Zdążyć na czas

Manuel Sanchís, niegdyś wielki piłkarz Realu Madryt, regularnie publikuje w Marce felietony.
----
Jedno z licznych jak żadne inne hiszpańskich przysłów głosi, że „lepiej zdążyć na czas, niż sto lat się włóczyć”, i to właśnie musi przyświecać obydwu drużynom dyrygującym naszym futbolem. Jeden rzut oka na wyniki i jednych, i drugich wystarcza, by zdać sobie w pełni sprawę z tego, iż obie zasługują na wygranie rozgrywek. Jeśli porównać obecną sytuację z poprzednimi latami, niesamowity rytm Madrytu i Barçy zapewniłby spokojnie ligowy tryumf i to w wielkim stylu. Lecz tego roku któraś z drużyn smaku zwycięstwa nie zazna.

Możemy wyciągnąć z tych danych wielorakie wnioski. Z jednej strony mamy wspaniały sezon ligowy w wykonaniu obydwu ekip, których rywalizacja będzie niewątpliwie trzymać w napięciu wszystkich sympatyków futbolu, nie tylko madridistas i culés, aż do ostatniej kolejki la Liga. Lecz z drugiej strony, a martwi mnie to niezmiernie, oglądamy rozgrywki osierocone z emocji innych niż zmagania pierwszej dwójki. Ich hegemonia jest tak wymowna, że dla reszty elity hiszpańskiej piłki trzecia lokata jest szczytem aspiracji.

Nie powiem nic odkrywczego, jeśli stwierdzę, że pragnę, by zatryumfował mój klub, lecz chciałbym też, aby ta wygrana nadeszła po zaciekłej walce wielu drużyn i aby niepewność oraz towarzyszące jej zawsze emocje dodały walorów dziesięciomiesięcznej rywalizacji.

Nie wiem, czy przyczyna tkwi w modelu zarządzania, czy może inne kluby nie mogą liczyć na wsparcie dużych miast oraz ogromne budżety i nie potrafią zneutralizować ekonomicznej przewagi Realu i Barçy kreatywnym kierownictwem. A może ta dwójka jest po prostu zdecydowanie lepsza od innych, lecz rezultatem tego jest ligowy duopol z emocjami jedynie dla fanów z Madrytu i Katalonii.

Chcemy być najlepszą ligą na świecie, a by to osiągnąć, ważna jest zarówno wielkość naszych klubów, jak i rywalizacja między nimi. Barcelona i Madryt są wystarczająco silne, by pokonać w Europie każdego, lecz doświadczenie zebrane w wyrównanych rozgrywkach krajowych, będzie dodatkowym plusem w decydujących starciach międzynarodowych. I choć jest wśród nas obecny tryumfator Champions League, to przedstawiciele innych krajów lepiej się spisują na europejskiej arenie, a zmiana tego stanu rzeczy powinna być naszym celem.