Herosi El Clásico

Rafael Morera López (17.03.1929, Les Corts, FC Barcelona - Real Madryt 1:2)
Było to pierwsze ligoweEl Clásico, a obie bramki zdobył właśnie Rafael Morera López. Pierwszą w historii ligowych Gran Derbi i drugą, na wagę zwycięstwa. Napastnik grał w Realu Madryt w latach 1928 - 1931. W 45 meczach strzelił 18 goli.

Jaime Lazcano Escolá (30.03.1930, Estadio Chamartin, Real Madryt - FC Barcelona 5:1 i 03.02.1935, Estadio Chamartin, Real Madryt - FC Barcelona 8:2)
Lazcano nie jest raczej zaliczany do legend klubu z Concha Espina 1, w pojedynkach z Barceloną jednak, ten urodzony w Pampelunie piłkarz, zapisał się złotymi zgłoskami. W obu wymienionych wyżej spotkaniach strzelił po trzy gole. Ilu jest piłkarzy, którzy w El Clásico dwukrotnie zdobywali hattricka? W Realu zagrał 81 razy, strzelił 37 bramek, w tym pierwszą w historii Los Merengues w rozgrywkach ligowych.

Josep Samitier (05.03.1933, Estadio Chamartin, Real Madryt - FC Barcelona 2:1)
Samitier to wielka legenda Barcelony, jednak w latach 1932 - 1934 grał w Realu Madryt. W spotkaniach z Barceloną zdobył trzy gole, w tym dwa w marcu 1933 roku, co dało Realowi cenne zwycięstwo.

Ildefonso Fernando Sańudo García (03.02.1935, Estadio Chamartin, Real Madryt - FC Barcelona 8:2)
Jak często w tym największym klubowym meczu świata jeden piłkarz zdobywa cztery gole? Uczynił to Sańudo García, trafiając do siatki rywala w 21', 35', 47' i 81. minucie spotkania.

Ivan Zamorano (07.01.1995, Santiago Bernabéu, Real Madryt - FC Barcelona 5:0)
Legenda chilijskiego futbolu, autor pamiętnego hattricka w spotkaniu z Barceloną w pierwszych dniach stycznia 1994 roku. Tamte gole przypominają, dlaczego "Bam Bam" Zamorano uważany jest za jednego z najbardziej utalentowanych piłkarzy swojej generacji.

Michael Laudrup (07.01.1995, Santiago Bernabéu, Real Madryt - FC Barcelona 5:0)
Wielki Duńczyk rok wcześniej ograł Real w barwach Barcelony, również 5:0. Tym razem pokonał Barcelonę w takim samym stosunku bramkowym, będąc jednym z absolutnie kluczowych zawodników spotkania. Szanowany i w Madrycie, i w Barcelonie.

Raúl González Blanco (20.09.1998, Santiago Bernabéu, Real Madryt - FC Barcelona 2:2; 14.10.1999, Camp Nou, FC Barcelona - Real Madryt 2:2; 04. 03.2001, Santiago Bernabéu, Real Madryt - FC Barcelona 2:2)
To prawdopodobnie najlepszy i utrzymujący najbardziej wyrównaną formę zawodnik w historii Gran Derbi. Tak wiele razy świetnie prezentował się przeciwko Barcelonie. W każdym z wyżej wymienionych spotkań dwukrotnie wpisywał się na listę strzelców.

Luis Figo (05.10.2001, Santiago Bernabéu, Real Madryt - FC Barcelona 2:0)
Być może nie był to jakiś szczególnie wielki występ, portugalski pomocnik odegnał nim jednak duchy przeszłości, strzelając gola byłej drużynie. Co więcej, była wtedy druga minuta doliczonego czasu gry.

Zinedine Zidane, Michael Owen, David Beckham (10.04.2005, Santiago Bernabéu, Real Madryt - FC Barcelona 4:2)
W tym spotkaniu Real zagrał zespołowo, kilku zawodników zdołało się jednak wyróżnić. Pierwszą bramkę, już w 7. minucie spotkania, zdobył Zidane, wypadając ogólnie lepiej niż Brazylijczyk Ronaldinho. David Beckham posyłał świetne podania i krosy, a Michael Owen strzelił gola niewiele po wejściu na boisko, również zaliczając udany występ.

Guti (07.05.2008, Santiago Bernabéu, Real Madryt - FC Barcelona 4:1)
Nieprzewidywalny rozgrywający z zabójczą lewą nogą zdecydował się tym razem zagrać na poważnie i zniszczył Barcelonę. Przed tym meczem Real był już mistrzem, a Duma Katalonii oddała mu hołd ustawiając szpaler i bijąc brawo na początku spotkania. Demolką rywala podczas potyczki kierował Guti. Sam bramki nie zdobył, ale wykreował dwa pierwsze gole. Wreszcie w El Clásico wiekowy pomocnik zademonstrował niepodważalny talent.