Plan odbudowy działa

Jeszcze kilka miesięcy temu brakowało optymizmu wokół sekcji koszykarskiej Realu Madryt. Wydawało się, że dobiega końca złota epoka drużyny i nikt nic nie robi, żeby temu zapobiec. Z zespołu odchodziły gwiazdy, pozostali w składzie zawodnicy stawali się coraz starsi, no i pojawiła się Barcelona Jasikevičiusa żądna zakończenia zwycięskiego cyklu Królewskich. Jednak była pewna droga, cicha i strategiczna. Powrót Decka i przedłużenie kontraktu z Guershonem Yabusele to ostatnie ruchy, które potwierdzają plan odbudowy.

Alex Tyus był jednym z symboli depresji. Weteran u schyłku kariery był jedynym argumentem z rynku po poważnej kontuzji Anthony’ego Randolpha. Facundo Campazzo chwilę wcześniej odszedł do NBA i drużyna opierała się na niesamowitym Tavaresie. Niedługo później za ocean przenieśli się również Gabriel Deck i Usman Garuba. Uszczuplona i wyczerpana kadra zakończyła sezon porażką w finale Pucharze Króla, odpadnięciem w ćwierćfinale Euroligi i przegraną walką o mistrzostwo Hiszpanii. Pierwszy sezon za kadencji Laso, który Real Madryt kończył z pustymi rękami.

Do tego wszystkiego pandemia i konieczność ograniczania wydatków. To utrudniało przebudowę, ale odejście Decka przyniosło 2 miliony euro, mimo że kontrakt Argentyńczyka wygasał po kilku miesiącach. Wtedy Królewscy zaczęli działać. Pierwszym ruchem było sprowadzenie Vincenta Poirier. Przykładem był Edy Tavares. Real Madryt wyciągał rękę do zawodników z NBA, którzy mieli problemy. Poirier praktycznie nie grał przez dwa sezony i wtedy pojawili się Królewscy. Francuz mówił później o tym, że ponownie „cieszy się grą”. Do tego chwalił podejście madrytczyków. „Mentalność tutaj jest mniej korporacyjna. Jest tutaj element uczucia, którego tam nie ma”, powiedział.

Heurtel i Hanga
Mając Poirier i Tavaresa, Real Madryt wzniósł wysoki mur. Dwie wieże, które trudno znaleźć w innej drużynie, do tego obaj w pełni kariery. Jednak jeszcze wiele brakowało. Wtedy przyszło lato i do drużyny dołączyli: Nigel Williams-Goss, rozgrywający, którym interesowało się wiele klubów; Guerschon Yabusele, kolejny odrzucony z NBA; Thomas Heurtel i Ádám Hanga, którzy byli okazjami na rynku. Ostatnia dwójka to doświadczeni zawodnicy. Adaptacja w ich przypadku jest krótka. Obaj są różni, jeden więcej daje w ofensywie, drugi w defensywie. Do tego trafili do Madrytu, grając wcześniej dla największego rywala Królewskich.

W oczekiwaniu na powroty Randolpha i Thompkinsa Laso odzyskał szeroką kadrę, z której latem odeszli weterani Felipe Reyes i Jaycee Carroll. Z zespołem pożegnał się też Laprovíttola, ale on nie spełnił pokładanych w nim nadziei. Dodatkowo madrytczycy liczyli na impuls z cantery. Juan Núñez, Tristan Vukčević czy Eli Ndiaye udowodnili, że są gotowi mimo młodego wieku. Klavžar, Baba Miller czy Sediq Garuba byli odkryciem, gdy drużyna potrzebowała ich w starciu z CSKA Moskwa. To potwierdza, że szkółka Alberto Angulo ma wiele do zaoferowania.

Jednak na tym budowa kadry się nie skończyła. W poprzednim tygodniu pojawiła się informacja o powrocie Gabriela Decka i przedłużeniu kontraktu z Yabusele. Wcześniej Francuz zostawił sobie otwarte drzwi, wiążąc się z Królewskimi tylko na rok. Gabriel i Guerschon podpisali umowy do 2025 roku, a obaj mają po 26 lat. Kontrakty zawierają co prawda klauzule NBA, ale potwierdzają status zawodników.

W poprzednim sezonie celem Laso było przetrwanie trudnej sytuacji, a teraz trener dysponuje szeroką i silną kadrą, do której może dobierać wychowanków. Trzon tworzą zawodnicy, którzy mają ponad 30 lat (Causeur, Randolph, Thompkins, Taylor, Hanga, Heurtel, Llull i Rudy), ale jest coraz liczniejsza grupa młodych graczy: Tavares (29), Poirier (28), Williams-Goss (27), Abalde (26), Deck (26), Yabusele (26), Alocén (21). Plany na tym się nie kończą. Wielkim celem na lato ma być Juancho Hernangómez.