Real umiera w drugich połowach

Gdyby ligowe mecze kończyły się po pierwszej połowie… Real Madryt byłby dzisiaj liderem, miał cztery punkty przewagi nad Barceloną i jedno spotkanie mniej. Na dodatek Królewscy nie przegraliby żadnego z meczów, a zanotowali 11 zwycięstw i 7 remisów. To wręcz szokująca statystyka, biorąc pod uwagę, jak tabela wygląda w rzeczywistości. Przyczyn takiej sytuacji można doszukiwać się w kilku kwestiach, ale trudno tak naprawdę ocenić, która z nich jest tą właściwą.

Przede wszystkim warto postawić sobie pytanie, czy Królewscy dobrze przygotowali się do sezonu. Latem na Anotnio Pinutsa nieustannie spadał deszcz pochwał, który jedynie nasilił się w sierpniu, gdy tuż po wakacjach piłkarze Realu pokazali zdecydowanie lepsze przygotowanie kondycyjne od swoich rywali i zdobyli dwa puchary. Wtedy wybieganie i wytrzymałość zawodników były kluczem do sukcesu, ale właśnie tych czynników zdaje się brakować teraz, szczególnie w drugich połowach, gdy niektórzy niemal słaniają się na nogach lub nie są w stanie wracać do defensywy.

Inną kwestią pozostaje taktyka Zizou i meczowe założenia. W ubiegłym sezonie sam trener miał często pretensje, że jego podopieczni nie potrafią odpowiednio wejść w mecz i zdobyć szybko jednej lub dwóch bramek, aby ułożyć sobie spotkanie. Teraz piłkarze zdają się wkładać nieco więcej sił w pierwsze połowy i w drugich odsłonach zaczyna po prostu brakować im pary oraz werwy do biegania w tym samym tempie. Odwrotną taktykę pryzmuje w tym sezonie Barcelona i Ernesto Valverde, który przeznacza pierwsze 45 minut na analizę sytuacji, jego piłkarze zbytnio się nie wysilają, a na wyższe obroty wskakują dopiero po przerwie i punktują rywali.

Fatalna gra w drugich połowach może wynikać też z tego, że w meczach z Los Blancos inne drużyny decydują się robić dokładnie to samo, co robi Barça. Wielu trenerów rozgryzło już to, w jaki sposób gra Real Zizou i potrafi znaleźć odpowiednie środki, by przeciwstawić się Królewskim. Kluczem jest przetrwanie pierwszych 45 minut i oszczędzanie sił, by rozpocząć odważniejsze ataki po przerwie i łatwo odpowiedzieć na chaos, który zaczyna wtedy panować w madryckim zespole.

Ostatnią rzeczą, którą można wziąć pod uwagę, jest też po prostu zwyczajny brak szczęścia. Wszyscy pamiętamy doskonale, jak w ubiegłym sezonie Królewscy rozstrzygali mnóstwo spotkań w końcówkach i ile razy w doliczonym czasie gry do siatki trafiał Sergio Ramos. Teraz takie rzeczy się nie dzieję, ponieważ Real po przerwie nie tylko nie strzela w samych końcówkach, ale praktycznie nie strzela w ogóle. Wystarczy spojrzeć na liczbę zdobytych bramek w pierwszych połowach (23) i w drugich (9).