„Polityczna decyzja uratowała Laportę”

Barça zagra w niedzielnym finale i będzie w nim mogła liczyć na Olmo i Paua Víctora, uhonorowanych natychmiastowym środkiem zapobiegawczym, który skieruje sprawę na arenę polityczną. CSD tymczasowo zawiesiło decyzję dwóch sędziów, Federacji i La Ligi, otwierając na kilka tygodni furtkę obu zawodnikom. Jak wyjaśnia, celem było uniknięcie nieodwracalnych dla klubu szkód. Nieodwracalne szkody tych, którzy grają po drugiej stronie, począwszy od finalisty, którego poznamy dziś, nie są brane pod uwagę. Krótko mówiąc, CSD zdjęła linę, która oplatała szyję Laporty, a ten świętował to radosnym gestem Kozakiewicza w kierunku zainteresowanych.

Czy to się podoba, czy nie, Barça to „więcej niż klub”. Czy to się podoba, czy nie, to dzieje się w czasie uprzejmości rządu Sáncheza wobec Katalonii, co zdenerwowało znaczną część społeczeństwa. Czy to się podoba, czy nie, ta życzliwość spada na drużynę, której Tebas już dwa lata temu pozwolił na rejestrację zawodników opartą na dochodach, które okazały się fikcją. I, czy to się podoba, czy nie, ten nowy przywilej jest oferowany klubowi, który przez 17 lat płacił wiceszefowi sędziów. To długi okres, przez którego część prezesem był ten sam, którego mamy teraz – podskakujący wesołek wykonujący gest Kozakiewicza z Dżuddy.

To, co się wydarzyło, dowodzi temu, że Alejandro Blanco miał rację, kiedy domagał się włoskiego modelu, w którym najwyższą instytucją jest Komitet Olimpijski, bez żadnych ingerencji politycznych. Dowiedziałem się wczoraj, że CSD to organ niezależny. Dobre sobie. Jej przewodniczącego mianuje i odwołuje rząd kiedy ma na to ochotę, ot tak. Nawet za tej kadencji mieliśmy już ich czterech. I wszyscy musieli bardzo uważać, by nie denerwować Rubialesa, który był tak miły w oczach Pedro Sáncheza, dopóki na tej długiej smyczy nie zaczął robić głupot i uwolniła nas od niego FIFA. Cóż, tak właśnie jest. W tym momencie mamy przepisy dotyczące zrównoważonych budżetów, które obowiązują wszystkich prócz jednego.