Valverde nie podlega rotacji

Karuzela rotacji ruszyła, ale jest trzech piłkarzy, którzy wciąż na nią nie wsiedli. Są to Kylian Mbappé, Thibaut Courtois i Fede Valverde. Francuz opuścił kilka minut po zmianach, ale Belg i Urugwajczyk rozegrali wszystkie 720 możliwych minut. To czyni Valverde jedynym zawodnikiem z pola, który od pierwszego do ostatniego gwizdka przebywał na boisku we wszystkich ośmiu oficjalnych meczach Realu Madryt w tym sezonie. Popularny El Halcón jest nie do zdarcia, zauważa dziennik AS.

Valverde stał się niezbędny dla Carlo Ancelottiego. Prawowity spadkobierca numeru 8 po Tonim Kroosie już ubiegłą kampanię zakończył jako gracz z największą liczbą rozegranych minut w kadrze pierwszego zespołu (4279). Odpoczywał tylko w jednym spotkaniu, przeciwko Granadzie, ale wtedy liga była już praktycznie wygrana. Fede był niezmordowany, bo, doliczając 13 występów w reprezentacji Urugwaju, zgromadził łącznie 5540 minut, co odpowiada ponad 60 pełnym potyczkom. A w bieżących rozgrywkach nie zamierza zwalniać tempa…

AS przypomina, że w poszukiwaniu nowej formuły w drugiej linii Ancelotti ustawił Valverde jako defensywnego pomocnika w sobotnim starciu z Espanyolem. Nie jest to pozycja obca kapitanowi La Celeste, gdyż grał na niej już w kilku meczach za kadencji Zinédine Zidane’a, ale pod wodzą Włocha występował głównie jako środkowy boczny pomocnik lub nawet skrzydłowy. Właśnie w tym miejscu wybiegł w wyjściowej jedenastce w finale Ligi Mistrzów w Paryżu.

Sam Carletto na poniedziałkowej konferencji prasowej wychwalał tę uniwersalność 26-latka. „Myślę, że Valverde to jeden z piłkarzy, który może grać na wielu pozycjach i pokazywać bardzo wysoki poziom. Może grać jako defensywny pomocnik, może grać w parze defensywnych pomocników, może grać jako wahadłowy, może grać jako skrzydłowy, może grać jako środkowy boczny pomocnik… Co do jego postawy, myślę, że to gracz drużynowy i gracz podstawowy. Potrafi poradzić sobie z każdą sytuacją, w której go ustawiam”, powiedział trener Królewskich.

W tym sezonie Ancelotti nie postawił przed nim wyzwania strzeleckiego (jak miało to miejsce przed dwoma laty), lecz wyzwanie wykonania kolejnego kroku w hierarchii. „Już nie jest tylko świetnym piłkarzem, ale także liderem szatni, jakim powinien być. W tym sensie Valverde jest przykładem”, mówił 65-latek kilka tygodni temu. Nie zarzekał się jednak, że zniszczy swoją licencję trenerską, jak zrobił to dwa lata temu, kiedy „wymagał” od niego zdobycia dziesięciu bramek (Fede ostatecznie zdobył ich dwanaście), ale niezmiennie motywuje go do szukania okazji do strzału, czego najlepszym przykładem jest jego trafienie po krótkim rozegraniu rzutu wolnego w rywalizacji z Realem Valladolid.

Urugwajczyk, choć nie zapomina o strzelaniu goli (w tym sezonie ma już dwa na swoim koncie – w konfrontacjach z Atalantą i Realem Valladolid), myśli przede wszystkim o drużynie. „Niech ci z przodu cieszą się grą, grają dobrze, a my z tyłu będziemy biegać za nich”, przyznał po triumfie w Superpucharze Europy, w spotkaniu, w którym zdobył pierwszą bramkę dla Los Blancos w nowej kampanii. To motyw przewodni Fede, który się nie zatrzymuje, podsumowuje AS.