AS: Ancelotti potrzebuje cudu, aby zachować posadę

Była to jedna z najgorętszych kwestii poruszanych za kulisami Bernabéu po fatalnym odpadnięciu Realu. Przyszłość Ancelottiego, którego kibice nie obwiniali w pełni za katastrofę w pierwszym meczu, stanęła pod znakiem zapytania po pożegnaniu z Ligą Mistrzów. Największe trofeum, miara wszystkiego w tym klubie, pozostaje w tym sezonie poza zasięgiem. Ze smakiem porażki wciąż na ustach, trener musiał zmierzyć się z niewygodnymi pytaniami o przyszłość, która rysuje się w niepewnych barwach. Odpadnięcie z Ligi Mistrzów sprawiło, że los Carletto – który stał się jednym z najgorętszych tematów w mediach społecznościowych – zawisł w powietrzu, opisuje dziennik AS.

Najpierw w krótkiej rozmowie po meczu. Potem na konferencji prasowej. Pytania o jego dalszą pracę spadły na trenera jak lawina. – Wiem, że odpowiedź nie zależy od pana, ale czy uważa pan, że to mógł być pański ostatni mecz w Pucharze Europy z Realem Madryt? – zapytał Ricardo Sierra z Movistar Plus+ w strefie wywiadów. Ancelotti przyjął pytanie ze spokojem, a nawet odpowiedział z poczuciem humoru:
– Hahaha… W tym sezonie, tak. [śmiech] To był ostatni mecz, niestety. W tych latach przebyliśmy fantastyczną drogę. Zobaczymy, co wydarzy się w kolejnym roku.
– Pan nie wie, co się wydarzy? – dopytywał dziennikarz.
– Nie. I nie chcę wiedzieć – odparł Włoch.

Na konferencji prasowej wyglądał już mniej swobodnie:
– Jeśli któregoś dnia klub zdecyduje się na zmianę – może w tym roku, może w następnym, gdy wygasa mój kontrakt – to nie będzie absolutnie żadnego problemu. Jak mówię, w dniu, w którym skończę tutaj pracę, będę mógł zrobić tylko jedno: być wdzięczny temu klubowi. Może jutro, może za 10 dni, może za miesiąc, może za rok – jedyne, co zrobię, to podziękuję temu klubowi. To i nic więcej. A mój kontrakt zostanie wypełniony czy nie zostanie wypełniony? Mnie jest wszystko jedno – powiedział z widocznym zakłopotaniem.

Choć trener – jak sam przypomniał – ma kontrakt ważny do 2026 roku, jego dalsza praca w przyszłym sezonie graniczy niemal z cudem. Decydujące będzie to, co wydarzy się w starciach z Barceloną – w Pucharze Króla i w La Lidze. Losy trofeum w turnieju pucharowym sprowadzają się już tylko do finału z Barceloną w sobotę 26 kwietnia. To może być tytuł, który uratuje sezon. Albo przynajmniej przyniesie ulgę. Liga, przy siedmiu kolejkach do końca, zapowiada się na bezpośredni pojedynek z zespołem Flicka. Ale Real, tracąc cztery punkty, nie może się potknąć: musi wygrać Klasyk 11 maja, a do tego liczyć na jeszcze jedną wpadkę Barcelony, by odebrać jej fotel lidera i sięgnąć po mistrzostwo, stwierdza AS.

Zadanie wydaje się trudne, patrząc na to, co działo się w tym sezonie. Barcelona była znacznie lepsza w obu Klasykach, wygrywając je wysoko: 4:0 w lidze na Bernabéu i 5:2 w finale Superpucharu Hiszpanii. To zresztą powtarzający się schemat w starciach z silnymi rywalami. Real przegrał z Arsenalem (oba mecze), Liverpoolem, Milanem… Z czterech derbów z Atlético wygrał tylko jedne – choć te wystarczyły, by wyeliminować rywala w Lidze Mistrzów. W europejskich starciach poza derbami Królewscy pokonali tylko Dortmund i osłabiony Manchester City, punktuje AS.

Niewiele jest przykładów sezonów, w których Real nie zdobył ani mistrzostwa, ani Ligi Mistrzów, ani nawet Pucharu Króla jako nagrody pocieszenia – a trener mimo to został na stanowisku. Zidane mógł tak postąpić w 2021 roku, ale sam zdecydował się odejść. Solari został zwolniony po fatalnym tygodniu w 2019 roku, w którym drużyna straciła szanse we wszystkich rozgrywkach. Ani sam Ancelotti w 2015, ani Mourinho w 2013, ani Pellegrini w 2010 nie przetrwali sezonu zakończonego bez żadnego z trzech głównych trofeów, przypomina AS.

Pod względem liczby porażek to najgorszy sezon Ancelottiego z sześciu, które spędził w Realu. Przegrał już 12 meczów – tyle samo co w sezonie 2022/23. Wtedy rozegrał ich jednak aż 61, teraz zaledwie 54. Uratował go wówczas Puchar Króla i ogromny kredyt zaufania po triumfie w Lidze Mistrzów i zdobytym mistrzostwie. Ancelotti – najbardziej utytułowany trener w historii Realu z 15 zdobytymi trofeami, jedyny szkoleniowiec z pięcioma triumfami w Lidze Mistrzów (z czego trzy z Los Blancos) – może zostać w klubie tylko wtedy, gdy zdobędzie Puchar Króla lub mistrzostwo, choć i to nie da mu gwarancji bezpieczeństwa. To jedyne dwa tytuły, które pozostały, by uratować ten nietypowy sezon przed rozpoczęciem nowego formatu Klubowych Mistrzostw Świata, podsumowuje AS.