Real Madryt zremisował na wyjeździe z Betisem 0:0. Poniżej prezentujemy oceny, jakie zawodnikom Królewskich wystawili redaktorzy i użytkownicy RealMadryt.pl. Skala 1–6.
Fot. Gouda
1. Courtois
Zrobił swoje. Zanotował trzy znakomite interwencje po groźnych strzałach graczy Betisu. Jedną w pierwszej połowie, gdy atomowym uderzeniem (choć w środek bramki) próbował pokonać go Ayoze Pérez, a dwie pozostałe w krótkim odstępie czasu na początku drugiej odsłony. Jego dłonie utrzymały Real w grze o zwycięstwo. Po raz kolejny potwierdził, że kiedy tylko drużyna go potrzebuje, on zawsze jest w pełnej gotowości. Szkoda, że nie można napisać tego samego o jego kolegach z ofensywy.
Wrócił do pierwszego składu po dłuższej przerwie, ale niczym szczególnym się nie wyróżnił. Starał się wspierać Fede na prawej flance, a momentami nawet samemu przejmować za nią odpowiedzialność. Nic konkretnego z tego nie wyszło. Jego nieodpowiedzialna strata piłki na początku drugiej części gry niemal kosztowała zespół utratę bramki. Podsumowaniem słabego występu Lucasa była jego emocjonalna reakcja na zejście z boiska.
Lider defensywy z krwi i kości. Niezwykle precyzyjny i skuteczny w przerywaniu i kasowaniu akcji gospodarzy. Znakomicie poradził sobie z Borją Iglesiasem. Szybki i zdecydowany w swoich działaniach.
W aspekcie defensywnym nie ma się do niego o co przyczepić. Dobrze antycypował, wykazywał się odpowiedzialnością z piłką przy nodze i oczywiście górował w powietrzu. Całkiem nieźle również transportował piłkę do przodu. Warto zaznaczyć jednak, że to jego odbicie futbolówki ręką spowodowało anulowanie bramki zdobytej przez Benzemę w 12. minucie bezpośrednio z rzutu wolnego.
Jako lewy obrońca starał się aktywnie brać udział w akcjach ofensywnych. Ustawiał się wysoko, wspierając Viníciusa, a jednocześnie zabezpieczając korytarz po lewej stronie. Szło mu przyzwoicie, ale żółta kartka, którą obejrzał w 25. minucie sprawiła, że musiał być znacznie ostrożniejszy. Pewnie dlatego, gdy mecz zaczynał zyskiwać temperaturę, Ancelotti zdjął Francuza, posyłając w jego miejsce Nacho.
Wciąż nie może wrócić do swojej dyspozycji sprzed mundialu. Dobrze spisywał się w defensywie i odpowiedzialnie obchodził się z piłką, ale w żaden konkretny i wymierny sposób nie zaznaczył swojej obecności w tym spotkaniu. Był to bezbarwny występ Francuza, co zresztą nie uszło uwadze Ancelottiego, który zdjął go z boiska w 64. minucie.
Ciężar odpowiedzialności za kształt akcji ofensywnych Realu Madryt spadł niemal wyłącznie na jego barki. To on organizował grę całej drużyny. Zanotował trzy kluczowe podania. Po jednym z nich przed dobrą sytuacją na strzelenie gola stanął Vinícius. Można jedynie żałować tego, że wysiłek Niemca nie przyniósł efektów w postaci trafień.
Znów był bodaj najmocniej harującym piłkarzem Królewskich. Widząc, że drużyna ma problem ze stworzeniem dogodnej okazji, próbował swoich sił poprzez uderzenia z dystansu. Tylko jedno z dwóch było celne, ale za to oba napędziły stracha Claudio Bravo. W drugiej połowie, kiedy zawodnicy z Madrytu podkręcili tempo, Urugwajczyk był głównym motorem napędowym ich ataków. To on wykonał imponujący, długi rajd, po którym świetnie dograł do Rodrygo. Dał z siebie wszystko i być może jako jeden z nielicznych piłkarzy zasługuje na pochwałę.
Często zmieniał swoją pozycję, ale docelowo występował jako „dziesiątka” za plecami Benzemy. Dało się zauważyć, że dobrze czuje się na tej pozycji, szukał małej gry z kapitanem Królewskich. Był bardzo aktywny i ruchliwy, generował duże zagrożenie. Miał kapitalną szansę na zdobycie bramki po podaniu od Fede Valverde, ale uderzył wysoko nad bramką.
