Ancelotti: Nawet po najczarniejszej nocy wychodzi słońce

– Lubię myśleć, że zawsze, nawet po najczarniejszej nocy, rano wychodzi słońce. Możesz mieć słabszy moment, ale on zawsze przechodzi. W każdym sezonie są trudne okresy, najważniejsze to pozostać w takim czasie razem. Najłatwiej szukać winnych wśród trenera czy zawodników… ale najważniejsze to znaleźć rozwiązanie problemu – MARCA w artykule z piątkowej okładki publikuje wypowiedzi, jakich Ancelotti udzielił magazynowi Votre coach.

– Jeśli szybko nie zareagujemy, to porażka w derbach może mocno na nas wpłynąć w kontekście reszty sezonu. Dlatego powiedziałem, że ten tydzień jest ważny, bo trzeba wygrać każde spotkanie i poprawić grę. Dobrze zaczęliśmy w starciu z Deportivo.

– Nie jestem psychologiem, korzystam z doświadczenia. Fakt, że sam grałem w piłkę, pomaga mi lepiej zrozumieć piłkarzy, zobaczyć jakie mają potrzeby. Jako trener mam ogromną władzę, bo mogę powiedzieć zawodnikom, że trening zacznie się o 5 rano, ale to wprowadziłoby stosunki na podstawie autorytetu, a tego nie chcę, bo muszę pracować z ludźmi, którzy mają dzieci, którzy mają własne osobowości… Lubię komunikować się na tym samym poziomie, nie lubię być wyżej od graczy, ale nie będę też niżej od nich. Na tym samym poziomie możesz osiągnąć bardziej bezpośrednią komunikację, która może pomóc w zrozumieniu sytuacji i poprawianiu się.

– Presja to benzyna do dobrej pracy i pozostawania zmotywowanym. To dla mnie normalna sprawa. Kiedy mówi się o presji, stresie i tych sytuacjach, muszę powiedzieć, że wtedy lubię swój zawód, bo dla mnie napięcie nie niszczy idei mojej pracy, która jest najpiękniejsza na świecie. W pracy trenera presja nadchodzi ze strony dziennikarzy, klubu, piłkarzy… Dla szkoleniowca najważniejsze jest zrozumienie co może kontrolować, czyli presję klubu i piłkarzy. Nacisków dziennikarzy i kibiców nie da się kontrolować, ale kiedy grasz, możesz wygrać, przegrać lub zremisować, nigdy nie będzie gorzej.

– Najtrudniejsze jest utrzymanie motywacji u wszystkich zawodników. Wszyscy chcą grać, ale ty nie możesz wszystkich wystawić. Musisz utrzymać motywację u tych, którzy nie grają. Nie mówię, że mają być zadowoleni, ale muszą mieć chęci na treningi, wiedzieć, że się przydają. To jest najtrudniejsze i może wytwarzać presję.

– Cristiano i Ibrahimović? To szczęście trenować takich graczy, są najlepsi. Piłkarz z takiego poziomu ma niesamowity profesjonalizm i jest przykładem dla wszystkich, tak było z Ibrą w PSG, tak jest z Cristiano tutaj. Dlatego pozostają przez tyle lat na maksymalnym poziomie. Z nimi musisz jak najmniej rozmawiać, a jak najwięcej dawać im grać.

– System gry jest ważny, bo trzeba wystawić zawodników tam, gdzie lubią grać. Kiedy zacząłem pracę w roli trenera, miałem w głowie jeden system i nigdy nie myślałem o zmianie. Pierwszym, który zmienił moje myślenie, był Zidane, musiałem dostosować system do Zidane'a, bo był najważniejszym graczem. Kiedy przestawiłem na przykład Pirlo na defensywnego pomocnika, pomysł należał do niego, podobało mu się to, więc spróbowaliśmy. Klub chciał wtedy jakości w grze, więc go przestawiłem i został dyrektorem orkiestry.