Siła fizyczna na usługach gry i taktyki

MARCA stwierdza, że Celta nie tylko imponuje dorobkiem punktowym na poziomie Realu i Barcelony, ale zostawia po sobie świetne wrażenie także pod względem gry. Zachwyceni są wszyscy od krytyków po kibiców, a to wszystko przy ograniczeniach, jakie klub miał przy budowaniu kadry. Wiele schematów powstało przez kontuzje czy wykluczenia.

W bramce sezon zaczął Blanco, ale po kontuzji w pierwszym spotkaniu do gry wszedł Díaz. Już w drugim starciu trenerzy postawili jednak na Sergio Álvareza, który został w bramce do dzisiaj. W obronie na bokach Berizzo użył już trzech graczy (Mallo, Jonny, Planas), to samo dotyczy stoperów (Cabral, Fontás, Mallo). Do tego pięciu pomocników w środku pola (Augusto, Radoja, Wass, Hernández, Bongonda) i trzech głównych atakujących (Orellana, Aspas, Nolito) wspieranych przez dwóch zmienników. W sumie 19 użytych graczy.

Dziennik analizuje, że jeśli futbol to atak i obrona, to Celta ma wyjątkowy balans w defensywie. Ekipa Berizzo na początku po odbiorze próbuje kryć indywidualnie na całym boisku aż kończy się dana akcja. Wtedy odbudowuje ustawienie. Czasami w meczu można obejrzeć obok siebie dwóch bocznych obrońców. Dzieje się tak, bo jeden biegnie na przykład za swoim skrzydłowym na drugą stronę. Trener twierdzi, że owszem, stawia na krycie indywidualne, ale nie powinno dochodzić do takich sytuacji. Jednak czasami dochodzi i, jak widać po wynikach, nie wychodzi to Celcie na złe.

Taktycznie drużyna gra systemem 4-3-3, ale momentami jest to 4-2-3-1 z Wassem lub Hernándezem bliżej Augusto. Przy wyprowadzaniu piłki Augusto wchodzi między stoperów, a ustawienie zmienia się na 3-4-3.

Wcześniej skomentowane krycie indywidualne nie pomaga w organizowaniu obrony, więc dla gry Celty najlepszym sprzymierzeńcem staje się posiadanie piłki. Zespół rozpoczyna pressing bardzo wysoko i próbuje utrzymać intensywność we wszystkich formacjach. Z ataku do obrony częściej wraca Orellana niż Nolito.

Piłkarze zdają sobie sprawę ze swojego poziomu siły fizycznej, więc próbują pojedynków indywidualnych praktycznie na wszystkich pozycjach. Przy stałych fragmentach w obronie stosuje się krycie mieszane: trzech graczy w strefie, pięciu lub sześciu kryje indywidualnie. Gdy trzeba, do pola karnego cofają się także zawodnicy, którzy zazwyczaj czekają na wybicie przed polem karnym.

Jeśli chodzi o rozegranie, Celta gra krótko i cały czas szuka podwajania oraz wychodzenia na pozycje. Bardzo ważni są boczni obrońcy. Trójka pomocników próbuje stworzyć jak najwięcej opcji do podania. Augusto wyznacza rytm, często zatrzymuje akcje.

W ataku drużyna próbuje ustawiać się szeroko, żeby odpowiednio pomieścić wszystkich, którzy wbiegają od tyłu. Najczęściej Celta gra lewą stroną przez Nolito, który często startuje przy linii. Hiszpan albo szuka strzału, albo przerzuca grę na drugą stronę. Jeśli chodzi o stałe fragmenty w ataku, to zespół często gra krótko i improwizuje. Przy wrzutkach dośrodkowujący szuka Nolito na pierwszym słupku lub Wassa na drugim.