„Hazard nie jest stworzony dla Realu Madryt”

Belg od dwóch lat przebywa w najbardziej wymagającym klubie świata i, patrząc na niego, wydaje się, że w ogóle go to nie obchodzi. I wygląda, że tak jest, ponieważ bycie najdroższym transferem w historii najbardziej utytułowanego klubu światowego sportu niesie za sobą pewne zobowiązania, przede wszystkim dotyczące znaczącego wkładu na boisku, by tych tytułów było jeszcze więcej. W po dwóch latach wkład Hazarda wciąż jest zerowy.

Mógł to zrobić w środę w półfinale Ligi Mistrzów, ale po raz kolejny przeszedł obok meczu. Kiedy zabrzmiał ostatni gwizdek i odpadnięcie Realu Madryt stało się faktem, to kontrast między przygnębionymi wyrazami twarzy Modricia, Casemiro czy Benzemy, a śmieszkami Edena ze swoim przyjacielem Zoumą i Mendy’m obnażył stopień zaangażowania jednych i drugiego i jednocześnie oburzył madridismo, które nie wybacza takich rzeczy. Wobec zamieszania, jakie wywołały jego śmiechy, postanowił przeprosić za pośrednictwem mediów społecznościowych, bo nie miał intencji nikogo urazić.

Ten gest jest pierwszym detalem godnym pochwały ze strony zawodnika, który przez dwa lata nie stanął na wysokości Realu Madryt, ani na boisku, ani poza nim. Przez ten czas ledwie wystąpił w 40 na 99 możliwych meczów, w których spędził na murawie 2388 minut (26,6% możliwych) i zdobył cztery bramki. Mógł zaliczyć tylko cztery mecze w pełnym wymiarze czasowym, ponieważ przez 396 dni był poza grą z powodu dziewięciu kontuzji: czterech mechanicznych i pięciu mięśniowych. Do tego operacja kostki w marcu 2020 roku po kontuzji odniesionej w listopadzie 2019 roku po ataku jego rodaka Meuniera i dziesiąta pauza spowodowana koronawirusem. Jeśli jego boiskowe statystyki zestawimy z ponad 120 milionami, jakie zapłacił za niego Real Madryt, kiedy zostawał mu rok kontraktu, i 15 milionami netto pensji, które czynią go najlepiej opłacanym zawodnikiem w kadrze, to konkluzja może być tylko jedna: Hazard jest nie tylko najdroższym, ale też najgorszym transferem w historii Realu Madryt. Przynajmniej dopóki nie udowodni, że jest inaczej.

Hazard nie był na wysokości Realu Madryt od pierwszego dnia, kiedy pojawił się na okresie przygotowawczym z ponad sześcioma kilogramami nadwagi. Tego dnia niejedna osoba w klubie zdała sobie sprawę, że pomylono się w wyborze zawodnika, który miał przejąć schedę po Cristiano Ronaldo. I przekonali się o tym ponownie, kiedy na starcie drugiego sezonu wolał wyjechać z kontuzją na reprezentację, zanim zostać i dochodzić do formy. Hazard nie jest zaangażowany, nie dba wystarczająco o siebie, nie ma mentalności lidera i nie unosi ciężaru, który wiąże się z byciem gwiazdą Realu Madryt. Jeśli nie garnie się chwili refleksji, że kibice jego klubu mogą poczuć się dobici, kiedy patrzą, jak śmieje się po odpadnięciu ich drużyny, to dzieje się tak dlatego, że on nie może zrozumieć, że futbol nie zajmuje już u niego pierwszego miejsca. A to, kiedy musisz ciągnąć Real Madryt w każdym spotkaniu, pokazuje, że jesteś w złym miejscu. Hazard to bardzo dobry piłkarz, ale nie chce być najlepszy, dlatego nie jest stworzony dla Realu Madryt.