„Barcelona była arogancka, Real podszedł do tego z pokorą”

Skrócenie zakazu transferowego dla Realu Madryt do jednego okienka przez Trybunał Arbitrażowy do spraw Sportu rozwścieczyło Barcelonę. Katalończycy uważają, że ich przewinienie i sytuacja były dokładnie takie same, więc nie rozumieją innych decyzji. Źródła zbliżone do Trybunału przyznały Marce, że różnic między obiema sprawami było kilka, ale przede wszystkim wyróżniają jedną rzecz.

„Główną różnicą było nastawienie Realu Madryt. Barcelona była buntownicza i arogancka. Zachowywała się z wyższością. Real podszedł do tego z pokorą i gotowością do rozwiązania wszystkich spornych przypadków”, cytuje dziennik. Wskazuje się też na lepszą linię obrony przygotowaną przez prawników Królewskich, którzy tym razem dodatkowo sprowadzili do Lozanny bardzo poważnych świadków. Gazeta wymienia trzech: profesora prawa specjalizującego się w kompetencjach terytorialnych; matkę małoletniego Japończyka Takuhiro Nakaiego [sędzia z Trybunału najmocniej przyczepił się właśnie do tej sprawy, gdzie matka po rozwodzie uzyskała status rezydentki i przywiozła syna do Hiszpanii]; szefa sztabu prawnego Królewskiej Hiszpańskiej Federacji Piłkarskiej. Do tego doszły wszystkie potrzebne dokumenty, by przekonać arbitra, że to zupełnie inny przypadek niż ten Barcelony.

Królewscy czuli się tak pewnie, że w dniu ogłoszenia decyzji wyrazili rozczarowanie, że kara nie została anulowana jako całość. Źródło Marki twierdzi, że Trybunał ostatecznie postawił na jednak częściowe ukaranie Królewskich, żeby nie wchodzić w otwarty konflikt z FIFA i Barceloną. Wpływ na całe postępowanie miał też wybór arbitra, którym został Michele Bernasconi, który należy do ścisłej elity sędziów tego podmiotu. Rocznie rozstrzyga ponad 200 spraw.

Co ciekawe, Królewscy mogą się jeszcze odwoływać od decyzji Trybunału Arbitrażowego ds. Sportu do Trybunału Federalnego Szwajcarii, ale nie wydaje się, żeby Real zdecydował się na taki z dwóch powodów: brakuje na to czasu; jeśli klub chciałby zawiesić styczniową karę, istnieje ogromne prawdopodobieństwo, że sędzia z Trybunału Federalnego utrzymałby decyzję kolegów z Trybunału Arbitrażowego i zakaz przeszedłby na lato, czego nikt sobie nawet nie wyobraża.

Kluczowy składnik: Lucas Ferrer i jego kontakty
Źródła dziennika dodają, że Królewscy perfekcyjnie przygotowali się do tego postępowania, a kluczem przy całej pracy był Lucas Ferrer. Był on członkiem Trybunału Arbitrażowego ds. Sportu przez ponad 5 lat i wykorzystał swoje kontakty, znajomość prawa sportowego oraz znajomość sposobu, w jaki pracuje ten sąd. Co więcej, Ferrer pracuje dla kancelarii Pintó Ruiz & Del Valle w Barcelonie. Jego szef, José Pinto, to dzisiaj jeden z sędziów Trybunału Arbitrażowego, którzy cieszą się największym uznaniem.