Pedro Kasanzi: Moimi idolami są Guti, Zidane i Cristiano

W programie El Larguero prowadzonym przez José Ramóna de la Morenę pojawili się wczoraj zawodnicy uczestniczący w turnieju w Aronie. Real Madryt reprezentował bohater wczorajszego dnia, pochodzący z Angoli, Pedro Paulo Kasanzi Lubamba. Oprócz niego pojawili się piłkarze Barcelony, Valencii i Sevilli.

Pedro jest zawodnikiem Realu Madryt, który gra z numerem siódmym…
Jedenastym.

Tak, jedenastym. I jest najmłodszym zawodnikiem na turnieju, w październiku skończył 11 lat. Urodził się w Angoli, a jego brat gra w sekcji koszykarskiej Realu Madryt. Jak to się dzieje, że tobie tak dobrze idzie gra w piłkę nożną, a twojemu bratu w koszykówkę.
Nie wiem.

Grałeś wcześniej w małym zespole Chorrillo Alcalá.
Tak, zagrałem tam cztery mecze i ściągnął mnie Real Madryt.

Tylko po czterech spotkaniach? I kto cię zauważył?
Mój agent, Toni.

Cholera, już masz swojego agenta?
Tak.

I jak mówisz się nazywa?
Toni.

Ale wiesz, może być wiele osób o takim imieniu, na przykład Toni Grande (były hiszpański piłkarz, obecnie asystent Del Bosque – przyp. red.).
Nie znam jego nazwiska.

Miałeś wiele ofert, nie tylko tę z Realu Madryt. Także z Atlético Madryt, Getafe, Villarrealu… Dlaczego zdecydowałeś się wybrać Real Madryt, nie miałeś wątpliwości?
Nie, od zawsze jestem kibicem Realu Madryt.

Mówiłeś, że wzorujesz się na takich zawodnikach jak Guti i Zidane.
Tak, Guti i Zidane. A z obecnego zespołu na Cristiano.

Na Cristiano… Dałbyś mu zatem Złotą Piłkę?
Tak, tak.

[pytanie do Cristiana, zawodnika Valencii] A ty komu dałbyś Złotą Piłkę?
Rubénowi Banedze.
(śmiech) A z trójki nominowanych komu byś ją dał?
Cristiano.

[pytanie do Adrii Barnabé z Barcelony] Komu dałbyś Złotą Piłkę?
Z trójki nominowanych – Cristiano. Jednak gdybym miał wybierać ze wszystkich, dałbym ją Andrésowi Inieście.

[pytanie do Biniyama z Sevilli] To samo pytanie do ciebie.
Cristiano Ronaldo, ale blisko jest też Ribéry.

Tak, ale Ribéry nie gra w najlepszej lidze świata.
Ale wygrał wszystko.

Która drużyna zrobiła na was jak na razie największe wrażenie na tym turnieju?
Adriá: Atlético Madryt, myślę, że są faworytami.
Cristian: Też Atlético Madryt.
Biniyam: Real Madryt i Valencia.
Pedro: Espanyol.

Espanyol, mają dobrą ekipę.
Tak.

Ale udało wam się ich pokonać. Granada pokonała Chelsea. Wy ograliście Chelsea 5:1. Kiedy z nimi graliście byliście bardziej zdenerwowali niż w spotkaniu z Espanyolem, w końcu to chłopcy Mourinho?
Nie, w ogóle.

Pedro, kto cię ze znajomych ogląda na tym turnieju.
Mój tata i brat.

I co ci doradzają?
Tata mówi, żebym był spokojny i nie tracił zbyt wielu piłek. Brat też cały czas mnie wspiera i dodaje sił.

Z jakim numerem grałbyś w pierwszej drużynie?
To zależy.

Od czego zależy, od tego, kto tam będzie grał?
Tak, zależy jaki numer byłby wolny.

Ale mógłbyś wybrać taki, jaki chcesz. Siódemka?
Jedenastka.

Numer Bale’a, który, kiedy ty przyjdziesz do drużyny, będzie rozgrywał już swoje pożegnalne spotkanie. Masz dopiero jedenaście lat. Jaki jest twój ulubiony przedmiot w szkole i czego najbardziej nie lubisz? Oceny są dla was ważne, jeśli ktoś miał zbyt słabe oceny, nie mógł przyjechać na ten turniej. Jakie masz oceny?
Dopiero niedawno zmieniłem szkołę i nie mam jeszcze ocen.

Mówiłeś dobrze po hiszpańsku, kiedy przyjechałeś do tego kraju?
Nie.

W jakim języku mówiłeś?
Portugalskim.

I jak długo mieszkasz w Hiszpanii?
Jeden rok.

Jak wyglądało życie w Angoli?
Było bardzo trudno. Musiałem wstawać o piątej rano i szedłem na trening. Po treningu wracałem do domu, brałem prysznic i szedłem do szkoły.

Na którą szedłeś do szkoły, na ósmą?
Na trzynastą.

A czym zajmowali się twoi rodzice tam?
Mój ojciec był tłumaczem.