Iniesta: Modrić jest jednym z najlepszych pomocników, jacy istnieją i będą istnieć

(…)

W La Lidze zespół jest znacznie bardziej zgrany i jest jeden punkt za liderem. Faworytem jest Barça czy Real Madryt?
Przed nami jeszcze długa droga, a w międzyczasie mistrzostwa świata. Jedni i drudzy będą walczyć do końca…

A więc fifty-fifty?
Zawsze daję trochę więcej szans Barçy ze względu na serce, ale są też drużyny, które są bardzo silne i będą walczyć, jak Betis czy Real Sociedad.

Klask był rozgrywany o 23:15 w Japonii. Oglądałeś i czy uważasz, że Real Madryt był lepszy?
Widziałem, że było to wyrównane spotkanie, choć Barça miała więcej szans w drugiej połowie. Rzecz w tym, że Real Madryt to bardzo skuteczna, doświadczona drużyna, grają z dużą pewnością siebie i trzeba robić rzeczy bardzo dobrze, żeby ich pokonać.

W Japonii, ogólnie rzecz biorąc, kibice piłkarscy są bardziej fanami Realu czy Barçy?
Nie jestem pewien. Ponieważ zawsze podchodzą do mnie kibice w koszulkach Vissel i Barçy, powiedziałbym, że są bardziej culés (śmiech), ale tak naprawdę nie wiedziałbym dokładnie.

A La Ligi czy Premier League?
Obu. Tutaj śledzą jedną i drugą ligę, a także niemiecką. Bardzo lubią ligi europejskie, ale La Ligę i Premier League bardziej niż resztę.

Jesteś biznesmenem, jakie są reperkusje otrzymywania teraz tego, co powinno być zarobione w przyszłości, zwłaszcza jeśli sprawy nie idą dobrze? Czy manewr Laporty tego lata był bardzo ryzykowny?
Przypisujecie mi etykietkę biznesmena (śmiech), ale ja uważam się bardziej za piłkarza niż za kogokolwiek innego. Jeśli klub tak zrobił, to dlatego, że przemyślał sprawę i na pewno sytuacja zmusiła ich do podjęcia decyzji, której w normalnej sytuacji nie chcieliby podjąć. Miejmy nadzieję, że wysiłkowi ekonomicznemu będą towarzyszyć tytuły i że wszystko dobrze się skończy, bo były lata bardzo skomplikowane zewnętrznie, nie tylko pod względem sportowym. Barça potrzebuje stabilności wykraczającej poza piłką nożną.

Prawdą jest też, że bez dźwigni nie doszliby tacy piłkarze jak Lewandowski.
Jest spektakularnym piłkarzem. My już go znaliśmy. Oprócz tego, że zdobywa dużo bramek, gra pięknie, ma genialne ruchy techniczne czy siłę fizyczną. Jest zawodnikiem, który musi być kluczowy dla tej Barçy, nie tylko ze względu na jego zdolność zdobywania bramek, aby zrobić różnicę, ale także ze względu na to, co musi przekazać młodszym zawodnikom w zespole i ludziom w ogóle.

Dużo mówi się o Pedrim jako o nowym Inieście. Czy to dobrze dla niego, czy może nakłada to na niego zbyt dużą presję?
Nie wpłynie to na niego ani w ogóle go nie uwarunkuje. Pedri lubi grać w piłkę i nie obchodzi go, czy gra na Bernabéu, czy na podwórku w swojej wiosce. Widać to i dlatego nie sądzę, żeby to miało na niego wpływ. Porównania nie są przyjemne, bo to tylko hałas. Ja mam swoją historię, a on musi stworzyć swoją i ma wystarczający potencjał, aby być punktem odniesienia w swoim zespole i w reprezentacji.

