„Nie doradzałbym Laso dalszej pracy w roli trenera”

Pablo Laso ma 54 lata, miesiąc temu przeszedł zawał serca, szybko się nim zaopiekowano i doszedł do zdrowia. Czy po takiej prezentacji można stwierdzić, że jest osobą zdolną do prowadzenia drużyny na wysokim poziomie?
Z mojego punktu widzenia – nie.

Dlaczego?
Miał zawał, a to jest poważna sprawa, która powinna zmusić trochę do zmiany stylu życia. Nie ma wątpliwości, że stres i sytuacja, w której żyje, mogą wpływać na jego chorobę. Mamy przypadek Casillasa, który przeszedł zawał i musiał porzucić piłkę nożną na wysokim poziomie. Tutaj mówimy o trenerze, który pracuje w bardzo wymagającym miejscu, zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Ja nie doradzałbym mu dalszej pracy jako trener.

Gdyby nie był pan ordynatorem kardiologii, ale prezesem klubu koszykarskiego, zaleciłby mu pan spokojniejsze życie i nie zatrudniłby go pan w roli trenera?
Oczywiście. Uważam, że Real Madryt zachowuje się prawidłowo. Myślę, że to nie jest odpowiednie, żeby Laso dalej trenował na wysokim poziomie, ponieważ może to nieść za sobą poważne konsekwencje dla jego zdrowia i życia.

Mówimy tutaj o zawale serca, po którym pomoc nadeszła szybko, dlatego wydaje się, że konsekwencje są minimalne. Jednak sam fakt wystąpienia zawału jest dla pana wystarczającym powodem, by porzucić trenowanie, nawet jeśli był tak lekki?
Wątpię, że to było lekkie, ponieważ dotyczyło najważniejszej tętnicy. Myślę, że to jest poważne wezwanie do zmiany życia. Jest wiele kategorii ryzyka sercowo-naczyniowego, które on musi kontrolować. Jedną z nich jest stres.

Nie wiem, czy pan lubi koszykówkę i ogląda, jaki jest Pablo Laso czy wielu innych trenerów na ławce. To zawód wysokiego ryzyka?
Moim zdaniem tak. Ja go podziwiam i uważam, że osiągnął niesamowite rzeczy, ale gdybym był jego lekarzem, doradziłbym mu zwolnienie tempa.