Jak wygrać, a jak przegrać z Holandią?

Tak wygrywa się z Holandią...
Po pierwsze, Hiszpanie, by wygrać finał muszą wierzyć w siebie i w ogóle nie myśleć o tym, co zdarzy się w najważniejszym meczu w ich karierach. Utrzymanie swojego stylu, koncentracja i gra, jakby nie było jutra z przekonaniem, że to inni muszą się martwić - to najważniejsze zalecenia.

1. Bronić tak dobrze, jak z Portugalią i Niemcami
Różnica między Hiszpanami a resztą drużyn na tym Mundialu jest taka, że drużyna świetnie broni posiadając piłkę. Mając ją, nie walczą z rywalem i mniej się męczą. Kiedy jej nie mają, czyli zazwyczaj wtedy, gdy wychodzą na prowadzenie, a rywale grają desperacką piłkę, grają świetnie w powietrzu. Piqué i Puyol - spektakularni.

2. Mieć piłkę i szybko nią operować
Tak oczywiste i trywialne, jak kluczowe. Holandia, podobnie jak Niemcy, również nie wychodzi wysoko, czeka na swojej połowie i dopiero tam pomocnicy zaczynają walkę o odbiór. Piłkarzy takich, jak Robben czy Sneijder obrona kosztuje dużo, więc Hiszpania może mieć wiele razy przewagę liczebną w środku pola i powinna wykorzystywać ją poprzez szybkie rozegranie piłki.

3. Atakować lewą stroną - ofensywny obrońca i niewracający Robben
Zwykle gra Hiszpanii koncentruje się na prawej flance, gdzie Sergio Ramos włącza się do rozgrywania dużo częściej niż Capdevila, jednak w finale Hiszpanie mogą grać więcej drugą flanką i szukać sytuacji dwóch na jednego przeciwko Van der Wielowi, który w defensywie jest rzadko wspomagany przez Robbena. To Van Bommel pomaga obrońcom. Jeśli Del Bosque przywróci Villę na skrzydło, to może powstrzymać bocznych obrońców, a w ataku szukać przewagi dzięki wejściom Capdevili lub jednego z pomocników.

4. Kryć Robbena i zamknąć jego zejścia do środka
W sytuacjach jeden na jednego, dzięki prędkości, jest bardzo trudny do zatrzymania. Jest bardzo szybki z piłką, na pewno szybszy od Capdevili. Holender uwielbia schodzić do środka. W finale zobaczymy klasyczne wspomaganie lewego obrońcy przez innych piłkarzy - lewego stopera, Puyola, oraz środkowych pomocników, Xabiego i Busquetsa. To właśnie oni będą musieli pilnować tych zejść do środka, dobrze się ustawiać i zamykać otwarte korytarze. W kadrze Robben rzadko zmienia stronę gry.

5. Grać blisko stoperów i za plecami bocznych obrońców
Poza prawym obrońcą, jednym z najlepszych w Europie i znajdującym się w orbicie zainteresowań wielu świetnych klubów, holenderscy obrońcy nie są raczej jakimiś gwiazdami i, co ważne, nie grzeszą szybkością, szczególnie na krótkich dystansach. Holenderscy stoperzy szczególnie cierpią, gdy nie mają możliwości podania lub muszą mierzyć się z szybkimi rywalami. Z kolei boczni obrońcy zostawiają dużo miejsca za swoimi plecami, ponieważ grają dosyć wysoko.

Tak przegrywa się z Holandią...
Sześć zwycięstw w sześciu meczach, średnio dwie bramki na spotkanie i umiejętność odrobienia strat w meczu z Brazylią - tak krótko można doskonale opisać reprezentację Oranje. Jednak z drugiej strony prawdą jest, że mają lepsze wyniki od gry. Porzucili swój styl gry, który prezentowali od zawsze.

1. Nie dać się uwieść ich wolnym stylem gry z przyśpieszeniami
Holandia gra bez pośpiechu. Grali tak z rywalami, którzy zamykają się na swojej połowie, ale także na przykład z Brazylią, która wyszła na prowadzenie. Rytm narzucają dwaj środkowi pomocnicy, Van Bommel i De Jong, dwaj waleczni weterani, którzy wiedzą, jak dostosować mecz do swoich potrzeb. Wymieniają wiele piłek ze swoimi obrońcami, przede wszystkim bocznymi. Dopiero kiedy dochodzą na dystans od 15 do 20 metrów od pola karnego rywala, przyśpieszają, przede wszystkim dzięki wejściom Robbena, który praktycznie zawsze gra indywidualnie. Rzadziej oddaje piłkę Sneijderowi.

2. Zawsze mieć zawodnika w strefie Sneijdera
Mając drużynę dobrze poukładaną w tyłach i prawie zawsze sześciu piłkarzy za linią piłki, wyjście z atakiem naturalnie leży w nogach Sneijdera. Bardzo ważne będzie ograniczenie jego poczynań. Kiedy będzie podchodził do swoich dwóch środkowych pomocników, nie pozwalać mu nawet pomyśleć o rozegraniu, a kiedy będzie w pobliżu pola karnego, dobrze pokryć, by nie oddał strzału lub nie podał za plecy obrońców. Xabi i Busquets powinni podzielić się zadaniami.

3. Nie pozwalać przyjąć piłki Van Persiemu i grać za plecami obrony
Może i nie jest w najlepszej formie z powodu długiego leczenia po kontuzji, ale w ataku Van Persie staje się zawodnikiem, którego szukają partnerzy. Dużo biega bez piłki, dosyć często opuszczał swoją strefę w dotychczasowych spotkaniach, a jego miejsce zajmowali Robben i Kuyt. Pokrycie i uniemożliwienie wymian piłki z nadbiegającym kolegą jest bardzo istotne.

4. Nie denerwować się z powodu dużej liczby fauli taktycznych
Holandia faulowała najwięcej razy na tym Mundialu, 98, co daje średnio ponad 16 faulów na mecz. Nie mają żadnych problemów z kasowaniem akcji nieprzepisowymi zagraniami, zobaczyli już 15 kartek. Sneijder i Van Bommel byli najczęściej karani. Van Persie i Kuyt z przodu również grają ostro.

5. Unikać fauli, Sneijder wie, co robić w takich sytuacjach
Sneijder nie jest jedyny, również Robben może wykonywać stałe fragmenty gry. Najczęściej jednak do piłki podchodzi rozgrywający reprezentacji Holandii, a Sneijder na pewno potrafi uderzyć czy podać bardzo dokładnie. Niepożądane będą faule 30 metrów od bramki. Na razie jednak Hiszpania nieźle sobie z tym radziła. 62 nieprzepisowe zagrania w sześciu meczach to doskonały wynik.