Piłkarz Ter Stegen i zawodny efekt Kovačicia

Poniższą analizę dla dziennika MARCA przeprowadził Enrique Ortego. Dołączono do niej zamieszczony tutaj obrazek taktyczny.

Wyrównana, interesująca i ryzykowna bitwa taktyczna przygotowana przez Zidane'a w celu zminimalizowania kombinacyjnej gry Barcelony przez wysoki pressing została rozbita w drobny mak, gdy wydającą się jedną z najnormalniejszych piłek spadła pod nogi Busquetsa. Zespół Francuza już wcześniej dawał sygnały bycia za bardzo rozciągniętym. Była 54. minuta, gdy Busi przyjął futbolówkę na swojej połowie. Kilku rywali dookoła, co do tamtego momentu było standardem, wyskoczyło, by na niego nacisnąć. Hiszpan wykonał kilka obrotów w stylu Xaviego i wyszedł z akcją, mając pełną kontrolę.

Pokazał wtedy elegancję, poczucie wyższości i miał wysoko podniesioną głowę. Podanie do środka do Rakiticia, wyjście Chorwata, pokazanie się na boku przez Sergiego Roberto, wstrzelenie z pierwszej piłki i strzał Luisa Suáreza do siatki.

To był koniec. Wszystko, co działo się w pierwszej połowie, gdy Real dusił Barcelonę, nie miało już znaczenia. Po tym wydarzeniu Katalończycy klepali sobie bez końca i chwilę potem zaczęli maksymalnie wykorzystywać grę w przewadze po kartce Carvajala oraz zapaści gospodarzy. W trybie oszczędnym na bazie podań i pokazywania się do gry oraz z gwiezdnym Messim goście dołożyli jeszcze dwa trafienia i w drugiej połowie byli przerażająco lepsi.

Kovačić znowu dostał podwójną i męczącą misję
Zidane powtórzył wystawienie Kovačicia z Superpucharu. Zdecydował się na to, chociaż oznaczało to, że na ławce obok Asensio i Bale'a usiądzie Isco. Wstępnie Chorwat miał dwie misje: naciskać wysoko na Busquetsa, gdy Real wychodził z pressingiem; podążać za Messim, gdy Barcelona atakowała pozycyjnie, a Królewscy wykonali powrót na swoją połowę. Na boisku był drugim środkowym pomocnikiem, grając przed Casemiro w systemie 4-4-2.

Wysoki pressing i piłkarz zwany Ter Stegenem
Real naciskał, bo potrzebował wygranej. Mieszał więc swoje normalne ustawienie w obronie z wysokim pressingiem, gdy Barcelona próbowała wychodzić z akcją od bramki. Każdy piłkarz miał przypisanego rywala. Cristiano i Benzema doskakiwali do stoperów, Kovačić do Busquetsa, Modrić i Kroos do Iniesty i Rakiticia, a Casemiro był blisko Paulinho. Boczni obrońcy kontrolowali bocznych obrońców. Przy tej pajęczej sieci piłka za każdym razem wracała do Ter Stegena, który pozostawał wolny i podejmował odpowiedzialność z niesamowitym spokojem.

Niemiec nie śpieszył się, bo nie chciał oddawać piłki za darmo. Wyczekiwał na ruch kolegów, by wybrać najlepszą opcję, a jeśli jej nie znajdował, posyłał dłuższe zagranie na walkę do Paulinho lub Suáreza, który radził sobie bardzo dobrze z Varane'em pomimo przewagi Francuza w warunkach fizycznych.

Messi pojawia się, by napędzić ekipę
Barcelona po przerwie wyszła bardziej naładowana, a po bramce i wejściu na scenę Messiego przejęła kontrolę wedle swojego uznania. Leo w swoim spacerowym rytmie zaczął pojawiać się w swoim stylu. Odchodził od akcji, by nagle do niej wejść. Uciekał od krycia przez trucht. Przy tych ruchach Kovačić patrzył tylko na niego i jego zadanie było już typowym kryciem indywidualnym. To wykorzystał Busquets, który zaczął robić swoje. Barcelona zaczęła wydłużać swoje akcje, które dochodziły do 5 minut, a jedna z nich długo nie pozwalała wejść Bale'owi i Asensio, bo piłka nie opuszczała boiska.