Valdano: Ludzie bardziej się boją kaprysu futbolu niż samej Borussii

– Real Madryt w roli wielkiego faworyta w finale Ligi Mistrzów? Wszyscy bardzo dobrze znamy praktykę, ale nie do końca teorię. Wręcz skandaliczne jest to, że rozgrywasz osiem finałów i wszystkie wygrywasz. Odczucia na ulicy są takie, że ludzie bardziej się boją jakiegoś kaprysu futbolu niż samego rywala. Nie słyszałem stwierdzeń typu: „nie można być zbyt pewnym siebie”. Zazwyczaj ten, kto tak mówi, jest pierwszym, który jest zbyt pewny siebie.

– Real Madryt wyeliminował Manchester City i Bayern Monachium, które są zespołami z najwyższej światowej półki. Ta pewność siebie nie idzie w parze z Carlo Ancelottim. To trener, który przegrał finał, w którym wygrywał 3:0. U niego to zakazane. Ancelotti dodaje uśmiechu klubowi. W tak dojrzałej drużynie, jaką jest Real Madryt, nie jest potrzebny trener z batem. Pamiętam pewną sytuację, gdy zdecydował się zmienić Kroosa i nie do końca mu się to spodobało. Spotkałem się potem z Carlo i zapytałem go, jak to rozwiązał. Powiedział mi, że spojrzeli na siebie, puścili do siebie grymas twarzy i załatwione.

– Koniec kariery Kroosa? Trzy lata temu w trakcie wywiadu powiedział mi, że zamierza odejść będąc na szczycie. Spełnianie swoich zapewnień jest wielką wartością. Mimo wszystko jestem tym zaskoczony. Według mnie z futbolu trzeba czerpać do ostatniej kropli. Ja grałbym nawet wtedy, gdybym musiał pełzać po tym boisku.

– Modrić? Wydaje się, że zostanie. To zawodnik, który wzbudza we mnie duże emocje. Mam wrażenie, że gdyby wyciągnąć z trybun te 80 tysięcy osób, to on dalej wkładałby w to wszystko taki sam wysiłek. On tworzy kulturę tego klubu. Jego wysiłek jest wynagradzany jak wobec bohatera.

– Adaptacja Bellinghama? Udowodnił, że jego klasa jest nieskończona. Każdy jego kontakt z piłką jest pełen jakości. Po drodze zatracił nieco ten blask, ale to normalne przy kontuzji. Z drugiej strony nie zatracił wkładanego w to wysiłku. W przyszłości Jude Bellingham musi grać bliżej pola karnego. Jeśli cofniesz go do pozycji Kroosa, to stracisz Kroosa i Bellinghama.

– Strategia Realu Madryt to jeden z czynników mających wpływ na to, przez jakie chwile przechodzi obecnie Real Madryt. Jest trener, który pracuje na co dzień i klub, który myśli o kolejnym sezonie. Jest zachowana odpowiednia perspektywa, dlatego nie ma żadnych nagłych tematów, wszystko jest robione bez pośpiechu i bez potrzeby podejmowania natychmiastowych decyzji, które są bardzo mylące. Ze strategicznego punktu widzenia Real Madryt działa bardzo dobrze i to jest wielka różnica względem jego głównych rywali.

– Bramkarz na finał Ligi Mistrzów? Jeśli Courtois czuje się dobrze, to nie ma żadnej debaty. Myślę, że większe wątpliwości mogły być na początku sezonu niż teraz. Rozmawiamy tutaj o najlepszym bramkarzu na świecie. Ale nie da się ukryć, że Łunin wskoczył do pierwszego składu z pozycji trzeciego bramkarza i na przestrzeni sezonu popisywał się wielkimi występami.

– Vinícius? Czasami wykazuje się nadmiarem ekspresji i dla dobra swojej przyszłości musi to lepiej kontrolować. Przeżył wszystkie te memy na swój temat, szyderstwa i z brutalną wręcz determinacją był w stanie odwrócić tę sytuację. Wydaje się, że goleador musi się z tym czymś urodzić, a on to wypracował. Stał się piłkarzem, który stwarza ciągłe poczucie niebezpieczeństwa. Za każdym razem, gdy przejmuje piłkę, podejmuje próbę. A gdy mu nie wyjdzie, podejmuje kolejną. Jest uodporniony na oczekiwania Santiago Bernabéu, a to naprawdę nie jest łatwe.

– Mbappé? To dobry człowiek i myślę, że będzie w stanie spełnić oczekiwania trenera. Miałem okazję go poznać podczas 45-minutowej rozmowy po tym, jak przedstawił mi go Pochettino. Hiszpański zna perfekcyjnie i to bardzo miły chłopak. Myślę, że sława nie przyćmiła go jako człowieka.

– Kryzys Barçy? Xavi zderzył się z kompleksem prześladowania, który nawiedzał go przez cały sezon. Gdy kończysz tak daleko za Realem Madryt, to musisz za to zapłacić. Bardzo skomplikowane jest łączenie tej pracy z uczuciami. Dla La Ligi i również dla samego Realu Madryt niezbędna jest dużo większa Barcelona niż ta, którą mamy obecnie. Real Madryt jest zbyt dużym pasażerem dla tak małego statku, jakim jest La Liga.