Güler zasługuje na więcej

Naciski z zewnątrz na częstszą grę Ardy stają się przytłaczające. Zdaniem wielu w imię zasług marnowany jest niezwykły potencjał. Doświadczenie nie zawsze jest jednak synonimem najlepszej formy. Nieraz młodzieńczy głód staje się na boisku bardziej przekonującym argumentem. Güler to czyste złoto, ale trzeba mu zaufać. Nie ma sukcesu bez pewnego ryzyka. 

19-latkowi brakuje przede wszystkim prawdziwych szans, tego ślepego zaufania, jakiego młodzież często potrzebuje. Dość powiedzieć, że Güler zebrał w tym sezonie zaledwie 98 minut, co wciąż jest mniejszym dorobkiem niż ten Nico Paza. Turek tylko raz wyszedł w podstawowej jedenastce, w pucharowej potyczce z czwartoligowcem. Gdyby wyjąć tę godzinę ze starcia z Arandiną, zostaje nam 39 minut w 40 spotkaniach. Idąc dalej w wyliczenia, za każdym razem, kiedy trener już posyła Ardę na boisko, to po to, by dać mu średnio sześć i pół minuty. Bardzo trudno jest w ten sposób cokolwiek udowodnić. 

Ardzie mimo wszystko nawet pomimo otrzymywanych ochłapów udało się pokazać, że w jego nogach tkwi olbrzymi talent. W szatni panuje zgodne przekonanie, że Güler ma niesamowitą lewą nogę. Klub natomiast cały czas jest przekonany, że pozyskał prawdziwy diament. Turek w ciągu tak niewielkiej liczby minut zdołał zademonstrować kilka zagrań jasno świadczących o ponadprzeciętnej jakości. Z Celtą strzelił gola, z Osasuną natomiast był bliski zdobycia bramki z połowy boiska. Ancelotti na pomeczowej konferencji pół żartem stwierdził, że dla niego oraz reszty zespołu to był gol. 

Güler w oczywisty sposób aspiruje do czegoś więcej i buntuje się przeciwko grze za zasługi. W zasadzie nikt nie jest w stanie jednoznacznie wyjaśnić, dlaczego pomocnik gra tak rzadko. Trener niczym mantrę powtarza, że problemem jest olbrzymia rywalizacja. Fani bez problemu znajdują jednak pośrednie rozwiązanie. Jeśli nawet Arda nie ma być graczem wyjściowej jedenastki, to niech wchodzi chociaż na tyle minut, by zdążyć nacieszyć się grą. By rozbłysnąć w pełni, młody piłkarz potrzebuje więcej niż średnio sześć i pół minuty. Otoczenie doradza zaś Gülerowi, by po prostu starał się zachowywać cierpliwość i nadal ciężko pracował. 

Kilka tygodni temu żywo spekulowano na temat przeszłości zawodnika. Wydawało się, że coraz bardziej prawdopodobna staje się wizja wypożyczenia, przed którą Güler tak wzbraniał się latem tuż po transferze. Słowa z prezentacji zaskoczyły nawet samych działaczy. Turek ambitnie postanowił udowodnić, że jest gotowy do gry dla Realu Madryt już teraz. Mimo mniej niż stu minut spędzonych na murawie Güler budzi olbrzymie nadzieje. Turek poniekąd przyznaje rację powiedzeniu, że bogaty jest nie ten, kto najwięcej ma, lecz ten, kto najmniej potrzebuje. A Arda potrzebuje niewiele, by i tak pokazać olbrzymi potencjał. Cierpliwość, praca i wykorzystywanie w stu procentach każdej sekundy. Oto punkt wyjścia w drodze do otrzymywania więcej niż sześciu i pół minuty.