Llull: Chcę zostać w Realu Madryt nawet jako utillero czy delegat

– Zawsze dobrze jest rozpocząć sezon od zdobycia tytułu, ponieważ to daje ci potrzebną motywację. Drużyna jest pełna nadziei i radości. Wyzwanie na sezon i cele Realu Madryt są zawsze takie same: starać się wygrać wszystkie możliwe tytuły. W poprzednim sezonie podczas turnieju finałowego w Walencji nie stanęliśmy na wysokości zadania.

– Musimy grać na dobrym poziomie i skupić się na kolejnym meczu, na kolejnej podróży, ponieważ nie wiemy, jak to wszystko się rozwinie. Gra bez publiczności sprawia, że traci się wiele emocji i uczuć, które czynią koszykówkę wyjątkową, jednak powinniśmy się zaadaptować.

– Nie wiem, czy obecna sytuacja kogokolwiek faworyzuje. Kiedy jechaliśmy zagrać na wyjeździe ze skromniejszym zespołem, trybuny zawsze były zapełnione, a atmosfera niesamowita. Zawodnicy gospodarzy byli bardzo zmotywowani. Trzeba umieć się przystosować, ponieważ my zawsze mogliśmy liczyć na wsparcie Palacio, żeby się podnieść, a to naprawdę dało się odczuć.

– Odejście Campazzo? To wszystko są przypuszczenia, więc po odpowiedź należałoby się zwrócić do Facu. Ja widzę, że on ma się dobrze, ciężko trenuje i jest tutaj szczęśliwy. Wszyscy widzieliście jego poziom podczas Superpucharu, gdzie znów został wybrany MVP. To zawodnik, który robi różnicę i ma kontrakt z Realem Madryt. Niewiele więcej mogę tutaj dodać.

– Dziesięć sezonów Laso? Doskonale się znamy. Po jednym spojrzeniu już wiem, w jakim nastroju Pablo pojawia się na treningu i odwrotnie. Pracujemy wspólnie od wielu lat i przeżyliśmy wiele wspaniałych chwil z wieloma sukcesami. On jest idealnym trenerem dla Realu Madryt, nie tylko ze względu na znajomość koszykówki, ale przede wszystkim przez zarządzanie grupą.

– Młody zawodnik musi trenować tak, żeby prawie nie był w stanie chodzić, ponieważ ma mocniejsze nogi i lepsze warunki fizyczne. Jeśli młody gracz chce zajść daleko, powinien poświęcić wiele godzin na pracę. My, weterani, powinniśmy dalej pracować, dbać o rutynę i o wiele rzeczy, takich jak odżywianie.

– Powtarzałem to wiele razy, ale myślę, że moją zaletą jest możliwość gry na pozycjach rozgrywającego i rzucającego obrońcy. Jestem tam, gdzie mnie potrzebuje trener. Jeśli trzeba zagrać jako rzucający obrońca, robię to, a jeżeli przychodzi czas na grę w roli rozgrywającego, nie ma żadnego problemu. To prawda, że podczas pretemporady i w Superpucharze występowałem jako rzucający obrońca, ale sezon jest długi i zobaczymy, jak będzie.

– Mecz z Gipuzkoą? Z pewnością rywale będą bardzo zmotywowani, ponieważ wracają do Ligi Endesa. Musimy od pierwszej minuty pokazać im, że mamy większą ochotę na odniesienie pierwszego zwycięstwa. Czasami takie mecze są niebezpieczne. Być może pusta hala zagra na ich niekorzyść. W każdym razie trzeba będzie zaliczyć solidny występ.

– Nowe warunki? Przystosowujesz się jak wszyscy. Mam nadzieję, że pojawi się szczepionka i będzie można rozwiązać obecną sytuację. Jeśli chodzi o grę bez publiczności, to ja za tym tęsknię. Pełne trybuny dają ci dodatkową energię, kiedy grasz dobrze i motywują do remontady, kiedy ci się nie układa. Na parkiecie pojawia się wiele emocji i kiedy zabierasz publiczność, traci to wszystko trochę esencji.

– Koniec kontraktu w 2021 roku? Moim celem jest kontynuacja tutaj, nieważnej w jakiej roli. Utillero, delegat, cokolwiek będą chcieli… Jestem bardzo spokojny, pracuję i trenuję, a resztę zobaczymy później. Nie ma żadnego pośpiechu. Jestem skupiony na kolejnym meczu, rozegraniu dobrego sezonu i dalszym wygrywaniu trofeów.

– Podobieństwo między Llullem i Alocénem? To są inne przypadki, ale widzę w nim tę motywację, którą ja miałem, kiedy przychodziłem do Realu Madryt. Ma taką wiarę w siebie, jaką ja miałem w jego wieku.