W klubie piłkarskim jak w firmie budowlanej…

W klubie jak w firmie, w Realu Madryt jak w ACS, Florentino Pérez wszędzie trzyma kurs na ograniczanie wydatków i wyprzedaż aktywów – zawodników czy firm – by zmniejszyć długi i zwiększyć płynność swoich organizacji w czasach zmniejszonych przychodów i gwałtownych wahań kursów akcji, które dotyczą jego grupy budowlanej.

Kryzys ekonomiczny wywołany przez pandemię koronawirusa, chociaż jest koniunkturalny, a nie strukturalny jak ten w 2008 roku, doprowadził do zastosowania wyjątkowych działań we wszystkich sektorach, wśród nich tych, w których liderami są właśnie Królewscy oraz ACS. Obie organizacje rządzone są przez tego samego człowieka, więc nie dziwi, że można doszukać się podobieństw w ich obecnej strategii.

Real Madryt po raz pierwszy od 40 lat nie dokonał transferu gotówkowego. Ostatni raz takie wydarzenie miało miejsce przed sezonem 1980/81, gdy do pierwszego zespołu awansowano jedynie trzech wychowanków: Agustína, Pinedę i Gallego. Zamiast tego dokonano teraz sprzedaży lub wypożyczeń 20 zawodników, co pozwoliło klubowi na zebranie i zaoszczędzenie w sumie ponad 150 milionów euro, licząc z pensjami. Największe operacje dotyczyły wychowanków, bo za 40 milionów sprzedano Achrafa Hakimiego, a za 30 Sergio Reguilóna.

Na poprzedni sezon założono przychody w wysokości 822 milionów euro, a socios zostali już poinformowani, że klub nie zarobił z tej kwoty aż 172 milionów euro. By pokryć tę stratę, dokonano wspomnianych operacji oraz o 10% ścięto pensje profesjonalnych sportowców i najważniejszych działaczy. Jeśli chodzi o przebudowę Santiago Bernabéu, jest ona finansowana kredytem rozłożonym na długi okres. Już jednak wiadomo, że w obecnym sezonie Królewskich czekają kolejne cięcia i szukanie oszczędności.

W ACS Florentino ostrzegł udziałowców, że należy zmniejszyć dług grupy i dokapitalizować ją, a do tego potrzebne były dywestycje. Udziałowcy odczuli efekty pandemii w swoich kieszeniach, bo wartość ich akcji po wybuchu pandemii w Europie spadła w pewnym momencie nawet o ponad 50%. Sprzedaż Cobry, jednostki zależnej od ACS, francuskiemu Vinci to jedna z największych organizowanych operacji, która ma przynieść firmie Péreza 5,2 miliarda euro. ACS planuje też reorganizację swojego zaangażowania w Albertis, której 15,5% akcji zostanie sprzedanych koncernowi z Holandii. Już przed wybuchem kryzysu w Europie osiągnięto porozumienie z portugalskim Galpem w sprawie sprzedaży 75% elektrowni słonecznych, jakie grupa posiada w Hiszpanii.

Cobra i Albertis były dwoma jednostkami zależnymi ACS, które prowadziły dodatkowe biznesy obok tego budowlanego. Florentino zawsze podkreślał, od początku swojej kariery w biznesie, że należy mierzyć jak najwyżej i rozwijać się poprzez wielkość. Pozyskanie w 2006 roku 25% niemieckiego Hotchiefa, trzeciego koncernu budowlanego na świecie czy dwa lata temu właśnie Albertisu, koncesjonariusza autostrad, razem z Atlantią są tego najlepszym dowodem. Pierwsza operacja kosztowała ACS 1,26 miliarda euro, a na drugą pozyskano kredyt w wysokości prawie 10 miliardów euro, jeden z największych w historii hiszpańskiej gospodarki.

Ten sam pomysł wyróżnił Florentino w Realu Madryt, bo Hiszpan wszedł do klubu z zamysłem spuszczania corocznej bomby w postaci galaktycznego transferu. Dzięki Figo (60,2 miliona euro) i Zidane'owi (77,5 miliona euro) bił ówczesne rekordy transferowe, a wszystko zabezpieczał własnym majątkiem. Z kolei zysk ze sprzedaży terenów pod starym ośrodkiem treningowym z powodu umowy z władzami nie mógł być w całości przeznaczony na transfery, więc wykorzystano go do budowy Valdebebas czy poprzedniej przebudowy Bernabéu.

Oczywiście istnieją przy tym spore różnice w prowadzeniu biznesu czy otoczce prawnej ACS i Realu Madryt. Firma jest notowana na giełdzie i jest w pełni nastawiona na zysk. Klub jest stowarzyszeniem sportowym, które nie ma wpisanego w statucie motywu zysku, co pozwala mu korzystać z ulg podatkowych, chociaż na końcu nie są one znaczące przy wielkości biznesu, jaki prowadzą Los Blancos. W obu przypadkach Florentino odpowiada jednak przed zwykłymi ludźmi: w pierwszym przed udziałowcami, w drugim przed socios.

Całe ACS odpowiada przy tym przed hiszpańskim odpowiednikiem Komisji Rynku Papierów Wartościowych, a Real Madryt przed La Ligą i UEFA, które oceniają jego działania na podstawie zasad zapisanych w swoich Finansowych Fair Play. Przez to krótkoterminowe strategie różnią się w ten sposób, że ACS podnosi kapitalizację poprzez zwiększanie ceny akcji. Porozumienie w sprawie sprzedaży Cobry pozwoliło osiągnąć 25% wzrost akcji.

Real Madryt nie może korzystać z tego mechanizmu, w przeciwieństwie do Juventusu czy Manchesteru United, więc jego jedynym środkiem do przetrzymania kryzysu i wyjścia z niego z siłą jest zmniejszanie długu i gromadzenie środków pieniężnych. Właśnie to ma być podstawa, która pozwoli na spuszczenie kolejnej bomby, czyli transfer Kyliana Mbappé.