Siatkarski Real Madryt

Real Madryt jest kojarzony przede wszystkim z drużyną piłkarską, która dostarcza kibicom najwięcej emocji. Przez 118 lat istnienia sięgnęła po 13 Pucharów Europy i 33 mistrzostwa Hiszpanii. W obu przypadkach jest to rekord. Nieco bardziej w cieniu pozostaje sekcja koszykarska, która i tak może liczyć na liczne grono oddanych fanów. Koszykarze również są liderami, jeśli chodzi o zdobycze w Pucharze Europy (10 zwycięstw) i w lidze hiszpańskiej (35 tytułów). Obie sekcje należą do grona europejskich gigantów. W przypadku koszykówki jest jednak jeszcze NBA, gdzie poziom jest wyższy niż na Starym Kontynencie.

Od przyszłego sezonu Królewscy będą również posiadać kobiecą drużynę piłkarską. Jednak w przeszłości Real Madryt dysponował również innymi sekcjami. Trzecią najbardziej utytułowaną, po piłkarskiej i koszykarskiej, była sekcja siatkówki. Powstała ona w 1954 roku, wpisując się w ówczesną politykę ekspansji klubu. Siatkarze nosili koszulkę Realu Madryt przez 29 lat. Istniała również drużyna kobieca oraz szkółka. 7 lipca 1983 roku zarząd podjął ostateczną decyzję o zamknięciu sekcji z powodu problemów ekonomicznych. Jednak w czasach istnienia Blancos dostarczyli do klubowych gablot liczne trofea.

Już w pierwszym sezonie Królewscy wygrali mistrzostwa Kastylii i wywalczyli sobie prawo udziału w Pucharze Generała (te rozgrywki zostały później przemianowane na Puchar Króla). Na krajowym poziomie Blancos okazali się bezkonkurencyjni, pokonując w finale ACD Bomberos 3:0 (15:7, 15:14, 15:12). Pierwszy ważny puchar przyszedł więc błyskawicznie. Ogólnie rywalizacja z katalońskimi Bomberos zdominowała pierwsze lata istnienia siatkarskiego zespołu Realu Madryt. Pięć razy z rzędu (od 1954 do 1958) oba kluby spotykały się ze sobą w finale. Gracze ze stolicy wychodzili z tego zwycięską ręką dwukrotnie (1954, 1956).

Po roku przerwy Real Madryt wrócił do gry o tytuł w 1960 roku i w decydującym meczu pokonał kataloński CD Hernán. Później przez trzy lata z rzędu Blancos sięgali tylko po srebrne medale, przegrywając dwukrotnie z Universitario i raz z Picadero. W 1964 roku została utworzona liga hiszpańska (wtedy nazywana Primera División, a obecnie – Superligą).

Wtedy przyszło kilka lat posuchy. W pucharze kolejny sukces nadszedł dopiero w 1969 roku dzięki wygranej z Esmeną Gijón 3:1 (15:11, 15:8, 9:15, 15:12). W tamtym czasie świetne sezony rozgrywało Atlético Madryt. W latach 1971-1976 aż czterokrotnie o zwycięstwie w pucharze decydował mecz derbowy. Oba zespoły zaliczyły po dwa tryumfy. W lidze natomiast Blancos po raz pierwszy wygrali w 1972 roku. Rywalizowało w niej wówczas tylko osiem drużyn i madrytczycy zakończyli sezon z bilansem 13 zwycięstw i 1 porażki.

Złota epoka
W 1976 roku zaczęły się najlepsze lata siatkarskiego Realu Madryt. Drużyna sięgnęła po pierwszy dublet, rozpoczynając znakomitą passę. Królewscy przez pięć lat z rzędu sięgali po podwójną koronę. Tak wyglądały wtedy wyniki:

1976:
• Puchar Króla (finał): 3:0 z Atlético Madryt (15:8, 15:11, 15:4)
• Primera División: mistrzostwo z bilansem 16:0

1977:
• Puchar Króla (finał): 3:0 z Sant Cugat (15:2, 15:8, 15:13)
• Primera División: mistrzostwo z bilansem 15:1

