Formacje Atlético: bramkarz

Autorem poniższej analizy jest Enrique Ortego z dziennika MARCA, który na finał zaproponował analizę drużyn przez skupienie się na poszczególnych formacjach. Pierwszy rozdział dotyczy bramkarzy, w przypadku Atlético oczywiście Jana Oblaka.

Jeśli trenerzy naciskają na swoich atakujących, by ci zawsze wykańczali akcje zespołu, żeby uniknąć kontry rywala, która może złapać zespół na niedokładnym ustawieniu, to najważniejszy dla drugiej strony w tym aspekcie musi być bramkarz, który zablokuje piłkę, zatrzyma ją, zakończy akcję przeciwnika, uniknie odbicia lub drugiej akcji i przy okazji rozpocznie grę swojego zespołu.

Właśnie taka charakterystyka najlepiej opisuje Jana Oblaka, zdobywcę Trofeo Zamora w ostatnim sezonie ligowym i wielkiego architekta drogi swojego zespołu w Lidze Mistrzów, szczególnie przez wielki mecz w Monachium, gdzie dziesięcioma paradami pobił rekord rozgrywek.

Słoweniec to ekspert w tego typu interwencjach. Jest pewny w swoich ruchach i zapewnia bezpieczeństwo przy górnych piłkach, do których wychodzi z wielkim autorytetem. To bramkarz gwarantujący bezpieczeństwo, który ma obsesję na punkcie zostania z piłką, złapania jej i zabezpieczenia sytuacji.

Eksperci oceniają, że to bramkarz starego typu, bardzo akademicki, z wyrafinowanym wyskokiem i wyblokiem, jest to bardziej niż prawdopodobnie produkt codziennego treningu, do którego mocno się przykłada. Jak na 190 centymetrów wzrostu, jest bardzo sprawny. Pewnie łapie płaskie piłki.

Dominacja nad różnymi sytuacjami i kontrolowanie pola bramkarza nie odpowiadają temu, że Oblak ma zaledwie 23 lata. Wiele wyjaśnia jednak fakt, że już w wieku 16 lat debiutował jako zawodowiec, nawet jeśli wtedy była to tylko Olimpija Lublana.

Statystyka: 37 – tyle parad Oblak zaliczył w Lidze Mistrzów, to najwyższy wynik obok Neuera. Słoweniec rozegrał wszystkie 12 meczów, zachowując czyste konto w ośmiu spotkaniach. Obronił jeden rzut karny.