Achraf, a po nim przepaść

Cantera Królewskich nie może się w ostatnich sezonach pochwalić wysypem jakościowych prawych obrońców. Tak naprawdę po Achrafie na horyzoncie nie pojawił się nikt, kto choćby mógł się zbliżyć do nieprzerwanej obecności w pierwszym zespole. O ile po lewej stronie nietrudno znaleźć utalentowanych wychowanków, jak Fran García, Miguel Gutiérrez, wypożyczony do Deportivo Obrador, czy dobrze zapowiadający się Yusi, o tyle ostatnim prawym defensorem ze szkółki z oficjalnym debiutem był Vinícius Tobias, który ostatecznie się nie sprawdził i zdążył już opuścić klub. Przed nim w 2021 roku trafił się jeszcze Sergio Santos, dziś gracz trzecioligowego Realu Unión. 

Achraf po awansie do pierwszego zespołu w 2017 roku był postrzegany jako dziedzic Carvajala. Tylko świetna oferta Interu oraz wola zawodnika, który chciał mieć zagwarantowany pierwszy skład, co było na tamten czas niemożliwe, sprawiły, że Hakimi opuścił stolicę Hiszpanii. Z finansowego punktu widzenia Real ubił na nim świetny interes. Inna sprawa, że nie udało się później wychować w szkółce nikogo, kto choćby zbliżył się do jego poziomu. Początkowo spore nadzieje pokładano w Viniciusie Tobiasie, jednak koniec końców nie przekonał on do siebie na tyle, by wykupiono go z Szachtara. Po nim przyszła kolej na Lorenzo Aguado, który także nie przekonuje Ancelottiego. Jego staż w pierwszej drużynie ogranicza się do dwóch ogonów w towarzyskim Klasyku i sparingu z Chelsea. 

Przed Viniciusem Tobiasem, który nie jest zresztą produktem piramidy szkoleniowej Realu, poprzednim prawym obrońcą z debiutem w pierwszej drużynie był Sergio Santos. Choć podobnie jak Carvajal pochodzi z Leganés, to jednak nie miał takiego samego szczęścia. Ancelotti dał mu dziesięć minut w starciu z Mallorcą w sezonie 2021/22. Na tym koniec. Jego kariera od tamtego momentu przebiegała jeszcze przez występy dla Mirandés, Murcii, Algeciras i Realu Unión. 

Po drodze do Milanu sprzedano także Alexa Jimeneza, za którego Milan zapłacił 5 milionów euro. Obecnie najlepiej zapowiadającym się prawym defensorem jest natomiast Jesús Fortea. To dla niego Królewscy dwa lata temu postanowili zerwać pakt o nieagresji z Atlético. Reprezentant Hiszpanii do lat 19 na co dzień zbiera szlify w Juvenilu A pod okiem innego byłego prawego obrońcy, Álvaro Arbeloi. Choć także nie należy do najwyższych graczy, to jednak nie jest aż tak fizycznym piłkarzem jak Carvajal. Ma za to większe zapędy do gry ofensywnej, przez co nieraz jest próbowany również w roli wahadłowego. 

W Castilli podstawowym prawym obrońcą jest na tę chwilę awansowany z Realu Madryt C David Jiménez, a w trzeciej drużynie nieźle zapowiada się Álex Moya. Z pozoru jest w czym wybierać, jednak na ten moment głównym zmartwieniem Ancelottiego jest załatanie dziury po Carvajalu na już. Dlatego też podstawowym wyborem pozostawać będą Lucas i – w razie nagłych przypadków – Militão. W klubie wychodzą z założenia, że brak kandydatów ze szkółki na tę pozycję jest jedynie tymczasowym kłopotem. Nie zmienia to faktu, że na ten moment żaden z wychowanków nie naciska wystarczająco, by poważnie brać go pod uwagę, wieńczy AS.