Jak często rozmawiasz z Xavim?
Jesteśmy w częstym kontakcie, ale kiedy rozmawiamy, to nie rozmawiamy o taktyce czy drużynie przeciwnej. Robi coś, co chciał robić, jest na to gotowy i jest w domu. Wiedział, przed jak wielkim wyzwaniem stoi i jako przyjaciel, czego mu życzę, to żeby wszystko poszło jak najlepiej.

A Messi? Laporta chce, aby Leo przeszedł na emeryturę w Barcelonie i mówi, że ma nadzieję to osiągnąć. Czy uważasz, że jest to wykonalne?
Oczywiście nie wydaje się to łatwe, ale nie jestem Leo ani Laportą i nie mogę przewidzieć, co może się wydarzyć w przyszłości.

Podoba ci się taki pomysł?
Bardziej niż mnie się to podoba, jemu musi się to podobać i zobaczyć, czy to może się zdarzyć.

Porozmawiajmy o wielkim rywalu – Realu. Modrić w wieku 37 lat dostaje owacje na stojąco, tak jak ty w swoim ostatnim sezonie w Hiszpanii, mimo że nie ogłosiłeś swojego pożegnania, myślisz, że to podobne przypadki? Czy widzisz w nim swoje odbicie?
Jesteśmy zawodnikami o różnych profilach, ale jednocześnie podobnymi pod względem pozycji na boisku, koncepcji gry, operowania piłką… Jest jednym z najlepszych pomocników, jacy istnieją i kiedykolwiek będą istnieć. Jest punktem odniesienia dla swojej drużyny, a nie jest łatwo być w takim klubie jak Real i przez tyle lat robić różnicę.

Po odejściu Casemiro, środek pola Casemiro, Kroos i Modrić był dość często porównywany ze środkiem pola Busquets, Xavi i Iniesta. Czy dla ciebie jeden jest lepszy od drugiego, czy może to być techniczny remis?
To madryckie tridente jest jednym z najlepszych, jakie kiedykolwiek istniały. Zdobyli wiele tytułów i bez wątpienia są jednymi z najlepszych, tak jak my. To, co cieszyło mnie podczas gry u boku Xaviego i Busiego, nie doświadczyłem już nigdy więcej. Potem porównania, gusta i tak dalej zależą od każdego z osobna i idzie to w różne strony.

Czy uważasz, że to sprawiedliwe, że Benzema wygrał Złotą Piłkę?
Kto wygrywa, ten zawsze jest sprawiedliwym zwycięzcą.

Czy jesteś przekonany, że pewnego dnia wrócisz do Barçy?
Nie mogę powiedzieć na pewno, ale chciałbym wrócić i zrobić to w roli, w której czuję, że mogę nadal wnosić swój wkład.

Czy chciałbyś w przyszłości zostać głównym trenerem Barçy?
W tej chwili nie mogę powiedzieć, że jest to moje marzenie, daleko mi do tego. Chciałbym kiedyś wrócić do Barçy i trenować, by dobrze radzić sobie w czymś, co lubię. Nie wiem, czy będę trenerem czy dyrektorem sportowym, to nie jest jeszcze coś, co wiem na pewno. Pewne jest to, że nigdy nie będę miał innego tak wielkiego marzenia, jak to, że byłem piłkarzem.

Jeśli skończysz na ławce, to ze względu na twój charakter raczej nie będziesz jak Mourinho czy Van Gaal. Czy Iniesta jako trener byłby jak Zidane czy Ancelotti?
Byłoby dziwne, gdybym zrobił zwrot o 180 stopni w swoim sposobie bycia (śmiech). Rzecz w tym, że ponieważ nie widzę się jeszcze w roli trenera, nie mam lustra, w którym mógłbym się przejrzeć. To, co mam, to jasny pomysł na to, jak chciałbym, aby mój zespół grał, ze względu na wszystko, czego doświadczyłem i czego nauczyłem się w Barçy. Starałbym się być sobą.

Ciesz się tym, co ci zostało z piłki nożnej.
Dziękuję bardzo.