Fede Valverde, historia El Pajarito

Z każdym dniem staje się coraz bardziej jasne, że Fede Valverde jest częścią cichej rewolucji, którą w Realu Madryt przeprowadza Santiago Solari, odkąd objął posadę trenera. Argentyńczyk ma sporą słabość do młodego pomocnika, a i Florentino wiąże z nim duże nadzieje, jako że w 2017 roku klub zapłacił za niego około 5 milionów euro. Fede jest obdarzany coraz większym zaufaniem w momencie sezonu, w którym wygląda na zawodnika świeższego i bardziej kreatywnego od „starych wyjadaczy”. Wraz z tym procesem coraz niżej w hierarchii spadają Isco i Marco Asensio, którzy w Huesce znów byli rezerwowymi, mimo że przeciwko Melilli obaj zdobywali bramki. Urugwajczyk już może mieć nad nimi małą przewagę, a w meczu z beniaminkiem La Ligi pojawił się na boisku wcześniej, niż wyżej wymieniona dwójka, jak zwykle, gdy Solari uznaje, że drużynie brakuje energii i musi bardziej kontrolować spotkanie.

Fede doskonale zna argentyńskiego trenera z jego etapu w Castilli. Sam Solari uważa młodego pomocnika za idealnego do stylu gry, który preferuje – jest silny i wysoki, a piłka pod nogami zdecydowanie mu nie przeszkadza. Do tego Valverde jest całkiem szybki i potrafi się popisać uderzeniem z dystansu. W ubiegłym sezonie Urugwajczyk zdobył „sławę”, gdy na treningu założył siatkę samemu Zidane'owi, co było wielce celebrowane przez resztę drużyny i kazało nawet weteranom spojrzeć na Fede przychylniejszym okiem.

U Valverde najbardziej widoczna jest jego boiskowa dojrzałość, którą nabywał w Castilli, pod okiem Solariego, podczas przedsezonowych przygotowań z Zidanem, czy na wypożyczeniu w Deportivo La Coruńa, gdzie jego trenerem był nawet Clarence Seedorf. Jego idolami byli Diego Forlán i Iniesta, a teraz ich miejsce zajęli Kroos i Modrić, z którymi dzieli miejsce w środku pola.

Solari zdecydował się na krok, którego chciał uniknąć Lopetegui, prosząc o nowego pomocnika po odejściu Kovačicia. „Jest Valverde”, mówili w klubie. Włodarze byli przekonani, że Fede może grać w pierwszym zespole i być jednym z tych, którzy utrzymują równowagę i dają więcej możliwości swojemu trenerowi. Solari natomiast, patrząc na jego styl gry i ciężką pracę, nie ma co do tego wątpliwości. Valverde jest idealnym zawodnikiem do odzyskiwania piłki, utrzymania jej i dystrybuowania do napastników.

„Codziennym zadaniem mojej rodziny jest mówienie mi, że jestem nikim”, mówi młody pomocnik, który ma już za sobą debiuty w Realu Madryt i reprezentacji Urugwaju. Historia Fede Valverde jest historią trzyletniego jeszcze chłopca, którego z piłką przy nodze wypatrzył jeden ze skautów klubu z jego dzielnicy. Gabriel, obserwując go, zobaczył w nim coś wyjątkowego, gdy ten młody chłopiec kopał futbolówkę pod ścianą swojego domu, położonego w bardzo skromnej dzielnicy. Natychmiast porozmawiał z rodzicami, by Fede mógł grać w drużynie baby ekipy Estudiantes de la Unión. Ojciec młodego Urugwajczyka był ochroniarzem w kasynie, a matka sprzedawała odzież z drugiej ręki. Gabriel opowiada historię, w której Fede, po zdobyciu bramki, zrywa się do biegu wraz z powiewającą za nim pieluchą. Wtedy to odkrywca jego talentu zaczął go nazywać El Pajarito, ptaszek. Tak rozpoczynała się niewiarygodnie szybka kariera Valverde, który w wieku 9 lat przeszedł pomyślnie testy w Peńarolu de Montevideo i jego rozwoju już nie mogło nic zatrzymać.

Zwrócił nawet uwagę Arsène'a Wengera, który zaprosił go, by spędził tydzień w młodzieżowych kategoriach Arsenalu. Francuz chciał Pajarito u siebie, ale ten wolał dalej rozwijać się w Peńarolu, zwracając na siebie uwagę coraz większej ilości klubów. Swój talent udowodnił na Mistrzostwach Świata U-20, gdzie odebrał srebrną piłkę. Real Madryt nie mógł przepuścić takiej okazji i kupił go za 5 milionów euro. Z tej kwoty ponad 11 tysięcy trafiło do Estudiantes de la Unión, co pozwoliło małemu klubowi zbudować nowy, malutki ośrodek szkoleniowy. Zaczęła się też droga Fede, jaką znamy dzisiaj.