Dlaczego Zizou powołał Tejero?

Álvaro Tejero urodził się 20 lipca 1996 roku i dołączył do Realu Madryt w 2005 roku. Startował od najmłodszych kategorii wiekowym, stopniowo pnąc się w klubowej hierarchii. Po dziesięciu latach trafił do Castilli i od razu wskoczył do podstawowego składu. Grał głównie na lewej obronie, chociaż kilka razu trener przesuwał go na prawą stronę. Przez cały sezon 2015/16 przegapił zaledwie jeden ligowy mecz, czego powodem był nadmiar żółtych kartek. Regularna gra pozwoliła mu na debiut w pierwszej drużynie. Wszedł na końcowe sekundy pucharowego starcia z Cádizem.

Wydawało się, że latem Tejero może odejść w poszukiwaniu szans na występy w wyższej lidze. Ostatecznie został w Castilli i rozpoczynał sezon jako piłkarz podstawowego składu. Grał na przemian – na prawej i lewej obronie. Do tego zaliczył pełne 90 minut w pierwszej drużynie w Pucharze Króla, gdy Real Madryt podejmował Cultural Leonesa. Zanotował nawet asystę w tamtym spotkaniu, które Królewscy wygrali 6:1.

Sytuacja Tejero zaczęła się pogarszać w lutym, kiedy nabawił się kontuzji. Przegapił trzy mecze i stracił pewne miejsce w składzie. Na ostatnich siedem spotkań Castilli tylko dwukrotnie grał od początku do końca. Dwa razy nie znalazł się nawet w kadrze, dlatego powołanie od Zidane’a przychodzi w najmniej spodziewanym momencie. Z drugiej strony, na lewej stronie obrony Castilli często w tym sezonie dochodzi do rotacji. Tejero zgromadził na koncie 1745 rozegranych minut, chociaż w tym znajdują się również występy na prawej stronie defensywy. Jego rywale do miejsca w składzie grali mniej: Quezada – 1628 minut, a borykający się z kontuzjami Abner – 685.

Zidane powołał Tejero z kilku powodów. Przede wszystkim pamięta go z czasów pracy w Castilli. Wie, czego może się spodziewać po Hiszpanie. Ponadto z pewnością brał pod uwagę doświadczenie, które Álvaro ma największe spośród lewych obrońców zespołu rezerw. Wreszcie do tego dochodzi umiejętność gry również na prawej stronie, a nawet na środku. Jeśli jednak zamysłem trenera było dodatkowe zabezpieczenie prawej defensywy, wtedy lepszym kandydatem wydawałby się Achraf Hakimi, chociaż Zizou poszukiwał zapewne kogoś bardziej uniwersalnego.