Advertisement
Menu
/ marca.com

Bohaterowie Pucharów Europy – La Duodécima

Przy okazji odliczania dni do wielkiego finału Ligi Mistrzów na Wembley będziemy przypominać o największych bohaterach każdego kolejnego Pucharu Europy w historii Realu Madryt. Ten dwunasty zdobyty 3 czerwca 2017 roku w Cardiff został zapamiętany z wielu względów, ale przede wszystkim jako tytuł najlepszego Realu Madryt Zinédine'a Zidane'a. Rok później Francuz stał się pierwszym trenerem w historii (i do dziś jedynym), który wygrał trzy tytuły Ligi Mistrzów z rzędu.

Foto: Bohaterowie Pucharów Europy – La Duodécima
Jedenastka Realu Madryt na finał z Juventusem w 2017 roku. Górny rząd od lewej: Navas, Ramos, Kroos, Varane, Benzema i Cristiano. Dolny od lewej: Casemiro, Marcelo, Carvajal, Isco i Modrić. (fot. Getty Images)

Historia 1. Pucharu Europy
Historia 2. Pucharu Europy
Historia 3. Pucharu Europy
Historia 4. Pucharu Europy

Historia 5. Pucharu Europy
Historia 6. Pucharu Europy
Historia 7. Pucharu Europy
Historia 8. Pucharu Europy
Historia 9. Pucharu Europy
Historia 10. Pucharu Europy
Historia 11. Pucharu Europy

44 trenerów doprowadziło swoje drużyny do zdobycia Pucharu Europy. Spośród nich tylko czterech wygrywało go przynajmniej trzykrotnie: Ancelotti ma na swoim koncie cztery tytuły i jest o krok od piątego, a za nim Bob Paisley, Pep Guardiola i Zinédine Zidane z trzema triumfami. Z tej elitarnej karety trenerów tylko jeden zdobył trzy Ligi Mistrzów z rzędu: Zizou.

W 69-letniej historii Pucharu Europy są tylko trzy drużyny, które wygrywały te rozgrywki trzy (lub więcej) razy z rzędu: Real Madryt (w latach 1956-1960 i 2016-2018), Ajax (1971-1973) i Bayern Monachium (1974-1976). W tych zwycięskich epokach jedynym trenerem, który wygrywał trzy razy z rzędu był Zidane. Villalonga, pierwszy trener, który zdobył mistrzostwo Europy, odszedł dość zaskakująco z Realu latem 1957 roku. Jego miejsce zajął Luis Carniglia, pierwszy z dwóch trenerów spoza Starego Kontynentu, którzy wygrywali La Orejonę. Drugim był Helenio Herrera, który urodził się w Buenos Aires, ale posiadał też francuski paszport. Mówi się, że po wygraniu La Tercery i La Cuarty Carniglia wyleciał z klubu, ponieważ nie wystawił Puskása w finale w 1959 roku przeciwko Stade de Reims w Stuttgarcie.

Rinus Michel, twórca ideologii holenderskiego futbolu totalnego, który siał postrach w latach 70. ubiegłego wieku, dał pierwszy Puchar Europy Ajaxowi. Po pokonaniu Panathinaikosu 2 czerwca 1971 roku odszedł do Barcelony, która widziała w trenerze z Amsterdamu sposób na zdobycie mistrzostwa Europy. Miejsce Rinusa w Ajaxie zajął Rumun Ștefan Kovács, który dał holenderskiej drużynie kolejne dwa Puchary Mistrzów. 

