Niemodny kontratak

W dzisiejszej Hiszpanii wydaje się, że jest tylko jeden poprawny politycznie styl gry w piłkę - pisze felietonista dziennika Marca, Santiago Siguero. To styl Hiszpanii i Barcelony, aczkolwiek należy pamiętać, że Luis Aragonés był przed Pepem Guardiolą. Ten styl dał reprezentacji i katalońskiemu klubowi najlepsze rezultaty w historii obu drużyn.

Logiczne jest zatem, że styl ten został wyniesiony na piedestał. Nie jest logiczne zaś to, że wszystkie inne systemy są demonizowane, szczególnie gdy stosuje je Real Madryt. W zasadzie bowiem Królewscy grają z kontry. Nie robią tak jednak po to, aby celowo używać kompletnie odmiennego stylu niż największy rywal, lecz dlatego, że piłkarze madryckiego klubu najlepiej przystosowują się właśnie do tego sposobu atakowania. Dokładnie z tego samego powodu drużyny Guardioli i Del Bosque grają tak jak grają. Wyobrażacie sobie Cristiano Ronaldo nieustannie podającego z pierwszej piłki? Albo Iniestę na szybkości ogrywającego trzech rywali dzięki swojej sile? No właśnie.

Od czasu do czasu Real Madryt potrafi grać klepiąc podaniami. Robił tak już w niektórych meczach - w Santander sezon temu czy na La Romareda w obecnym. I wyniki były wyśmienite. Ale Mourinho wierzy, że kontra pasuje mu bardziej. Mówi się, że Real nie ma "stylu", a właśnie stylem Królewscy zawsze się w swojej ponad stuletniej historii wyróżniali. Przede wszystkim jednak Los Blancos zawsze potrafili dostosowywać się do okoliczności i, co najważniejsze, wygrywać. Emilio Butragueńo wspominał kilka dni temu, że jego Real Madryt, ten który strzelił w jednej lidze 107 goli i zdobył pięć mistrzostw z rzędu, również lubił biegać za kontrą. Przypomnijmy sobie choćby fantastyczną kontrę Królewskich, która lata temu zakończyła się bramką Míchela w jednym z meczów Pucharu Europy przeciwko Bayernowi Monachium.

W Hiszpanii czasów tiki-taki traktuje się kontratak jako argument piłkarsko kontrakulturowy, rewolucyjny. Gdy wielu liczy podania równie żarliwie jak bramki, w wielu dyskusjach kontra traktowana jest jako słaby atut. Real Madryt reprezentuje alternatywę w przyjętym sposobie myślenia.