Benzema: Raúl woli grać bez piłki, ja wolę grać piłką

Ma posturę boksera wagi ciężkiej a zachowuje się, jakby był wrażliwym artystą. Chodzi w dresie, jak raper tuż przed wyjściem na imprezę. Ale Karim Benzema nie na to czeka. Czeka na Camp Nou. W jutrzejszym meczu ma pełnić funkcję najbardziej wysuniętego zawodnika Realu. To może być najważniejsze spotkanie w jego życiu.

Jaki przedmiot lubiłeś w szkole najbardziej?
Wychowanie fizyczne. Za szkołą niespecjalnie przepadałem. Od małego kochałem piłkę. Gdy już musiałem się uczyć, wybierałem języki obce, zwłaszcza angielski.

A muzyka? Czego słuchasz na tych wielkich słuchawkach?
Kocham muzykę od dziecka. W naszej rodzinie jest bardzo ważna. W domu zawsze słuchamy muzyki. Cała rodzina. Francuski rap, amerykański rap, muzyka francuska, arabska, wszystko.

Shakira czy Beyonce?
Beyonce.

Ronaldo czy Zidane?
Dorastałem podziwiając Ronaldo. Zidane'a również bardzo lubię.

Puyol czy Pique?
Obaj to bardzo dobrzy obrońcy, ale Pique znam lepiej. Grałem przeciwko niemu z francuską młodzieżówką do lat 16. Jest lepszy technicznie od Puyola i ma bardzo długie nogi. To pomaga mu odbierać rywalom piłkę.

Wolisz grać pierwszego czy drugiego napastnika?
Obojętnie. Mogę grać na obydwu pozycjach.

Ciężko uwierzyć, że jest taka mała różnica w grze na tych pozycjach.
Gdy gram tego pierwszego, wysuniętego napastnika, wszystko jest inne. Gdy gram tego drugiego, cofniętego napastnika, mogę schodzić na prawo, mogę schodzić na lewo, mogę cofnąć się do linii środka boiska, zabrać piłkę i uczestniczyć w rozegraniu. Tutaj mam być wysuniętym napastnikiem. Muszę grać więcej bez piłki, więcej ruszać się z samego przodu, tworzyć przestrzeń partnerom i szukać bramkowego wykończenia akcji. W Lyonie częściej cofałem się po piłkę i inicjowałem ataki.

Tutaj jest wielu zawodników mogących grać na pozycji cofniętego napastnika - Cristiano, Kaká, Higuaín, Raúl. I jeszcze ty na dokładkę.
Trener Pellegrini chce, abym sporo ruszał się na boisku, schodził do boków, a gdy dostanę piłkę, mam robić to, co uważam za najlepsze.

W Lyonie grałeś nawet jako media punta, organizowałeś grę w ofensywie.
Tak, tak również mogę grać! Dla mnie nie ma różnicy. Jestem tym samym zawodnikiem, dziesięć metrów w tę czy w tamtą stronę. Ale w Madrycie chcą ode mnie innej gry. Muszę to zrobić i zaadaptować się. Nie ma miejsca dla wszystkich.

Rzadko zdobywasz bramki przy pierwszym kontakcie z piłką.
Lubię dryblować.

Grając jak klasyczna "dziewiątka" nie zdobywałbyś częściej bramek? Gdybyś właśnie więcej grał bez piłki?
Gra bez piłki jest bardzo ważna, aby absorbować obrońców, wyciągać ich z defensywy i tym samym tworzyć w niej luki dla atakujących kolegów. Staram się tak robić dla moich kolegów z drużyny.

Ale często szukasz piłki. Przypominasz bardziej klasyczną "10", a nie "9".
Tak, ponieważ lubię ładnie podać, aby kolega mógł zdobyć bramkę. Lubię grać ładnie.

Jak poeta. Celem jest piękno.
Poeta? Bramki również lubię strzelać. Ale podania mają wielką wartość. W zasadzie asysta jest tak samo ważna jak bramka.

Jak wygrać z Barçą?
Odebrać piłkę i atakować. Jeżeli postawisz na defensywę i przeżycie, zostaniesz pokonany. Musimy mieć inicjatywę, musimy posiadać piłkę.

Czego chciałbyś?
Zwycięstwa po mojej bramce.

Jak zdobytej?
Uderzeniem z 25 metrów

Czujesz się lepiej na boisku, gdy nie ma na nim Raúla?
Możemy próbować się do siebie przyzwyczaić, bo on lubi grać bez piłki. Problemem było to, że w w kilku meczach dublowaliśmy się w zachowaniu na boisku. To prawda, że lepiej zintegrowałem się z zespołem, gdy jego nie było na boisku, ale nie sądzę, aby przyczyną tego była jego nieobecność.

Jak wyglądała ta słynna podróż Florentino Péreza do Lyonu, aby nakłonić cię do podpisania kontraktu?
Przyjechał do mnie do domu dżentelmen najwyższej klasy. Bardzo chciałem tego transferu.

Kiedy przyjechał? Co mu zaproponowałeś?
Około siedemnastej. Zaproponowałem szklankę coca-coli.

Co powiedział?
Powiedział, że wrócił do Realu po to, aby zbudować zespół, który wygrywa wszystko.

I?
Powiedziałem tak. Z przyjemnością. To proste.