Feliz aniversário, Vini!

Swego czasu nie brakowało osób, które zastanawiały się, czy Vinícius trafiłby kamieniem w jezioro lub przeszedłby przez futrynę bez uprzedniej kolizji ze ścianą. Osoba młodego Brazylijczyka mocno dzieliła madridismo na tych, którym z głowy leciałaby para, gdyby tylko mieli odpowiednie wywietrzniki oraz na tych, którzy upierali się, że przy jego determinacji i fantazji kwestią czasu jest wysłanie krytyków do jaskiń na wieczny zimowy sen.

Ostatnie dwa sezony dobitnie pokazały, kto ma rację. Nawet jeśli wielu widziało w nim olbrzymi potencjał, to chyba jednak mało kto spodziewał się aż tak radykalnej zmiany. Vini z brzydkiego kaczątka stał się pięknym łabędziem. Skuteczność i umiejętność podejmowania odpowiednich decyzji, które dołożył do szybkości, dryblingu i dynamiki sprawiły, że 23-latek stał się absolutnie kluczowym graczem w zespole Carlo Ancelottiego.

Czemu Brazylijczyk zawdzięcza tak wielką przemianę? Odpowiedzi raczej nie trzeba szukać zbyt daleko. Przede wszystkim ciężkiej pracy pod okiem Ancelottiego, który chyba jako pierwszy umiał naprawdę do niego trafić. By przełknąć tyle krytyki, trzeba też niewątpliwie mieć mocną psychikę. Nie jeden i nie dwóch na miejscu Viniego po tylu docinkach miałoby problem z posklejaniem się w całość. Vinícius nie dość, że w żadnym momencie się nie rozsypał, to jeszcze z coraz większym uporem starał się jedynie udowadniać, że racja leży po jego stronie. No i faktycznie tego dowiódł.

Urodziny to najlepsza okazja, by zebrać pewne rzeczy do kupy i wystawić komuś laurkę. Gdybyśmy chcieli zamknąć dokonania Viniego w liczbach, napisalibyśmy, że w wieku 23 lat ma on na koncie 225 meczów w białej koszulce (!!!), w których strzelił 59 goli i zaliczył 64 asysty. Zdobył Ligę Mistrzów, dwa mistrzostwa Hiszpanii, dwa krajowe superpuchary, dwa Klubowe Mistrzostwa Świata, Puchar Króla i Superpuchar Europy. Sprowadzanie dokonań Viníciusa do suchych liczb jest jednak niczym spożywanie kawy bezkofeinowej – ogólny sens niby zachowany, ale jednak brakuje esencji. Vini jest bowiem jednym z tych piłkarzy, których dziś widujemy już coraz rzadziej. W obecnej piłce fantazja coraz częściej ustępuje czystej fizyczności i wybieganiu. Dobrze jednak wiedzieć, że w świecie, w którym 100 milionów euro może być wart ktoś, kto po prostu dużo biega i wrzuca, cały czas znajdzie się ktoś, kto potrafi sypnąć w maszynę odrobinę magicznego pyłu. Jeszcze lepiej, gdy ktoś taki na co dzień broni herbu Realu Madryt.

Real Madryt najprawdopodobniej znalazł w Viníciusie gwarancję jakości na długie lata. Nie będziemy jeszcze wieścić mu Złotej Piłki, ponieważ mamy wrażenie, że tego typu przepowiednie nieraz chyba przynoszą pecha. Jak dla nas Vini może być po prostu dalej sobą. Nikt z zewnątrz nie musi go oficjalnie uważać za najlepszego, byśmy i tak wiedzieli swoje.

Wszystkiego najlepszego, Vini!
Feliz aniversário, Vini!