1978:
• Puchar Króla (finał): 3:0 z Sant Cugat (15:7, 16:14, 15:8)
• Primera División: mistrzostwo z bilansem 12:0

1979:
• Puchar Króla (finał): 3:0 z Industriales Madryt (15:4, 15:9, 15:3)
• Primera División: mistrzostwo z bilansem 21:1

1980:
• Puchar Króla (finał): 3:2 z Turavią Salesianos (15:6, 15:11, 10:15, 10:15, 15:2)
• Primera División: mistrzostwo z bilansem 22:0

Zaledwie dwie porażki w ciągu pięciu lat to imponujący wynik. Zwycięski marsz został zatrzymany w 1981 roku. Co prawda Real Madryt zdobył wtedy ponownie Puchar Króla (w finale 3:0 z CV Son Amar – 15:12, 15:13, 15:8), ale w Primera División górą byli właśnie gracze z Balearów. Rok później to Son Amar sięgnął po podwójną koronę.

Koniec
W 1983 roku Real Madryt wrócił na szczyt, zdobywając mistrzostwo Hiszpanii z bilansem 19:1 i w Pucharze Króla pokonując w finale San Amar 3:1 (6:15, 15:7, 15:10, 16:14). Mimo tych sukcesów klub podjął decyzję o likwidacji sekcji siatkarskiej. Pojawiły się problemy ekonomiczne, a na mecze siatkarzy przychodziło ledwie po kilkaset osób. Problemem było również niskie zainteresowanie w całym kraju siatkówką. Inne sporty były (i dalej są) zdecydowanie popularniejsze na Półwyspie Iberyjskim.

Europejskie puchary
Siatkarski Real Madryt bardzo dobrze radził sobie na krajowym podwórku, ale w europejskich pucharach nie zdołał nawiązać do sukcesów piłkarzy czy koszykarzy. Chociaż udawało się regularnie występować w rozgrywkach Starego Kontynentu, to w większości przypadków przygoda trwała bardzo krótko. Najlepszy występ to sezon 1977/78, kiedy madrytczycy awansowali do ćwierćfinału. Poniżej podsumowanie wszystkich występów siatkarzy na międzynarodowej arenie:

1972/1973 – Puchar Europy (obecnie Liga Mistrzów) – w tym sezonie po raz pierwszy Real Madryt wziął udział w europejskich pucharach. W pierwszej rundzie pokonał luksemburski Aris Bonnevoie 6:1 w dwumeczu. W 1/8 finału Królewscy wpadli na Resovię i wyraźnie przegrali. Najpierw 0:3 w Madrycie (7:15, 12:15, 9:15), a następnie 0:3 w Rzeszowie (4:15, 5:15, 7:15).

1973/1974 – Puchar Zdobywców Pucharów (obecnie Puchar CEV) – Real Madryt po zaciętym boju przegrał w pierwszej rundzie z francuskim Stade Français (2:3 i 2:3).

1974/1975 – Puchar Zdobywców Pucharów – Królewscy wyeliminowali w pierwszej rundzie izraelski Hapoel Haogen. W 1/8 finału przegrali jednak z Ariccią Roma (porażki 0:3 i 2:3).

1975/1976 – Puchar Zdobywców Pucharów – Real Madryt rozpoczął rywalizację od zwycięstwa z belgijskim Red Star Leuven. W Belgii Królewscy przegrali 2:3 po zaciętym meczu (6:15, 9:15, 15:6, 15:9, 16:14), ale w rewanżu nie dali rywalom szans, wygrywając 3:0 (15:3, 15:2, 15:8). W 1/8 finału madrytczycy najpierw pokonali Partizan 3:0, jednak w Belgradzie przegrali 0:3 i to klub z Bałkanów awansował dalej.

1976/77 – Puchar Europy – po trzech sezonach przerwy Real Madryt wrócił do Pucharu Europy. W pierwszej rundzie wyeliminował niemiecki HSV (2:3 i 3:0). W 1/8 finału znów niewiele zabrakło do awansu. W Madrycie udało się pokonać holenderski Starlift Blokker Rijswijk 3:1, jednak rewanż przyniósł porażkę 0:3.

