Sprawa Olmo trafiła do Kongresu Deputowanych: Partia Ludowa domaga się odpowiedzi od rządu

Pilny środek zapobiegawczy przyznany przez Wyższą Radę Sportu dla Daniego Olmo i Pau Víctora, umożliwiający ich tymczasową rejestrację jako zawodników Barcelony, trafił na forum Kongresu Deputowanych (niższa izba parlamentu, odpowiedzialna m.in. za uchwalanie ustaw, zatwierdzanie budżetu, kontrolowanie działań rządu oraz wybór premiera – dop.). Decyzja rządu na korzyść Barcelony wywołała ogromne kontrowersje wśród klubów La Ligi, z których wiele sprzeciwiło się temu rozstrzygnięciu, uznając je za naruszenie zasady równości.

W związku z tym Partia Ludowa (PP) zamierza oficjalnie złożyć szereg pytań, aby rząd udzielił odpowiedzi na forum parlamentarnym. Odpowiedzi udzieli rzecznik rządu, pełniący jednocześnie funkcję ministra edukacji i sportu, wyjaśniając powody przyznania środka zapobiegawczego Daniego Olmo i Pau Víctorowi.

Oto pytania, do których dotarł dziennik AS. Zostały one zgłoszone przez Borję Sémpera, posła z Madrytu, Javiera Merino, posła z La Rioja, i Mercedes Cantalapiedrę, posłankę z Valladolid, należących do Partii Ludowej w Kongresie Deputowanych. Oczekuje się odpowiedzi na piśmie, zgodnie z przepisami artykułu 185 i kolejnych Regulaminu Izby:

1. Czy rząd posiada wiedzę o decyzji Komisji Kontroli Ekonomicznej La Ligi oraz o kryteriach, według których uznano, że FC Barcelona nie spełnia wymagań budżetowych tzw. fair play? Czy jest mu znana decyzja RFEF o cofnięciu licencji zawodniczej Daniego Olmo i Pau Víctora na podstawie decyzji Komisji Kontroli Ekonomicznej o naruszeniu fair play przez klub?

2. Czy minister edukacji, kształcenia zawodowego i sportu znała treść decyzji CSD przed jej ogłoszeniem? Czy rząd może zagwarantować, że zawieszenie skuteczności aktu przyjętego przez organy administracyjne oparto wyłącznie na kryteriach prawnych? Czy miały miejsce formalne lub nieformalne rozmowy między członkami rządu lub partii w nim reprezentowanych a przedstawicielami innych partii w tej sprawie? Jakie rozmowy przeprowadzono z La Ligą i RFEF w związku z przyznaniem tego środka zapobiegawczego? Czy istnieją mechanizmy konsultacyjne między CSD, La Ligą i RFEF w podobnych przypadkach, i czy zostały one uruchomione w tej sytuacji?

3. Czy rząd i CSD uważają, że system kontroli ekonomicznej La Ligi został de facto unieważniony tą decyzją? Co, zdaniem rządu i CSD, powstrzyma teraz inne kluby przed rejestrowaniem zawodników z naruszeniem zasad, które kluby same na siebie nałożyły, a następnie szukaniem ochrony, nawet tymczasowej, na podstawie ochrony interesów ekonomicznych i kariery sportowej zawodników? Czy rząd i CSD gwarantują, że w podobnych przypadkach podejmą równie stanowcze decyzje w tym samym duchu? Czy istnieje plan rewizji i poprawy procedur oraz kompetencji Komisji Nadzoru Porozumienia o Koordynacji RFEF-La Liga?

4. W przypadku, gdy w sprawie zasadniczej rację przyzna się RFEF i La Lidze, jak rząd i CSD zamierzają naprawić straty klubów, które przestrzegały zasad, a które poniosłyby poważne szkody finansowe i sportowe w wyniku tej decyzji tymczasowej? Czy wzięto pod uwagę potencjalne szkody dla innych klubów i zawodników w rozgrywkach?

5. Jakie istotne podstawy prawne, nieuwzględnione wcześniej przez RFEF, Komisję Kontroli Ekonomicznej La Ligi oraz sądy, rozważyło CSD, aby uzasadnić swoją decyzję i postawić swoje stanowisko ponad tymi organami? Czy rząd ma jakiekolwiek wątpliwości co do legalności działań RFEF w zakresie wycofywania licencji zawodniczej? Czy rząd kwestionuje legalność działań La Ligi w zakresie wykonywania delegowanej władzy administracyjnej w zakresie kontroli ekonomicznej?

6. Biorąc pod uwagę wcześniejsze decyzje CSD sprzeczne z omawianą (przed wejściem w życie obecnej Ustawy o Sporcie, takie jak decyzja prezesa CSD z 30 października 2014 r. dotycząca zawodnika Pedro Leóna Sáncheza Gila) oraz przypadki, w których kluby, które nie spełniały wymogów kontroli ekonomicznej La Ligi, musiały ponieść konsekwencje (przykłady Okazakiego z Málagi lub Kike Garcíi z Eibaru), w czym rząd i CSD widzą zasadnicze różnice w tej sytuacji? Czy istnieją precedensy, w których CSD przyznała podobny środek zapobiegawczy innym klubom lub zawodnikom w porównywalnych okolicznościach?

7. W obliczu powszechnego przekonania, że w hiszpańskim futbolu „nigdy nic się nie dzieje” w obliczu poważnych naruszeń, jakie kroki podejmą rząd i/lub CSD, aby przywrócić wiarygodność i uczciwość hiszpańskiego futbolu? Szczególnie w kontekście skandali, takich jak sprawa Negreiry czy Superpucharu, które zaszkodziły reputacji dyscypliny?

8. Czy zostanie opublikowana całość dokumentacji związanej z tą decyzją w celu zapewnienia transparentności procesu?

Według Partii Ludowej decyzja rządu, jak podkreśla grupa pod przewodnictwem Alberto Núñeza Feijóo, jest bezprecedensowa i stoi w sprzeczności ze stanowiskiem RFEF oraz La Ligi. Została podjęta z pominięciem przepisów dotyczących niedotrzymania wymogów kontroli ekonomicznej La Ligi i artykułów 130.2 oraz 141.5 Regulaminu RFEF, opierając się wyłącznie na artykule 27 Ustawy o Sporcie, dotyczącym kariery zawodowej sportowców, co nie zostało wcześniej uwzględnione przez dwa organy sądowe, które odrzuciły podobne środki zapobiegawcze.

Pozostałe informacje w sprawie przyznania pilnego środka zapobiegawczego na rejestrację Daniego Olmo i Pau Victora:

• Oficjalnie: Sąd nie wydał tymczasowej zgody na rejestrację Olmo
• Oficjalnie: Federacja i La Liga odmawiają Barcelonie rejestracji Olmo
• Oficjalny komunikat Wyższej Rady Sportu o przyznaniu pilnego środka zapobiegawczego
• Oficjalny komunikat La Ligi
• Skandaliczne gesty i słowa Joana Laporty: „Sk***syny”
• Javier Tebas: Gdzie jest teraz Real Madrid TV?
• Alfredo Relaño: Polityczna decyzja uratowała Laportę
• Oficjalny komunikat Las Palmas: „Stanowcze niezadowolenie i sprzeciw wobec tej decyzji”
• Oficjalny komunikat Atlético: „Głębokie zaniepokojenie sytuacją”
• Sprawa Olmo trafiła do Kongresu Deputowanych: Partia Ludowa domaga się odpowiedzi od rządu
• Oficjalny komunikat Espanyolu: „Apelujemy o ponowne rozpatrzenie tej decyzji”