Pokorny mistrz, a prywatnie fan majsterkowania

Nie ma tatuaży, nie używa mediów społecznościowych, a dodatkowo jego pasją jest… majsterkowanie. Golkiper Almeríi, Fernando Martínez, to w zasadzie normalny facet, który jako piłkarz jest daleki od dzisiejszych trendów czy panującej mody. Jest skromny, rodzinny, a całe jego życie to granie w piłkę i bronienie dostępu do bramki. Pasja do futbolu jest czymś, co napędza go każdego dnia do ciężkiej pracy. Jest dla niego również siłą, która sprawiła, że nie poddał się w trudnych momentach. A tych, w jego przypadku, było naprawdę wiele. 

Fernando urodził się w Murcji i przez wiele lat błąkał się po świecie futbolu z niższej kategorii. Niewypłacane na czas pensje czy obelgi ze strony urażonych kibiców nie są dla niego obce, bo wszystkiego doświadczył na własnej skórze. Życie jednak wynagrodziło mu te wszystkie lata, a dużą rolę w jego sukcesie odegrała zwycięska mentalność. To sportowiec z wielką równowagą psychiczną. Gdy oglądał mecze z perspektywy ławki rezerwowych, nie poddał się i trenował jeszcze ciężej. Jego samozaparcie utrzymywało go na dobrej drodze, podczas gdy inni koledzy z drużyny rzucali ręcznikiem.

32-latek jest uosobieniem sportowca wykutego w dawnej Segunda B. Jego pierwszym i ukochanym klubem był Real Murcia, w którym grał z kapitańską opaską na ramieniu. Niestety z powodu złej sytuacji ekonomicznej klubu, zawodnik był zmuszony do znalezienia innego zespołu. Nie chciał opuszczać swojego miasta, dlatego wybór padł na UCAM. Po przenosinach do rywala z tego samego miasta nazywany był przez swoich dawnych kibiców „sprzedawczykiem”, ale na niektórych meczach można było usłyszeć pod jego adresem o wiele gorsze wyzwiska. Sytuacja ta mocno dotknęła Martíneza, który jednak w spokoju kontynuował swoją pracę. 

Do Almeríi trafił w 2017 roku i przez pierwsze lata nie cieszył się zaufaniem trenerów, którzy praktycznie na niego nie stawiali. Pierwszym szkoleniowcem, który dostrzegł w nim coś wyjątkowego, był Guti. Były zawodnik Realu Madryt przybył do klubu w listopadzie 2019 roku i nie bał się zaufać Fernando, który dostał drugie piłkarskie życie. 

Etyka pracy i pełne zaangażowanie na treningach po prostu musiały sprawić, że w pewnym momencie pojawić się ktoś, kto w pełni doceni umiejętności Martíneza. Taką osobą był Rubi. Hiszpański szkoleniowiec sprawił, że bramkarz nabrał jeszcze więcej pewności siebie, a ten odpłacił się mu wieloma pamiętnymi występami, które pomogły drużynie awansować do Primera División. W końcu nadszedł ten moment. W wieku 32 lat, kiedy inni jego koledzy myśleli o emeryturze, Fernando zadebiutował w najwyższej klasie rozgrywkowej w Hiszpanii. Już dzisiaj czeka go kolejne wielkie wyzwanie, bo zmierzy się z najlepszą drużyną Europy. A jutro, gdy weźmie swoje córki na spacer, będzie mógł opowiedzieć im, że zagrał na Santiago Bernabéu. Na tym samym stadionie, na którym przed laty triumfy święcił jego wielki idol, Iker Casillas.