Fałszywy alarm, który opróżnił Bernabéu w osiem minut

13 grudnia 2004 roku. Real Madryt w ramach 15. kolejki La Ligi mierzy się na Santiago Bernabéu z Realem Sociedad. W barwach Królewskich występują wówczas tacy gracze, jak Zidane, Beckham, czy Ronaldo. Po drugiej stronie natomiast czoła próbują im stawić Arteta, Nihat, czy Kovačević. W 88. minucie na tablicy wyników widnieje rezultat 1:1. Wówczas to arbiter spotkania, Vicente José Lizondo Cortés odsyła piłkarzy do szatni. W tym samym czasie przez megafon apeluje się o ewakuację 70 tysięcy widzów w jak najszybszym tempie. Powód? Podejrzenie podłożenia bomby przez organizację terrorystyczną ETA. 

Julio Cendal, ówczesny szef bezpieczeństwa Realu Madryt, który pozostawał na stanowisku od 1998 do aż 2022 roku, wspomina w rozmowie z Relevo tamten wyjątkowo trudny dla siebie wieczór. Jak podkreśla, incydent ten zmienił standardy bezpieczeństwa stadionowego na całym świecie. – Wyszło dobrze. Mogło dojść do tragedii, ale skończyło się na sukcesie. Po tamtym dniu wiele klubów zdało sobie sprawę, że jeśli nie ma bezpieczeństwa, to jest chaos – wspomina. Publiczność została w całości ewakuowana w ciągu niespełna ośmiu minut. Spełniono przy tym wszystkie normy zapisane w protokole. 

– Przekazano mi wiadomość, a ja podałem ją dalej do prezesa i reszty pracowników z sektoru bezpieczeństwa. Poinformowano również sędziego, by przerwał spotkanie, a kibiców poproszono o opuszczenie stadionu. Piłkarze wyszli na ulicę, a z loży honorowej nawet nie zabrano płaszczów. W przekazanej groźbie dawano nam 20 minut między telefonem i potencjalną eksplozją. Tak czy inaczej, cała akcja zajęła osiem minut. W momencie teoretycznego wybuchu w bezpośrednim pobliżu stadionu przebywaliśmy juz tylko Florentino i ja – kontynuuje opowieść Cendal. 

Szef ochrony Realu Madryt przed podjęciem pracy w klubie był policjantem. Zapewnia, że gdy otrzymał niepokojące wieści, zachował spokój. Jego zdaniem szanse na podłożenie bomby na Bernabéu były po pierwszych weryfikacjach mało prawdopodobne. Największe obawy dotyczyły tego, że w pobliżu obiektu mógł znajdować się jakiś samochód lub plecak zawierający ładunek wybuchowy. – Trzeba było mieć na uwadze także to, że byle petarda lub fałszywy alarm mogą wywołać totalną panikę. To również mogło doprowadzić do śmierci wielu osób – dodaje. 

Cendal podkreśla również, że w powodzeniu całej akcji duże znaczenie miały spokój i zrozumienie ze strony kibiców. – Mieszkańcy Madrytu wcześniej niestety mieli do czynienia z zamachami bombowymi, ale też dzięki temu byli przygotowani. Zachowali rozsądek i umieli współpracować. Pamiętam, jak fani brali niepełnosprawnych na ręce, by wynieść ich jak najszybciej z trybun. 

Odnośnie do tego, czy zagrożenie było realne, Cendal zapewnia, że fałszywe alarmy bombowe pojawiły się w tym samym czasie również na pozostałych obiektach. Tylko w przypadku starcia Realu Madryt z Realem Sociedad zdołały jednak przebić się przez policyjne filtry. – Użyto tego samego schematu, co w przypadku sytuacji, kiedy faktycznie znajdowano bomby. Nie wiem, czy zagrożenie było realne, czy po prostu plan zamachowców się nie powiódł. Tak czy inaczej, niczego nie znaleziono – tłumaczy. 

Cendal mówi także, że piłkarzom i sędziemu zaproponowano powrót na stadion i dokończenie meczu. Koniec końców żadna ze stron nie chciała podejmować zbędnego ryzyka. Wszyscy przystali na dokończenie starcia w innym terminie. Dwie minuty podstawowego i cztery doliczonego czasu rozegrano po miesiącu. Co ciekawe, w tym czasie na ławce Królewskich doszło do zmiany trenera. Mariano Garcíę Remona zastąpił Vanderlei Luxemburgo. Real w pozostałym do końca czasie zdołał trafić do siatki i zgarnął trzy punkty. 

– Tamta sytuacja wszystko zmieniła i posłużyła za przykład. Prowadziłem konferencje w całej Europie i Ameryce Południowej. Dzwoniono do mnie także z Kataru. Ewakuacja z 2004 roku wyznaczyła nowe standardy ochrony na stadionach – przekonuje Cendal z nieskrywaną dumą w głosie. Choć zdarzenia z 13 grudnia 2004 roku przynoszą na myśl nieprzyjemne wspomnienia, to jednak ostatecznie przyczyniły się do tego, że dziś kibice na stadionach piłkarskich są dużo bardziej bezpieczni, wieńczy Relevo.