Prasa oklaskuje Raúla

Jego ewentualne pojawienie się na boisku podczas wczorajszego, eliminacyjnego meczu Mistrzostw Świata pomiędzy Serbią a Hiszpanią od samego początku wywoływało mnóstwo komentarzy - zarówno za, jak i - głównie - tych przeciw. Raúl jednak w zaledwie 45 minut rozwiał wszystkie wątpliwości i ponownie udowodnił, że dalej jest w drużynie Hiszpanii niezastąpiony. Hiszpańscy dziennikarze prześcigają się dzisiaj zarówno w pochwałach dla samego kapitana reprezentacji swojego kraju, jak i dla jej trenera, Luisa Aragonésa, chwaląc jego taktykę oraz fakt, że zdecydował się na wejście Raúla.

Zdania na temat tego, jaka była wczorajsza postawa Raúla, nie są już w żaden sposób podzielone. Dla wszystkich jest to jasne. W MARCE, pod zdjęciem żegnającej się z publicznością ‘7’, można dziś przeczytać: „W 45 minut znowu stał się liderem”. Dalej, w tekście, autor artykułu pisze: „Raúl jest bezkonkurencyjny. Są różne debaty, fobie, ale w rzeczywistości w tej Hiszpanii jego obecność jest bezdyskusyjna”.

Dziennik AS rozpoczyna swój artykuł krótko: „Raúl TAK”. Później zaś można przeczytać m.in. opinie takie, jak ta: „Po przerwie wszedł Raúl i Hiszpania prawie wygrała. Co tak magicznego zrobiła ‘7’? Nic, magicznego nic. Ograniczył się do tego, co robi odkąd zadebiutował w 94 roku: wkłada w grę całego siebie i wydobywa z siebie wszystkie siły. (...) Więcej niż on w ataku nie zrobił wczoraj nikt”.

W gazetach informacyjnych komentarze są podobne. La Razón pisze: „Pierwszą połowę Raúl oglądał z ławki rezerwowych, a kiedy wszedł na boisko w drugiej, to on najbardziej walczył. Kapitan wykonał kilka indywidualnych podań, których nie wykorzystali Torres i Juanito. Zaostrzył hiszpański atak, walczył i odebrał kilka piłek, które mogły się skończyć bramką”. W ten sam sposób komentuje Raúla El Mundo: „Mimo że forma Raúla nie jest obecnie stabilna, jego styl jest dalej żywy. Dał z siebie to, co zawsze, to, co nie jest u niego już żadną nowością - poświęcenie dla Hiszpanii i Realu Madryt”.

Inny dziennik, ABC, pisze: „Bez niego nie było na boisku życia, wsparł pozostałych i pomógł Luisowi. W drugiej połowie odebrał opaskę kapitana Casillasowi i stworzył dla Hiszpanii dwie czyste sytuacje. Wszedł decydując, by rozegrać te 45 minut tak, jakby było to ostatnie 45 minut jego życia”. EL PAÃ?S chwali decyzję trenera: „Jego wejście było najlepszą rzeczą, jaka mogła przytrafić się Torresowi i Hiszpanii. Z kapitanem na boisku drużyna lepiej rozumiała polecenia trenera i naciskała na Serbów najlepiej, jak potrafiła”.

Wniosek? Raúl, TAK - oczywiście, że tak...