Hiszpanki ruszają po złoto

Kto nie marzył o zdobyciu Pucharu Świata? Do dziś wydawało się to dla nich niemożliwe. Minęły 52 lata od pierwszego nieoficjalnego meczu reprezentacji i 40 lat od pierwszego oficjalnego meczu, a także cztery mistrzostwa Europy i trzy mistrzostwa świata, zanim mogły walczyć o tytuł. Hiszpania zmierzy się z Anglią na Stadionie Olimpijskim w Sydney o gwiazdę nad herbem i uczczenie pamięci 309 kobiet, które nosiły koszulkę reprezentacji Hiszpanii w całej jej historii.

„Większość z nas dorastała myśląc, że piłka nożna nie jest naszym miejscem, że nie należy do nas. Zawsze dostawałyśmy najgorsze harmonogramy, trenerów, którzy nie byli przygotowani, a wszystko było po prostu wieloma problemami. Mam nadzieję, że ten finał pomoże dziewczynom zrozumieć, że to miejsce jest również nasze, że możemy to zrobić. Jeśli uda nam się być dla nich wzorem do naśladowania poprzez dotarcie tak daleko, przejdziemy do historii”, mówi Irene Paredes. „Hiszpania to kraj piłki nożnej, ale społecznie kobiety czuły się pomijane. To poprzednie pokolenia, zwłaszcza to przede mną, naciskały na inwestowanie w nas. Osiągamy sukcesy dzięki pracy klubów, zawodniczek i federacji, która zapewnia środki do osiągania wyników”, dodaje.

Aitana Bonmatí reprezentuje teraźniejszość hiszpańskiej piłki nożnej. Zawodniczka z Sant Pere de Ribes ma za sobą znakomity sezon, w którym zdobyła tytuły i nagrody MVP, ale chce zdobyć też mistrzostwo świata. „W życiu chodzi o to, by mieć wyboje na drodze, które pomagają ci być lepszym, doskonalić się. Teraz mamy finał, do którego podchodzimy z bardzo dobrymi przeczuciami, pewnością siebie i chęcią jak najlepszego wykorzystania go”, mówi.

Salma Paralluelo i jej 19 lat – jest najmłodsza w zespole – reprezentują teraźniejszość i przyszłość drużyny narodowej. „Jesteśmy świadome całej pracy wykonanej wcześniej przez zawodniczki, które nie miały takich możliwości, jakie my otrzymałyśmy. Czujemy wdzięczność wobec nich i odpowiedzialność za kontynuowanie pracy, którą wykonały, by znaleźć się w tym miejscu. Musimy dać z siebie wszystko, aby inne pokolenia mogły nadal się tym cieszyć i mogło to trwać”, powiedziała zawodniczka z La Maña, która wyróżniła się golami w ćwierćfinale i półfinale. „Zdobycie Pucharu Świata zmieniłoby nasze życie i życie wszystkich dziewczyn. Chcemy przejść do historii i nad tym właśnie pracujemy”, mówi.

Hiszpania dotarła do finału po pokonaniu Kostaryki, Zambii, Japonii (jedyna porażka), Szwajcarii, Holandii i Szwecji. „Cechą charakterystyczną tej grupy jest to, że jest to zespół. W ciągu ostatnich kilku lat bardzo się rozwinęłyśmy i mamy mieszankę młodości i doświadczenia, a każda wnosi swój wkład. Teraz mamy okazję zagrać w finale Mistrzostw Świata. Nadszedł czas, aby się tym cieszyć i skupić na piłce nożnej, która jest tym, co robimy najlepiej”, mówi Paredes.

Kto nie marzył o zdobyciu mistrzostwa świata? Ta hiszpańska drużyna nie tylko o tym marzy, ale chce to urzeczywistnić. Dla tych, które były, dla tych, które są, dla tych, które będą.

Od pierwszej minuty zagrają dwie piłkarki Realu Madryt – Olga Carmona i Teresa Abelleira. Początek meczu dzisiaj o godzinie 12:00.

Hiszpania: Cata Coll: Ona Batlle, Paredes, Codina, Olga; Aitana, Teresa, Hermoso; Redondo, Mariona i Parallelo.
Ławka: Misa, Salon, Ivana, Gálvez, Zornoza, Guerrero, Pérez, Putellas, Athenea, Esther i Navarro.

Anglia: Earps; Carter, Bright, Greenwood; Bronze, Walsh, Stanway, Toone, Daly; Russo, Hemp.
Ławka: Hampton, Roebuck, Charles, James, Nobbs, Wubben-Moy, Morgan, Coombs, Kelly, England, Zelem i Robinson.