Brahim prosi o więcej

– To jeden z piłkarzy, których dotyka udany start sezonu. Za każdym razem wnosił jednak wiele do gry i zamysł jest taki, by dawać mu więcej minut – stwierdził po meczu z Unionem trener Realu. Na zdjęciu podsumowującym wygraną z zespołem z Berlina obok triumfującego Bellinghama widzimy właśnie Brahima. Hiszpan pojawił się na murawie w 81. minucie spotkania i kilkukrotnie błysnął kunsztem, jak choćby przy napędzeniu jednego z kontrataków do spółki z Valverde. Ancelotti nie jest ślepy i zauważa, że Díaz spisuje się dobrze. Problem jednak w tym, że daje mu niewiele okazji, by się wykazać. Teraz, gdy zdążyła już jednak ruszyć Liga Mistrzów, a kalendarz się zacieśnia, 24-latek zaczyna prosić o więcej.

Na tę chwilę, gdyby nie liczyć doliczonych czasów, atakujący spędził na boisku 28 minut. Umiał jednak wyciągnąć z nich bardzo dużo. Za każdym razem zdołał zaliczyć jakiś błyskotliwy rajd czy sprezentować kolegom okazję, jak Bellinghamowi w potyczce z Realem Sociedad. Z Getafe natomiast zaliczył stuprocentową dokładność podań, wygrał cztery pojedynki i dwa razy był faulowany. W publicznych wypowiedziach Brahim wydaje się pokorny i cierpliwy. Choć z pewnością liczy na więcej, cieszy się, że może wnieść do gry zespołu jakiś pozytyw.

Ancelotti zawsze posyłał go do boju w końcówkach. Dość ciekawy obraz Brahima dałoby nam uśrednienie jego statystyk przy wirtualnym rozciągnięciu ich na 90 minut. Wówczas Díaz zaliczałby 9,6 udanego dryblingu na mecz przy 3,8 Viníciusa i 2,6 Rodrygo. Notowałby też 35,4 podania posłanego w ostatnią tercję boiska. Byłby wówczas jedynie za Modriciem (61,4). Prowadziłby również w stworzonych sytuacjach (9,6 przy 5,8 Lucasa i 5,2 Kroosa) oraz sytuacjach bezpośrednio do zdobycia bramki (6,4 przy 1,7 Lucasa i 0,7 Modricia). Liczby te są oczywiście sztucznie napompowane i stanowią czysto matematyczną symulację, jednak pozwalają przypuszczać, że Brahim może być graczem z realnym wpływem na wyniki.

Dobre wrażenie pozostawiał po sobie już w trakcie okresu przygotowawczego. W oczy też od razu rzuciła się dobra relacja z Bellinghamem. Hiszpan i Anglik świetnie rozumieją się zarówno na boisku, jak i poza nim. Ancelotti w przedsezonowych sparingach kilkukrotnie próbował ustawienia, w którym Jude ustawiony jest za napastnikami, a Brahim gra w pierwszej linii bliżej prawej strony. W tym schemacie taktycznym Díazowi łatwiej jest zejść do środka na lewą nogę i poszukać strzału. W meczach towarzyskich błyszczał zwłaszcza w potyczce z Milanem, a jego współpraca z Bellinghamem mogła się naprawdę podobać.

Kiedy jednak wystartował sezon i w grę zaczęła wchodzić konkretna stawka, trener usunął Brahima nieco w cień. Choć szkoleniowiec za każdym razem wypowiadał się o swoim podopiecznym bardzo pochlebnie, to jednak za słowami nie szły minuty. W Mediolanie Hiszpan dorobił się numeru 10 na plecach i stanowił o sile drużyny. W Madrycie zaś jest zmuszony budować wszystko niemalże od zera. Daleko mu jednak do załamywania się. Gdy tylko na tablicy wyświetlany jest numer 21, do linii bocznej biegnie niemalże sprintem.