Pacheco: Ten sezon jest dla mnie okazją do nauki

Mecze z reprezentacją U-21 będą dla ciebie oazą w tym sezonie?
Jestem bardzo zmotywowany do gry w tych spotkaniach. W klubie szansa na otrzymywanie minut jest praktycznie zerowa, jednak myślę, że ten sezon może być bardzo ważny dla mnie. Będę ciężko pracował, uczył się od najlepszych, a na zgrupowania reprezentacji będę przyjeżdżał, żeby walczyć o miejsce w składzie.

Nie będzie to stracony sezon przez małą liczbę rozegranych meczów?
Nie, kiedy awansowałem do pierwszego zespołu wiedziałem, że tak będzie. Traktuję to bardziej jako okazję do nauki, rozwoju i ciężkiej pracy. Mam nadzieję, że po sezonie będę lepszym bramkarzem. Myślę, że to będzie dla mnie coś pozytywnego. Rok pracy z pierwszym zespołem bardzo mi pomoże. Widzieliśmy przykład Jesúsa, który przez dwa lata bardzo się rozwinął i teraz gra w Levante w Primera División. Taki sezon ciężkiej pracy może wyjść mi na dobre. Będę mógł się uczyć od Ikera i Keylora, dwóch najlepszych bramkarzy na świecie.

Jesteś świadomy tego, że nie grając w klubie może w końcu zabraknąć powołań do reprezentacji U-21?
Tak, najważniejsze jest to, żeby jak najszybciej się zakwalifikować i podejść z pozytywnymi odczuciami do fazy play-off. Drużyna dobrze się zna, jest zjednoczona i panuje w niej pozytywna atmosfera. Poziom szkolenia w Hiszpanii jest bardzo wysoki, powinniśmy spróbować obronić tytuł.

Czego cię uczą i co najbardziej ci się podoba w Ikerze i Keylorze?
Dzięki nim każdego dnia staję się lepszym bramkarzem. Intensywność pracy jest bardzo wysoka, każdy z nas stara się dawać z siebie wszystko na każdym treningu. Panuje dobra atmosfera. Najbardziej podziwiam w nich zachowanie w bramce. Obaj są niesamowici między słupkami, bardzo szybko się poruszają. Oglądanie ich budzi podziw.

Takie wymagania są najlepszym środkiem, żeby się nie rozluźnić?
Relaks jest niemożliwy. Poziom zarówno trenerów, jaki i bramkarzy jest tak wysoki, że wymaga to od ciebie dużej pracy.

Czego nauczyłeś się od Diego Lópeza?
Oprócz aspektu sportowego, bardzo dobrze zachowywał się wobec mnie na poziomie osobistym. Pomagał mi i dawał rady. Jest znakomitym bramkarzem.

Do którego bramkarza jest ci najbliżej?
Jednym z moich wzorów, oprócz Ikera, jest Buffon. Obserwowałem go od małego, wydaje mi się, że jest spektakularnym golkiperem. Bardzo też lubię Courtois.

To wysocy bramkarze, a ty nie jesteś tak wysoki.
Nie, ale ja się nie skupiam tylko na tym, tylko również na ich charyzmie i na tym co dają swojej defensywie.

Na Anoeta mogliśmy zauważyć, że podczas rozgrzewki twoja bramka była ostrzeliwana przez Bale’a, Benzemę, Isco i Jamesa… Myślę, że trudno o lepszy trening.
Trenowanie każdego dnia z najlepszymi piłkarzami świata jest dobre dla mojego rozwoju. Musisz dużo od siebie wymagać i być bardzo, bardzo skoncentrowany, żeby bronić ich strzały.

Boli cię jeszcze spadek Castilli z Segunda División?
Tak, to był bardzo skomplikowany moment. Myślę, że nie było to sprawiedliwe patrząc na to, co zrobiła drużyna. Oczywiście, początek bardzo dużo nas kosztował, ale zespół zdołał wyjść z tej sytuacji, podnieść się… Jednak później, być może przez brak doświadczenia, nie potrafiliśmy utrzymać się ponad strefą spadkową. Końcówka sezonu skomplikowała się nam i w ostatnich spotkaniach pojawiło się sporo nerwowości. To dosyć logiczne zważając na to, że nie mieliśmy doświadczenia, zapłaciliśmy za to. Jednak ogólnie uważam, że nie zasługiwaliśmy na spadek do Segunda B.

Zawsze chciałeś być bramkarzem?
Jako dziecko byłem napastnikiem. Jednak w moim miasteczku nie było bramkarza, a ja byłem najwyższy, więc to ja broniłem. Zacząłem grać w moim mieście, w klubie Obandino. Później trafiłem do zespołu Flecha Negra w Badajoz na półtorej sezonu. Otrzymałem powołania do reprezentacji regionu i tam zauważyli mnie skauci Realu Madryt. Pojechałem na testy i zostałem. Miałem wówczas czternaście lat.