62 miliony euro na ławce

Strategie, które zostały stworzone w czasie przygotowań do sezonu, bardzo rzadko znajdują swoje odbicie w rzeczywistej grze zespołu. W biurach wielkich klubów, gdzie ustala się linie transferów, przed podjęciem decyzji szuka się perfekcyjnej jedenastki. Jednak kiedy przychodzi nowy trener okazuje się, że stworzone elementy układanki nie pasują do siebie tak, jak powinny. Real Madryt szarpnął się na dwóch hiszpańskich graczy. To odważna decyzja, biorąc pod uwagę ich cenę – 32,2 miliony euro za 23-letniego Illarramendiego i 30 milionów za 21-letniego Isco – ale i chwalona przez wszystkich, którzy z klubem są związani.

Teraz żaden z nich nie jest graczem pierwszego wyboru, mimo że nie ma wątpliwości, iż będą takimi w przyszłości. Real nie może już teraz uzasadnić tej inwestycji, choć klub jest przekonany, że będą mogli to zrobić w przyszłości. Przypadek Isco jest jednym z najbardziej zaskakujących, biorąc pod uwagę jego świetny start w tym sezonie. Wyjście z podstawowej jedenastki było tym bardziej bolesne po tym, jak zachwycił fanów trafieniami, podaniami i niesamowitą techniką na początku sezonu. Po kilku spotkaniach na ławce czy nawet bez powołania na mecz, okazuje się, że system 4-3-3 jest ciosem dla byłego gracza Málagi.

Illarramendi odwrotnie – zaczął źle, biorąc pod uwagę kontuzję, którą złapał podczas przygotowań do sezonu. Teraz jest już w pełni sił i pokazał, że ma warunki, aby zastąpić Xabiego Alonso. Sprawy skomplikowały się po powrocie Baska po długiej kontuzji. W systemie 4-3-3, Carlo Ancelotti ma miejsce tylko dla jednego z dwóch graczy przed czteroosobową obroną, który czasem cofa się do środkowych obrońców, by podawać piłkę do przodu.