Conceição: Endrick może stać się graczem światowego formatu

Jak potoczyło się twoje życie po karierze?
Wciąż siedzę w piłce. Od lat zarządzam w Nova Odessa Atlético Clube, klubie, którego głównym celem jest rozwój i promocja młodych talentów. Poza tym mam kilka innych biznesów i obowiązków, przez co z pewnością się nie nudzę.

Jak wspominasz swój pobyt w Realu Madryt?
Nie miałem szczęścia do kontuzji. Trafiłem do klubu z wielkimi chęciami. Wiedziałem, że Del Bosque chciał mnie w drużynie. Szybko jednak dopadła mnie pubalgia i musiałem poddać się operacji. Przez to miałem ograniczone możliwości we wspieraniu zespołu na boisku w pierwszym sezonie. Później trudno było mi odzyskać zaufanie. Ostatecznie moje plany pokrzyżowało częściowe zerwanie ścięgna Achillesa.

Mimo to miałeś udział w zdobyciu dziewiątego Pucharu Europy w Glasgow.
Tak, to była moja najszczęśliwsza chwila jako gracza Realu Madryt. Wszedłem na boisko w 73. minucie w miejsce Makelélé. Chwilę wcześniej za Cesara w bramce pojawił się Casillas. Musieliśmy sporo się napracować, by powstrzymywać ataki Bayeru pod koniec meczu. Ponadto mam wielkie szczęście w postaci wspomnienia z perspektywy boiska kapitalnego woleja Zidane'a.

Palmeiras, z którego trafiłeś do Europy, zdobyło mistrzostwo Brazylii. To najlepszy klub w kraju?
Już nawet abstrahując od zdobytego trofeum i wyników, uważam, że tak. Składają się na to praca z młodzieżą, struktura klubu, poważne zarządzanie i profesjonalizm. Dla mnie jako człowieka zajmującego się zarządzaniem to wzór do naśladowania.

Co sądzisz o Endricku?
Maluje się przed nim wspaniała przyszłość. W minionym sezonie ligi brazylijskiej zobaczyliśmy tylko wierzchołek góry lodowej. Ma duży talent, jest ambitny i czeka go wiele dobrego.

Przypomina bardziej Ronaldo czy Romário?
Ma pewne cechy i jednego, i drugiego. W niektórych aspektach przypomina nawet nieco Ronaldinho. Oczekiwania wobec niego są olbrzymie. Nie zapominajmy jednak, że to dopiero 17-letni chłopak. Jeśli jednak będą omijały go kontuzje i pozostanie konsekwentny w pracy, może wznieść się na ich poziom.

Co w szczególności byś u niego wyróżnił?
Ma wiele wartych uwagi cech. Jest szybki, silny, zwinny i ma strzelecki zmysł. Ja jednak wybrałbym przede wszystkim jego osobowość. Nie chowa się, szuka gry, jest śmiały. W klubie, gdzie oczekiwania są wielkie, a właśnie takim klubem jest Palmeiras, pokazał swój silny charakter.

Jest już gotowy na grę w Realu?
Będzie potrzebował czasu na aklimatyzację. Trafi do wielkiego klubu, a do tego trzeba pamiętać, że początki w Europie nie są łatwe. Dzięki swojej osobowości przejdzie ten proces bardzo dobrze.

Obecność Viniciusa, Rodrygo i Militão pomoże mu w adaptacji?
Bez cienia wątpliwości. Odegrają w tym procesie znaczącą rolę. Będą dla Endricka punktami odniesienia. Vini i Rodrygo to przykłady na to, jak należy zarządzać przybyłymi na inny kontynent młodymi graczami. Obaj mimo młodego wieku są już bardzo doświadczeni, zdobywali trofea i nikt nie może zaprzeczyć temu, że na boisku sami wypracowali sobie status światowych gwiazd.

Widzisz Endricka triumfującego w Realu Madryt?
Nie jest łatwo odnosić tam sukcesy z racji na wielkość klubu i stawiane wymagania.. Myślę jednak, że w białej koszulce Endrick może stać się graczem światowego formatu.

Endrick podoba ci się bardziej niż Vitor Roque?
Nie lubię iść w porównania. Vitor również ma talent i będzie dobrze spisywać się w Barcelonie. Uważam, że w Hiszpanii wyniknie w najbliższych latach bardzo fajna rywalizacja między tą dwójką. Brazylijska piłka i reprezentacja wyjdą na tym zwycięsko.

Jakaś rada dla Endricka?
Żeby był skromny, cierpliwy i starał się uczyć od wszystkich wielkich piłkarzy, jakich będzie miał obok siebie. To będzie dla niego fantastyczne doświadczenie. Musi starać się nim maksymalnie cieszyć.