Po trzech kolejnych zwycięstwach Ajaxu nadeszły trzy triumfy z rzędu Bayernu. W 1974 roku w słynnym dodatkowym finale przeciwko Atlético Madryt w Brukseli Bawarczycy zdobyli swój pierwszy z sześciu Pucharów Europy. Trenerem Niemców był wówczas Udo Lattek. Po odniesieniu sukcesu w Europie na początku kolejnego sezonu Bayern zaliczył niesamowity zjazd w Bundeslidze. Na starcie przegrał 0:6 z Kickers Offenbach i zanotował w sumie 8 porażek w 17 pierwszych kolejkach. Lattek został zwolniony, a jego miejsce zajął Dettmar Cramer. Urodzony w Dortmundzie trener dał Bayernowi kolejne dwa Puchary Europy. Była to złota era w historii klubu ze stolicy Bawarii. 

Najlepszy Real Zizou
La Duodécima przyszła w Cardiff przeciwko Juventusowi. Była to wisienka na torcie najlepszego Realu, który prowadził Zidane. Był to zespół pełen różnych wariantów, w którym Isco zepchnął na dalszy plan Bale'a, choć wielki finał odbywał się w rodzinnych stronach Walijczyka.

To była Liga Mistrzów trzech goli Cristiano strzelonych Bayernowi, by ugasić bunt Bawarczyków na Bernabéu po wygranej 2:1 na Allianz Arena. To była Liga Mistrzów kolejnego hat-tricka Portugalczyka w pierwszym półfinałowym starciu z Atlético na Bernabéu (3:0). To była Liga Mistrzów niewiarygodnej akcji Benzemy na Calderón, który asystował przy golu Isco. Hiszpan zakończył marzenia o remontadzie Atleti, które po 16 minutach wygrywało już 2:0.

Każda z tych akcji mogłaby ubiegać się o miejsce w galerii bohaterów La Duodécimy. Jednak to miejsce w historii jest zarezerwowane dla Realu Zidane'a, który zasłużył na to jako piłkarz dzięki swojemu wolejowi w Glasow oraz jako trener, który finalnie sięgnął po trzy triumfy w Lidze Mistrzów z rzędu i którego drużyna w sezonie 2016/2017 wygrała dublet w postaci La Ligi i Pucharu Europy. Coś, czego nie widziano klubie od niemal 60 lat. Po raz ostatni tej sztuki dokonał w 1958 roku wspomniany już w tym tekście Carniglia.

Dwunasty Puchar Europy
Juventus FC – Real Madryt 1:4 (1:1) [SKRÓT FINAŁU]

0:1 Cristiano Ronaldo 20'
1:1 Mario Mandžukić 27'
1:2 Casemiro 61'
1:3 Cristiano Ronaldo 64'
1:4 Marco Asensio 90'

Juventus: Buffon; Barzagli (66' Cuadrado), Bonucci, Chiellini; D. Alves, Pjanić (71' Marchisio), Khedira, Alex Sandro; Dybala (78' Lemina); Higuaín, Mandžukić. Trener: Massimiliano Allegri.
Real Madryt: Keylor; Carvajal, Varane, Ramos, Marcelo; Modrić, Casemiro, Kroos (89' Morata); Isco (82' Asensio); Benzema (77' Bale), Cristiano. Trener: Zinédine Zidane.

Wyłącz AdBlocka, żeby zobaczyć pełną treść artykułu.

Reklamy są jedyną formą, jaka pozwala nam utrzymywać portal, płacić za serwery czy wykorzystywanie zdjęć, by codziennie dostarczyć Ci sporą porcję informacji o Realu Madryt. Dlatego prosimy Cię o wyłączenie AdBlocka, jeśli w pełni chcesz cieszyć się możliwościami nowej strony i korzystać z naszej pracy. Gracias!

Komentarze

Wyłącz AdBlocka, żeby brać udział w dyskusji.

Reklamy są jedyną formą, jaka pozwala nam utrzymywać portal, płacić za serwery czy wykorzystywanie zdjęć, by codziennie dostarczyć Ci sporą porcję informacji o Realu Madryt. Dlatego prosimy Cię o wyłączenie AdBlocka, jeśli w pełni chcesz cieszyć się możliwościami nowej strony i korzystać z naszej pracy. Gracias!