Nikt nie odmówi mu chęci i zaangażowania. Nie poddaje się, nie boi się dryblingów i próbuje swoją indywidualną jakością zrobić przewagę na lewym skrzydle. Tym razem nie było inaczej. Wczoraj jednak w wielu momentach brakowało błysku Brazylijczyka, który ewidentnie o wiele gorzej czuje się na wyjazdach niż w meczach na Santiago Bernabéu. Po jednej ze swoich akcji dobrze dograł do Benzemy, którego zatrzymał Bravo, sam też mógł trafić do siatki po dograniu Kroosa. Mimo wszystko to i tak było za mało. Kolejna sprawa jest taka, że cały czas nie radzi sobie z hałasem wokół swojej osoby i gierkami przeciwników. A to niestety uniemożliwia mu zaprezentowanie swojej najlepszej wersji.
Strzelił gola z rzutu wolnego. Szkoda tylko, że zagranie ręką Rüdigera zabrało Realowi to trafienie. Bardziej skupiał się na rozegraniu i udziale w konstrukcji akcji niż w czwartkowym Klasyku. Brakowało mu jednak charakterystycznej energii i polotu. Benzema wygląda ostatnio trochę tak, jakby może i chciał, ale nie mógł. Choć pewnie znajdą się i tacy, którzy stwierdzą, że jest odwrotnie – może, ale mu się nie chce. Chętnie współpracował ze swoimi kolegami z ofensywy (ze szczególnym uwzględnieniem Viníciusa i Rodrygo). Brakującym elementem okazał się ten najważniejszy, ostatni dotyk.
Najlepsza zmiana dokonana przez Ancelottiego. Wniósł mnóstwo ożywienia. Był uważny z tyłu i odważny z przodu. Postawił swój stempel na niemal każdej dobrej akcji Realu po 59. minucie. Wspomagał Fede na prawej stronie i to on posłał znakomite podanie do Ceballosa. Zapewnił drużynie impuls, którego ta potrzebowała.
Dobrze zabezpieczył lewą stronę obrony w końcówce spotkania. Asekurował środkowych obrońców we własnym polu karnym, a w jednej z sytuacji po dośrodkowaniu Carvajala odnalazł się nawet w szesnastce rywala i groźnie zgrywał piłkę głową w centralną strefę. Wypełnił swoje zadania. Znowu.
Raczej wszyscy spodziewaliśmy się więcej po jego wejściu na boisko. Być może był trochę stremowany występem na stadionie swojego byłego klubu. Nie był to w końcu ten Ceballos, który już kilka razy w tym sezonie reanimował zespół po wprowadzeniu na murawę z ławki rezerwowych. Miał znakomitą okazję na strzelenie gola po dograniu Carvajala, ale jego płaski strzał minął słupek.
Zawsze należy pamiętać, że to piłkarze biegają po murawie i oni są odpowiedzialni za strzelanie goli, ale jeśli drużyna w trzech ostatnich meczach zdobyła tylko jedną bramkę (i to jeszcze ze stałego fragmentu gry), to trener również ponosi za to winę, bo jego zadaniem jest znalezienie odpowiedniej formuły. Był to lepszy mecz w wykonaniu podopiecznych Carlo Ancelottiego niż Klasyk w Pucharze Króla, ale najważniejszy jest wynik, a on nie zadowala nikogo. Cóż, przynajmniej tym razem na konferencji prasowej Włoch nie stwierdził, że jego zespół zagrał dobrze, a zamiast tego wskazał te aspekty gry, które wymagają poprawy. Wydaje się, że w odpowiednim momencie zdecydował się na zmiany, choć może zastanawiać wystawienie od początku Lucasa Vázqueza. Dlaczego Asensio znów nie podniósł się z ławki rezerwowych? Dobre pytanie. I chyba też całkiem zasadne. Taktyczne i personalne decyzje Carletto budzą coraz więcej wątpliwości, a to nie wpływa pozytywnie na atmosferę wokół drużyny.
Sprawdzana przez system VAR sytuacja z ręką Rüdigera po strzale Benzemy z rzutu wolnego została oceniona poprawnie. Pan César Soto Grado podjął jednak wiele dziwnych, by nie napisać, że niezrozumiałych decyzji. Trudno wytłumaczyć brak czerwonej kartki dla Aitora Ruibala za uderzenie Camavingi. Germán Pezzella po wejściu wślizgiem w kostkę Viníciusa również nie został napomniany. Nikt nie omieszkał też spojrzeć na sytuację, w której William Carvalho we własnym polu karnym podciął Benzemę. Nie wiemy, jakie kryteria przyjął Soto Grado. Wiemy, że ich nie rozumiemy. Gorsze jest to, że jakoś nas to nie dziwi.
Reklamy są jedyną formą, jaka pozwala nam utrzymywać portal, płacić za serwery czy wykorzystywanie zdjęć, by codziennie dostarczyć Ci sporą porcję informacji o Realu Madryt. Dlatego prosimy Cię o wyłączenie AdBlocka, jeśli w pełni chcesz cieszyć się możliwościami nowej strony i korzystać z naszej pracy. Gracias!
Komentarze