„Tak, to co robi Benzema, jest zaj**iste”

„Dobrze, że mnie o niego pytasz, ponieważ Benzema jest zaj**isty. Dla ludzi, którzy lubią futbol, to luksus i cieszymy się z niego”. Kiedy Zidane chce, to można go zrozumieć perfekcyjnie. A jeśli mówimy o pochwałach dla jego rodaka i przyjaciela, jak w sobotę, to on może je prawić zawsze, nie tylko teraz, kiedy Karim strzelił osiem goli w sześciu ostatnich meczach.

Ponieważ (wybaczcie za wyrażenie) to, co naprawdę jest zaj**iste, to patrzenie jak niektórzy, mniejszość, która nie lubi piłki, wciąż wątpi w zdolności strzeleckie drugiego najlepszego goleadora w historii francuskiego futbolu (365 bramek), który jest również piątym najskuteczniejszym zawodnikiem w historii Realu Madryt (272) i w Lidze Mistrzów (70). Całkiem niezłe liczby, jak na kogoś, kto nie ma gola i nie strzela karnych.

Całkiem niezłe nawet jak na to, że w dziewięciu z dwunastu sezonów, które spędza w Madrycie, podporządkowywał swoją grę Cristiano. Chyba że sądzicie, iż to przypadek, gdy strzelił tylko 12 goli w 47 spotkaniach grając z Portugalczykiem (który strzelił 44 w 44 meczach) w sezonie 2017/2018, by nagle zdobywać 30 w 53 meczach w sezonie 2018/2019, 27 w 48 w 2019/2020 i 23 w 32 w bieżącym? Ubodzy w duchu, którzy czytają futbol jakby to była tabelka w Excelu, pewnie tak myślą.

Ci, którzy potrafią docenić radosny sens tego sportu, rozkoszują się estetyczną przyjemnością płynącą z kontemplacji tego cudownego piłkarza, eleganckiego w swoich ruchach niczym tancerz unoszący się nad ziemią, będącego w stanie być absolutnym odniesieniem w ataku, który jednocześnie oferuje się w rozegraniu i jest rozwiązaniem dla swoich kolegów w środku pola, kiedy ci znajdują się pod pressingiem. Jednak w tym życiu już nas nic nie zaskoczy. Ludzie, którzy nie uznają ogromnego talentu. Lub ci, którzy osądzają go tylko na podstawie jego goli. Jakże smutno jest patrzeć na futbol w ten sposób. Jakże smutno jest żyć futbolem w ten sposób.

Zaj**iście.