Wymarzony finał Hiszpanów

Koszykarska reprezentacja Hiszpanii pokonała w półfinale Rosję (67:59) i po raz trzeci w historii zagra w olimpijskim finale. Droga do niego była trudna, a styl, w jakim pokonali ją podopieczni Sergia Scariola, pozostawia wiele do życzenia. Zadanie zostało jednak wykonane.

Z początku gra obu drużyn była chaotyczna i uboga w punkty. Lepiej poukładali ją Rosjanie, prowadzili nawet trzynastoma punktami (14:27). Ze spokojem ogrywali hiszpańską defensywę, efektywnie ograniczali poczynania rywali we własnej strefie podkoszowej, podczas gdy ci razili fatalną skutecznością. W czasie dwudziestu minut zdobyli zaledwie dwadzieścia punktów. Co łatwo obliczyć, średnio punkt na minutę gry.

Hiszpania niczym nie przypominała drużyny aspirującej do złota. W turnieju olimpijskim zdążyła już do tego przyzwyczaić i ich ewentualna porażka nie byłaby szczególnym zaskoczeniem. Gracze do sytuacji tej nie dopuścili. Poprawili skuteczność, szczególnie z dystansu, co zainicjowało remontadę. Jej ojcem był fenomenalny José Manuel Calderón, autor czterech celnych rzutów zza obwodu, świetnie prowadzący grę zespołu w drugiej połowie. Tym razem w dziesięć minut zdobyli dwadzieścia sześć punktów i doprowadzili do wyrównania (46:46).

Calderón obudził kolegów z długiego snu, dzięki czemu kibice wreszcie mieli okazję obejrzeć zdeterminowaną i skuteczną Hiszpanię. Taki też zespół awansował do finału, gdzie zagra z drużyną narodową Stanów Zjednoczonych.

Sergio Llull (7 punktów, 4 zbiórki i asysta) i Rudy Fernández (11 punktów, 4 zbiórki i 2 asysty) odegrali najistotniejszą rolę wśród zawodników Realu Madryt. Szczególnie pierwszy z nich przydał się drużynie w obronie. Sergio Rodríguez rozegrał kilka minut w pierwszej połowie, a Felipe Reyes wyszedł bronić wyniku w końcówce.