które czekają mistrzynie świata. Wiele zawodniczek wciąż nie jest do niej przekonana i uważa za bezpośredniego kontynuatora Jorge Vildiy. Istnieją również wątpliwości czy moment zwolnienia trenera, z Rochą jako tymczasowym prezesem, jest najbardziej odpowiednim momentem na podjęcie takiej decyzji. Federacja jest zobowiązana do przestrzegania zasad takich jak uczciwość w kierowaniu własnymi sprawami; niezależne, nieingerujące, autonomiczne zarządzanie oraz promowanie przejrzystości i równości jako niezachwianych zasad.