Jak Iturralde i Gaspart wywierali presję na arbitrów przed wyborami w RFEF

Eduardo Iturralde González był najbardziej krytycznym sędzią wobec Realu Madryt w XXI wieku. Najpierw pojawiły się jego kontrowersyjne występy na boisku, okraszone błędami niemal w każdym meczu, a po jego przejściu na emeryturę nastąpiły ciągłe ataki na Królewskich za pośrednictwem mediów, rozpoczyna swój artykuł Jorge Calabrés w internetowej gazecie El Español.

Iturralde González był jednak jednym z arbitrów, którym ufali Ángel María Villar, Victoriano Sánchez Arminio i Enríquez Negreira. Odkąd ujawniono płatności Barcelony na rzecz wiceszefa Komitetu Technicznego Arbitrów, wypowiedzi baskijskiego arbitra zawsze zmierzały w jednym kierunku: publicznej nagany postawy Realu Madryt i jego oficjalnego kanału telewizyjnego. 

Iturralde, gdy był jeszcze aktywnym arbitrem, okazał się kluczową postacią przy wygranej Ángela Maríi Villara nad Gerardo Gonzálezem Otero w wyborach na prezesa Hiszpańskiej Federacji Piłkarskiej w 2004 roku. Iturralde był zaangażowany w kampanię wyborczą Villara wraz z byłym prezesem Barcelony Joanem Gaspartem i Enríquezem Negreirą.

Wybory zostały w dużej mierze rozstrzygnięte przez podział klubów, gdy Barça zmieniła stroną i postanowiła poprzeć Villara razem z sędziami. Rola Iturralde Gonzáleza była tak ważna, że gazeta AS stwierdziła wówczas w artykule, że „był on sędzią, który wydał najbardziej znaczące oświadczenie”. „Nie tylko upublicznił swoje poparcie”, ale także „nauczył swoich kolegów, aby żaden z nich nie opuścił owczarni”.

Aby wywrzeć presję na pozostałych kolegach, zgodnie z informacjami z 2005 roku, Iturralde „uczestniczył w kolacji dzień wcześniej, aby w dniu głosowania nie było niespodzianki”. Wcześniej Iturralde González poprosił resztę sędziów o „pisemne poparcie dla Villara”. Naciski miały miejsce podczas testów fizycznych, w których uczestniczył również José María Enríquez Negreira. Taka postawa wywołała ogromne napięcie wśród niektórych arbitrów, takich jak Mejuto González, który zarzucił mu zachowanie stawiające kolektyw w niewygodnej pozycji i całkowicie stronnicze na korzyść Victoriano Sáncheza Arminio i Ángela Maríi Villara.

Aby zdobyć wszystkie głosy sędziów dla Villara, były cztery kluczowe osoby: Sánchez Arminio, Enríquez Negreira, Iturralde González i Joan Gaspart. Ten ostatni był kierownikiem kampanii kandydatury po odejściu z funkcji prezesa FC Barcelony.  W rzeczywistości, według kilku świadków, na imprezie z okazji zwycięstwa Villara, z głośników wybrzmiał hymn Barcelony, a wszystko to w obecności kilku członków Komitetu Technicznego Arbitrów. Uroczystość odbyła się w hotelu należącym do Gaspart przy Calle Princesa w Madrycie. 

Płatności na rzecz Enríqueza Negreiry, zgodnie z dochodzeniem sądowym, rozpoczęły się dokładnie w 2001 roku, podczas prezesury Gasparta w katalońskim klubie. Iturralde González, zawsze blisko związany z Villarem, zrobił błyskawiczną karierę jako sędzia, pomimo wielu popełnionych błędów.

Jak wydarzenia wyglądały w skrócie? Najpierw Gaspart zaczyna płacić Negreirze. Później Gaspart zostaje szefem kampanii Villara w 2004 roku. Iturralde naciska na innych arbitrów, aby głosowali na Villara, co niespodziewanie robi też Barcelona. Ostatecznie Villar wygrywa wybory, Gaspart zostaje wiceprezesem RFEF, a wielka kariera Iturralde rozkwita.

Nagroda finansowa 
Jako sędzia międzynarodowy prowadził mecze Ligi Mistrzów, Pucharu UEFA, Mistrzostw Świata i kwalifikacji do Mistrzostw Europy. Te nominacje oznaczały znaczny wzrost jego pensji, aż do przejścia na emeryturę w 2012 roku. Zadebiutował w Primera División w 1995 roku, aby stać się jedną z gwiazd sędziowskich przez 17 lat, które zbiegły się z czasem Enríqueza Negreiry jako wiceprezesa Komitetu Technicznego Arbitrów. 

Od czasu wybuchu skandalu związanego z wypłaceniem przez Barcelonę ponad 7 milionów euro Negreirze, Iturralde González ostro krytykował Real Madryt i oficjalną stację telewizyjną klubu za pokazywanie błędów sędziów. W rzeczywistości Iturralde pokazał, że jest bardziej zły na instytucję kierowaną przez Florentino Péreza niż na kataloński klub i samego Negreirę.

„Myślę, że Hiszpańska Federacja Piłkarska, ponieważ Realmadrid TV należy do klubu, musiałby to potępić, ponieważ prawo sportowe stanowi, że to, co robi Real Madrid TV, generuje przemoc. Pewnego dnia coś stanie się sędziemu, a my wzruszymy rękami i nic się nie stanie”, mówił w wywiadzie dla Asa.

W marcu tego roku sam były arbiter był również bardzo krytyczny wobec klubu: „Są tacy, którzy składają oświadczenia i inni, którzy tworzą reportaże na swoim oficjalnym kanale, tacy jak Real Madryt, co jest niegodne tego, co mówi się, że są najlepszym klubem na świecie. To prostackie reportaże”.

Iturralde pomija jednak fakt, że był częścią systemu sędziowskiego, który sędzia Joaquín Aguirre określił jako „systemową korupcję” w hiszpańskiej piłce nożnej. W rzeczywistości był on współpracownikiem Negreiry i byłego prezesa Barcelony Joana Gasparta i odegrał kluczową rolę w wywieraniu presji na sędziów w wyborach w 2004 roku, kończy swój artykuł Jorge Calabrés.

Warto przypomnieć, że Iturralde podczas swojej sędziowskiej kariery poprowadził 49 meczów z udziałem Realu Madryt, a Królewscy ponieśli aż 14 porażek. Dla porównania Barcelona z Iturralde w roli głównego sędziego poniosła tylko 4 porażki w 39 meczach. W Hiszpanii Los Blancos nie mieli nigdy gorszego bilansu z żadnym innym arbitrem.