1977/78 – Puchar Europy – w pierwszej rundzie madrytczycy z łatwością rozprawili się z FC Porto (3:0 i 3:0). W 1/8 finału w końcu udało się przełamać. Blancos pokonali u siebie Mladost Zagrzeb 3:0, a w rewanżu obronili zaliczkę, przegrywając 1:3. Niestety, udział w rozgrywkach zakończył się na ćwierćfinale po dwóch porażkach 1:3 ze Starlift Blokker Rijswijk.

1978/79 – Puchar Europy – kolejny udział w Pucharze Europy Real Madryt zaczynał od 1/8 finału. Szybko jednak pożegnał się z rozgrywkami, przegrywając 0:3 i 2:3 z Červená hviezda Bratysława.

1979/80 – Puchar Europy – znów gra w tych rozgrywkach zakończyła się na 1/8 finału. Real Madryt odpadł z fińskim NMKY Pieksämäki. Na wyjeździe madrytczycy przegrali 0:3 i nie zdołali odrobić strat przed własną publicznością, gdzie wygrali 3:1.

1980/81 – Puchar Europy – ponownie madrytczycy nie pokonali bariery 1/8 finału. Stoczyli tam zacięty bój z Eczacıbaşı Stambuł. W Madrycie wygrali 3:1, ale w Turcji przegrali 1:3. Zdecydował bilans małych punktów, który wyniósł 106:103 na korzyść tureckiego zespołu.

1981/82 – Puchar Zdobywców Pucharów – w 1/8 finału Real Madryt trafił na Ibis Kortrijk. W Belgii Blancos przegrali 0:3, ale w Madrycie pokonali rywali 3:0 i dzięki bilansowi małych punktów 73:65 awansowali dalej. W ćwierćfinale przeciwnikiem była Steaua Bukareszt. Rumuni wygrali u siebie 3:0. W rewanżu Królewscy byli na dobrej drodze do odrobienia strat (prowadzili 2:0), ale ostatecznie wygrali tylko 3:1 i pożegnali się z rozgrywkami.

1982/83 – Puchar Zdobywców Pucharów – ostatni występ Królewskich w europejskich pucharach również zakończył się na 1/8 finału. Madrytczycy przegrali dwumecz z Asnières. Pierwszy mecz wygrali Francuzi 3:0. W rewanżu Real Madryt zwyciężył 3:1.

Ciągle na szczycie
Niedługo minie 37 lat od zamknięcia siatkarskiej sekcji Realu Madryt. Mimo to Królewscy do dzisiaj mają na koncie największą liczbę zwycięstw w Pucharze Króla (12). Niedługo może się to zmienić, ponieważ Unicaja Almería ma już 11 zwycięstw i wkrótce może się zrównać z Blancos. Jeśli chodzi o mistrzostwa Hiszpanii, madrytczycy długo byli pod tym względem najlepsi z 7 trofeami. W 1989 roku Son Amar wyrównał to osiągnięcie, a w 2005 Unicaja Almería zdobyła ósme mistrzostwo (obecnie ma ich na koncie jedenaście).

Siatkarski Real Madryt zasilił klubowe muzeum 19 trofeami. Bardzo długo było to rekordowe osiągnięcie w Hiszpanii. Ponadto przez wiele lat wyczyn Królewskich z Pucharu Europy sezonie 1977/78 był najlepszym występem hiszpańskiego klubu na Starym Kontynencie. Dopiero Unicaja Almería zaczęła stopniowo odbierać rekordy madrytczykom. Czy istnieje szansa na powrót siatkarskiej sekcji Realu Madryt? Odpowiedź brzmi: nie. Niskie zainteresowanie siatkówką w Hiszpanii jest jednym z czynników. Jeszcze ważniejszym jest aspekt ekonomiczny. Królewscy muszą dokładać do odnoszącej sukcesy sekcji koszykarskiej, więc Florentino Pérez nie zdecyduje się na wykładanie dodatkowych środków. Niezależnie od tego, Real Madryt zdążył się zapisać również w siatkarskiej historii hiszpańskiego sportu.