Czas zmienników

Piłka nożna po pandemii przynosi nowości w kwestii planowania spotkań. Nie tylko ze względu na protokół logistyczny czy brak kibiców na stadionach. Teraz rezerwowi staną się ważniejsi niż kiedykolwiek. Eksperci już ostrzegają, że po dwóch miesiącach bez rywalizacji i treningów grupowych, a także przy wysokich temperaturach, gdy Primera División wróci już do gry, ryzyko kontuzji i przemęczenia znacznie wzrośnie. To spowoduje jeszcze więcej zmian i jeszcze więcej możliwości dla zawodników, którzy wcześniej nie odgrywali kluczowych ról. Tym bardziej teraz, gdy IFAB zwiększył liczbę zmian do pięciu. To pozwoli trenerom na wymianę aż połowy zawodników z pola względem wyjściowego składu. Niektórzy szkoleniowcy i zawodnicy są specjalistami w zmienianiu oblicza spotkań właśnie po zmianach.

Atlético – najskuteczniejsze zmiany
Diego Simeone to trener, który najczęściej pomaga zespołowi dzięki zawodnikom wprowadzanym z ławki rezerwowych. Atlético dzięki trafieniom wchodzących graczy powiększyła swój dorobek o dziewięć punktów. To aż 20% tego, co zespół z Wanda Metropolitano zdobył łącznie w tym sezonie ligowym (45). Najważniejszym rezerwowym był dotychczas Vitolo, którego dwa trafienia dały jego zespołowi wygrane zamiast remisów.

Ángel – najlepszy rezerwowy La Ligi
Bardzo blisko Atlético pod względem skuteczności przeprowadzanych zmian jest Getafe. Podmadrycki zespół ma za to najbardziej decydującego zawodnika rezerwowego w całej lidze, Ángela Rodrígueza. Napastnik strzelił już osiem bramek jako rezerwowy i dzięki nim jego drużyna zdobyła siedem punktów więcej (trzy zwycięstwa i jeden remis). Żaden inny gracz Getafe nie zbliżył się do takiego wyniku, jedynie Timor wpisał się na listę strzelców. Jedyny zawodnik w całej lidze, który mógłby walczyć z Ángelem, to Alexander Isak, napastnik Realu Sociedad, który swoimi czterema golami zapewnił swojej drużynie w roli rezerwowego sześć punktów.

Zidane – najrzadsze zmiany
Najmniej chętnie zmiany w Primera División przeprowadza Zinédine Zidane. W tym sezonie Real Madryt najrzadziej wpuszczał zawodników z ławki (76). To oznacza, że w dotychczasowych 27 kolejkach (maksymalnie 81 zmian) Francuz nie zawsze wykorzystywał wszystkie trzy możliwości wprowadzenia świeżego piłkarza. Zdecydowanie częściej dochodzi jednak do rotacji w pierwszej jedenastce. Można jednak dostrzec pewną korelację. Zespoły z miejsc gwarantujących grę w europejskich pucharach nie dokonały wszystkich możliwych zmian: Barcelona (78), Real Sociedad, Atlético (obie po 79). Swoje szanse zachowały też Athletic (77) i Real Valladolid (78). Na przeciwnym biegunie są Mallorca, Getafe, Betis, Alavés, Sevilla i Granada, które w każdym spotkaniu wykorzystywały po trzy zmiany.

Bez wpływu na wynik
Podczas gdy Diego Simeone i José Bordalás robią wszystko, co w ich mocy, by pomóc swoim drużynom punktować po wejściach zawodników z ławki, istnieją inne, którym nie udaje się osiągnąć takiego samego efektu. Eibarowi i Mallorce rezerwowi nie pomogli w poprawieniu wyniku ani razu (po jednym golu rezerwowych), ale tuż za nimi są Osasuna (1) i Betis, Valladolid oraz Real Madryt (po 2). 

Strzelcy
Bramki Ángela i Timora sprawiły, że to Getafe jest zespołem z największą liczbą bramek z ławki rezerwowych. Tuż za Azulones jest Barcelona, której piłkarze po wejściu na murawę strzelili 8 goli, tak jak zawodnicy Realu Madryt i Realu Sociedad. Najskuteczniejszym rezerwowym Barçy jest Arturo Vidal (3 gole), a w zespole Los Blancos – Luka Jović i Lucas Vázquez. Obaj mają po dwa trafienia.

Wychowankowie
Najczęściej powtarzającymi się zmianami w niektórych drużynach są wejścia canteranos, którzy czasem nie są gotowi do gry od pierwszych minut, ale w końcówkach dostają szansę na zdobycie doświadczenia i pokazanie się szerszej publice. Przykładem jest Ansu Fati, który dziewięć razy wchodził z ławki rezerwowych, a w meczu z Osasuną zdobył bramkę, która dała jego drużynie jeden punkt. Podobnie wyglądała zmiana Fera Niño, zawodnika Villarrealu. 19-latek wszedł na boisko w starciu z Deportivo Alavés i swój pierwszy kontakt z piłką zamienił na gola, a jego drużyna wygrała 2:1. Trzy punkty zamiast jednego.

Najczęściej zmieniani
Doświadczenie niektórych zawodników powoduje, że są niezbędni. Ich wiek powoduje jednak, że należy o nich dbać nieco bardziej niż o młodszych kolegów. Ostrożność nasili się po tej długiej przerwie. Najczęściej trenerzy zmieniają Joaquína i Jorge Molinę, którzy mają po 38 lat. Ten pierwszy schodził z boiska 16 razy, a drugi – 15.